Հայաստանում կառավարող ուժի՝ ՔՊ-ի տարբեր թևերի միջև բախումը երբեմն վերածվում է ազդեցության գոտիների բաշխման համար պատանեկան գզվռտոցի:
Իհարկե, այնքան միամիտ չենք, որ հավատանք՝ ՔԿԾ պետի տեղակալ Արտակ Առուստամյանը որևէ պատասխանատվություն կկրի իր կատարածի համար: Լավագույն դեպքում 25-30-ից որևէ մեկին կդարձնեն քավության նոխազ: Բայց որ Արտակ Առուստամյանն այս կամ այն կերպ դեմ առ դեմ կհանդիպի իր իրականացրած գործողության ու տված հրամանների հետևանքներին, անկասկած է:
Մայիսի 13-ին Քրեակատարողական ծառայությունը (ՔԿԾ) ՀՀ հպարտ և ոչ հպարտ քաղաքացիներին «ավետեց», որ «Քրեակատարողական ծառայությունն անզիջում է յուրաքանչյուր ապօրինի դեպքը բացահայտելու ուղղությամբ և մշտապես հետևողական է լինելու իր կողմից որդեգրած գործունեության այն սկզբունքներին, առանձնահատկություններին ու գործելաոճին, որոնք ամբողջապես ուղղված են համակարգի աշխատանքի արդյունավետությանն ու առաջնահերթ պահանջներին»:
Քրեակատարողական ծառայությունում (ՔԿԾ) հիրավի պայթյունավտանգ իրավիճակ է ձևավորվում, վերահսկողությունից դուրս է գալիս ամեն ինչ։ ՔԿԾ ղեկավար կազմը չի տիրապետում իրավիճակին, և համակարգում սկսվել է իրար վրա «բոչկա գլորելու» կանխատեսելի գործընթացը, ինչը ևս մեկ անգամ հաստատում է այն, որ ղեկավարությունը տեղում չէ և հայրենի կառավարության նման առաջնորդվում է պոպուլիզմով։
Երեկ Նիկոլ Փաշինյանի որոշմամբ Արամ Նիկոյանը նշանակվել է քրեակատարողական ծառայության գլխավոր քարտուղար:
Երեկ դատարանի շենքում մահացավ պրոդյուսեր Արմեն Գրիգորյանը, ով մասնակցում էր իր վերաբերյալ քրեական վարույթի դատաքննության առաջին ու, ցավոք, վերջին նիստին: Մահացավ մի վայրկյանում, երբ րոպե առաջ լայն ժպտում էր, մահացավ ակնթարթորեն՝ առանց, թերևս, հասկանալու՝ ինչ է կատարվում: Կար մարդը, ու չկա մարդը:
