Տարոն Սիմոնյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Ոչ մի անկախ պետություն պատրանքներով տարված չէր, երբ գրեթե մեկ դար առաջ միջազգային իրավունքով (Kellogg–Briand Pact, 1928) առաջին անգամ արգելեցին ագրեսիվ պատերազմը։
Առաջին հայացքից այս տեղեկատվությունը բաց է և հասանելի բոլորին, բայց պարզվում է, ոչ ոք երբեք դրան ուշադրություն չի դարձրել, չի հանրայնացրել, իմ համար ոչ այնքան հասկանալի պատճառներով:
Հայկ Դերզյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Հայկ Սարգսյանին երբեք ցույցերի կամ երթերի ժամանակ երբեք չեմ տեսել, որ սադրի, հայհոյի, կամ հարվածի: Իր ձերբակալությունը շատ հստակ նպատակ ունի. Փաշինյանին դեռևս հավատացող անձանց տրամադրել հերթական տեղեկատվական մենյուն, որ՝ այ տեսեք, թե ում ենք բերման ենթարկել, կամ կալանավորել:
Ստեփան Դանիելյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Նիկոլը ստրատեգիական սխալ արեց, ուժ կիրառեց, դա իր ճակատագրական սխալն էր»:
Պարզվում է, որ ընդդիմության երեկվա երթին, Ռոբերտ Քոչարյանի կողքին, մասնակցել է նաև ռուսաստանաբնակ քաղաքագետ Անդրանիկ Միհրանյանը։ Հակաընդդիմադիր արևմտամետները աղմուկ-աղաղակ են գցել և իրենց հատուկ «ժողովրդավարական» բառապաշարով, որն իհարկե ատելության խոսք չի, ոչ էլ ծանր վիրավորանք այպանում են Միհրանյանին։Միանգամից ասեմ, որ երբեք Անդրանիկ Միհրանյանի կողմնակիցը երբեք չեմ եղել։ Դեռևս 2005թ․ շատ խիստ քննադատել եմ նրան, նույնիսկ առաջարկելով Հայաստանում նրան հայտարարել persona non grata ։
Ստեփան Դանիելյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Իշխանափոխության համար պետք է բերել նոր կազմակերպման ձևեր, միջանձնային հարաբերությունների նոր մշակույթ, մտածողության նոր որակ։ Լիդերների հարցը երկրորդական է»։
Նախկին իշխանությունները շատ սխալ քաղաքականություն էին վարում, հակադրվում էին այդ կազմակերպությունների հասարակական գործունեությանն, ու բարձիթողի թողնում նրանց քաղաքական գործունեությունը, ինչը պետք է ճիշտ հակառակը լիներ։ Հիմա վիճակն ավելի է սրվել, հասկանալի պատճառներով ու արդեն սպառնում է ազգային անվտանգությանը։
Պատմության մեջ առաջին անգամ Հայաստանում կա իշխանություն, որը պատրաստ է միակողմանի և գլոբալ զիջումների հաշվին ձևավորել այնպիսի միջավայր (կամ արդեն ձևավորել է), որը հնարավորություն կտա Թուրքիային ներթափանցելով Հայաստան՝ բարձրացնել սեփական դերը ամբողջ Հարավային Կովկասում (չմոռանանք Թուրքիայի ազդեցությունը Վրաստանի և Ադրբեջանի վրա) և ռեալ հակակշիռ ստեղծել Ռուսաստանին: Դրա համար էլ ԱՄՆ-ն աջակցում է հայ-թուրքական հաշտեցմանը՝ սկսած 1992 թվականից:
Կանադայի Տորոնտոյի հայ համայնքի հասարակական գործիչ Խորեն Մարդոյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «Ուրեմն լսի՜, այ համահայկական ՊԱՐՏՎԱԾ ԱՄՈԹ: Հասկանալի է, որ ոստիկանությունը սկսել է զեկուցել, որ իրավիճակը յուրաքանչյուր պահի կարող է դուրս գալ վերահսկողությունից, ինչն էլ քեզ մեծ անհանգստություն է պատճառում:
Պ.գ.թ., թյուրքագետ Վարուժան Գեղամյանը տելեգրամյան իր ալիքում գրում է․ «2021 թ. օգոստոսի 16-ին Ադրբեջանի նախագահ Ի. Ալիևը հայտարարում է. «Իսկ Արևմտյան Զանգեզուրը (նկատի ունի՝ Սյունիքի մարզը) այժմ գտնվում է Հայաստանի վերահսկողության ներքո։ Սակայն Զանգեզուրի միջանցքի ստեղծման արդյունքում մենք, իհարկե, կօգտվենք դրանից և կվերադարձնենք մեր քաղաքացիներին իրենց նախնիների հողերը։ Այդպիսի ծրագրեր կան և դա բնական է, քանի որ մեր քաղաքացիները բռնությամբ վտարվել են այժմյան Հայաստանի տարածքից։ Ոչ միայն Զանգեզուրի, այլև Գյոյչայի շրջանից և նրանք լիարժեք իրավունք ունեն ապրելու իրենց նախնիների հողում։ Մենք այս գործը թողնում են հաջորդ փուլի համար»։
Տիկին վարչապետուհին, կեղծ ժպիտը դեմքին պարբերաբար այցելում է պատերազմի ժամանակ , «հանուն ոչնչի» զոհվածների հարազատներին, նրանց հյուրասիրում, «քաղցր» խոսքերով «մխիթարում»։Տիկին վարչապետուհին, կարծես ոչինչ չի եղել, նաև վոյաժներ է կատարում Հայաստանի մարզեր, շոշափում ժողովրդի կարծիքը և ամենայն հավանականությամբ որոշումներ կայացնում, ոմանց պատժելու, ոմանց խրախուսելու։ Իրականում գործում է Լեդի Մակբեթի սինդրոմը, այն է՝ լվանալ արյունոտ ձեռքերը։
Հովհաննես Իշխանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում անդարդարձել է ԱԺ «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավոր Լենա Նազարյանի հարցազրույցին՝ գրելով․ «Բանն այն է, որ այս մտքերը տվող սրանց խորհրդատուները չեն բացատրել, որ լուսանցքային թերթերին զուգահեռ գործում է վրիժառությունը, քանի որ բացակայում է արդարադատությունը։
Ռեժիսոր Մհեր Մկրտչյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Տարածված լրագրողական հարց` մարդիկ չե՞ն հոգնի Ֆրանսիայի հրապարակ գալուց:
Այդպիսիներից մեկը հաղորդում է ներկայացրել ոստիկանությանը, որպեսզի մեղադրանք առաջադրվի դիմադրության շարժման անդամ, «Ոչ վարկային թալանին» նախաձեռնության անդամ Մանուել Մանուկյանի հանդեպ։ Ահա այսպիսիք են եղել 1937թ․ մատնիչ-բանսարկուները, որոնց մատնությունների պատճառով գնդակահարվել, աքսորվել են հազարավոր այլախոհներ, անմեղ մարդիկ»։
Վլադիմիր Մարտիրոսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Պայքարը մտնում է նյարդերի և մարտավարական պիկերի փուլ: Պայքարի և առհասարակ յուրաքանչյուր գործի և առաքելության մեջ ամենավտանգավորը հիասթափությունն է, այն զրկում է էներգիայից և տանում դեպի հուսահատություն: Համառությունը լավագույն օգնականն է յուրաքանչյուր նախաձեռնության: Էնպես, որ մի կողմ նետեք հուսահատությունը, ամրապնդեք նյարդերը և առաջ տարեք յուրաքանչյուրիդ բաժին գործն ու պատասխանատվությունը ձեր երկրի ու կերպի համար:
Երեկ երեկոյան թրքաբարո հայասպան կենդանին Երևանի փողոցներում փնտրեց և գտավ իր հերթական զոհին։ Երիտասարդ կնոջ չծնված զավակն էլ զոհվեց։ Անբարո ճիվաղը ևս երկու հայի կյանք դրեց թուրքական մեհյանի զոհասեղանին։ Մինչդեռ՝ այս զազրելի պատմության մեջ կա երրորդ զոհը՝ այն ոստիկանը, որը հիմա մեղադրվում է հղի կնոջը վրաերթի ենթարկելու, պատահարի վայրը լքելու և տուժողին անօգնական վիճակում թողնելու մեջ։
Լևոն Նազարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում տարածել է այս լուսանկարները՝ գրելով․ «101 տարի առաջ՝ ապրիլի 27-ին, Տաթևի վանքում հռչակվեց Լեռնահայաստանը, սպարապետ Նժդեհը ընտրվեց երկրամասի վարչապետ։ Լեռնահայաստանի հռչակմամբ, հնարավոր եղավ ոչ միայն հայկական պահել Սյունիքը, այլ նաև գոյության հիմքեր ստեղծել հայկական երկրորդ հանրապետության համար։
Վահե Դավթյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Համազգային ընդվզումը պետք է ունենա ձնագնդի էֆեկտ՝ հանգեցնելով մեր ինքնամաքրմանը։
Հայոց պատմության մեջ չի եղել տևական մի դարաշրջան, երբ վտանգված չլինեն մեր ժողովրդի խաղաղությունն ու անվտանգությունը, պետության գոյությունը։ Հաղթել ենք, երբ ազգի բոլոր ուժերը միավորելով` անձնուրաց պայքար ենք մղել և ոչ թե խնդրել, այլ նվաճել ենք խաղաղությունը: Պարտվել ենք, երբ խաթարվել է այդ կուռ, համազգային միասնությունը, ինչպես 2020 թ.-ին:
Թևան Պողոսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Փաստորեն, գործող բանակցողը չի կարողացել՝ «այո, եթե Ադրբեջանը համայձանվի» պատասխանին հարց տալ «իսկ Սերբիան համաձայնվե՞լ էր Կոսովոյի հարցում, իսկ Վրաստա՞նը Աբխազիայի կամ Օսեթիայի դեպքում….. էլ ինչքան համաձայնվողներ են եղել» … վայ մոռացա, դա ՄԽ համանախագահներն էին, նախկինները Տիգրամ Մեծից սկած, արևը, անձրևը և եսիմ էլ ինչը էին մեղավոր, բա մեր բանակցողը էլ ի՞նչ աներ ….
Անի Համբարձումյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Այն փաստը, որ հայատյացությունը մտել է մարդկանց գիտակցության մեջ և դուրս չի գալիս ակնհայտ է, ցավոք, հայոց քաղաքակրթությունը չպետք է հիմնվեր ատելության վրա,սակայն ստեղծված ատելությունը թույլ չի տալիս օբյեկտիվորեն գնահատել իրավիճակը։
Էդգար Էլբակյանը տելեգրամյան իր ալիքում գրում է․ «Ի դեպ, գիտե՞ք՝ ինչու է Ադրբեջանը հիվանդագին կերպով շտապում մինչև վերջ ամեն ինչ ստանալ ՀՀ իրենց դրածոներից։ Մի պարզ պատճառով․ չզարմանաք, բայց 8-10 տարի հետո նավթն ամենայն մեծ հավանականությամբ ավարտվելու է, ու իրենք դրա մասին գիտեն։
Կարեն Ավագյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Երեկ իրավապահ մարմինները հանրահավաքի մասնակցությունը ֆիքսել են ավելի քան 16.000 ՀՀ քաղաքացու:
Կարծում եմ, որ ապրիլ-մայիսը ճակատագրական են լինելու Հայաստանի և ընդհանրապես հայության ապագայի համար։
Հազարավոր մեր եղբայրներ, մարտնչելով Արցախի և Հայաստանի անկախության համար, գերադասել են պատիվն ու հայրենիքը, և անմահացել իրենց սխրանքով։ Այսօր մենք ոտքի ենք կանգնում՝ շարունակելու իրենց գործը, պաշտպանելու մեր պատիվն ու հայրենիքը, ու մերժելու անպատիվ գոյությունը։ Յուրաքանչյուրդ ձեզ էլ հարց տվեք, թե ինչն է ձեր համար ավելի թանկ, և դուրս եկեք պայքարի՝ հանուն Արցախի փրկության, և հանուն մեր բոլորիս արժանապատվության
Հնարավոր է, որ այս ընթացքում գերագույն գլխավոր խեղվածն իրեն բնորոշ անհավասարակշիռ էությամբ, մարտնչող, հախուռն տգիտությամբ ելույթ ունենա ԱԺ-ում կամ ուղերձ հղի, հերթական անգամ մոլորեցնի հանրությանը, որպես մեսիա ու փրկիչ մատուցի իրեն՝ համոզելով, որ մենք չենք կարող կռվել մեր իրավունքների ու ազատության համար։
Ստեփան Դանիելյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Բրիտանիայի պաշտպանության նախարարն այցելել է Բաքու: Ըստ երևույթին, Բաքվին համուզում է Արցախում ու Հայաստանում Ռուսաստանի դեմ երկրորդ ճակատ բացել, այսինքն՝ ռազմական գործողություններ սկսել:
Հարութ Կբեյան–Բերբերյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Խաղաղությունը, էմոցիոնալ դաշտում ծախելու համար վատ ապրանք չի։ Բայց տանուլ տված պատերազմից հետո, երբ ինքնամոռաց «հաղթելու ենք»-ի սպասումներ ես ձևավորել ու սպառողին այդ հաղթանակը չէս պարգևել, խաղաղություն վաճառելը առաջին հայացքից պետք է որ տրամաբանական չլինի։
Ադրբեջանում ձեզ թվում է՝ բայրաքթարներ այնքան շատ կան, որ կարող են ժամը մեկ կիրառե՞լ։ Ոչ, միամիտներ ջան, պարզապես իրենք շարունակաբար բայրաքթար են գնում, իսկ մենք ԱԺ նախագահի ավտոմեքենա, ԱԺ աշխատակազմին՝ միանման հագուստ, իսկ մենք ԱՆ նախարարին արտոնյալ բիզնես ենք ստեղծում, ԱԺ նախագահին՝ մի մեծ խմբով Բալլի ենք գործուղում։
Արտակ Զաքարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Հայկական քաղաքական դաշտը քանի օր է՝ քննադատում է Ադրբեջանի առաջադրած 5 կետանոց վերջնագրերը, որին հաջորդեց նաև այդ երկրի ԱԳՆ սպառնալիքը՝ ըստ էության ասելով, որ Հայաստանը պատերամից հետո խելքը գլուխը չի հավաքել: Որպես Ադրբեջանի պատասխան, հետևում է ՀՀ ԱԳՆ-ի վախվորած հայատարարությունը, որ Հայաստանի համար, ընդհանուր առմամբ ընդունելի են Ադրբեջանի 5 կետանոց պահանջագրերը: