Հազարավոր մեր եղբայրներ, մարտնչելով Արցախի և Հայաստանի անկախության համար, գերադասել են պատիվն ու հայրենիքը, և անմահացել իրենց սխրանքով։ Այսօր մենք ոտքի ենք կանգնում՝ շարունակելու իրենց գործը, պաշտպանելու մեր պատիվն ու հայրենիքը, ու մերժելու անպատիվ գոյությունը։ Յուրաքանչյուրդ ձեզ էլ հարց տվեք, թե ինչն է ձեր համար ավելի թանկ, և դուրս եկեք պայքարի՝ հանուն Արցախի փրկության, և հանուն մեր բոլորիս արժանապատվության
Հնարավոր է, որ այս ընթացքում գերագույն գլխավոր խեղվածն իրեն բնորոշ անհավասարակշիռ էությամբ, մարտնչող, հախուռն տգիտությամբ ելույթ ունենա ԱԺ-ում կամ ուղերձ հղի, հերթական անգամ մոլորեցնի հանրությանը, որպես մեսիա ու փրկիչ մատուցի իրեն՝ համոզելով, որ մենք չենք կարող կռվել մեր իրավունքների ու ազատության համար։
Ստեփան Դանիելյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Բրիտանիայի պաշտպանության նախարարն այցելել է Բաքու: Ըստ երևույթին, Բաքվին համուզում է Արցախում ու Հայաստանում Ռուսաստանի դեմ երկրորդ ճակատ բացել, այսինքն՝ ռազմական գործողություններ սկսել:
Հարութ Կբեյան–Բերբերյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Խաղաղությունը, էմոցիոնալ դաշտում ծախելու համար վատ ապրանք չի։ Բայց տանուլ տված պատերազմից հետո, երբ ինքնամոռաց «հաղթելու ենք»-ի սպասումներ ես ձևավորել ու սպառողին այդ հաղթանակը չէս պարգևել, խաղաղություն վաճառելը առաջին հայացքից պետք է որ տրամաբանական չլինի։
Ադրբեջանում ձեզ թվում է՝ բայրաքթարներ այնքան շատ կան, որ կարող են ժամը մեկ կիրառե՞լ։ Ոչ, միամիտներ ջան, պարզապես իրենք շարունակաբար բայրաքթար են գնում, իսկ մենք ԱԺ նախագահի ավտոմեքենա, ԱԺ աշխատակազմին՝ միանման հագուստ, իսկ մենք ԱՆ նախարարին արտոնյալ բիզնես ենք ստեղծում, ԱԺ նախագահին՝ մի մեծ խմբով Բալլի ենք գործուղում։
Արտակ Զաքարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Հայկական քաղաքական դաշտը քանի օր է՝ քննադատում է Ադրբեջանի առաջադրած 5 կետանոց վերջնագրերը, որին հաջորդեց նաև այդ երկրի ԱԳՆ սպառնալիքը՝ ըստ էության ասելով, որ Հայաստանը պատերամից հետո խելքը գլուխը չի հավաքել: Որպես Ադրբեջանի պատասխան, հետևում է ՀՀ ԱԳՆ-ի վախվորած հայատարարությունը, որ Հայաստանի համար, ընդհանուր առմամբ ընդունելի են Ադրբեջանի 5 կետանոց պահանջագրերը:
Ինչպես գիտեք, մարտի 8-ին Ադրբեջանը պայթեցրել էր Սյունիքից Արցախ գնացող գազատարը։ Միայն 8 օր անց՝ պաշտոնական Ստեփանակերտը լուր տվեց, որ «ՀՀ կառավարության ու ռուս խաղաղապահների աջակցությամբ իրականացվող բանակցությունների շնորհիվ՝ ադրբեջանական կողմն (sic!) … սկսել է վնասված գազատար խողովակի վերանորոգման աշխատանքները»։
Էդգար Ղազարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում տարածել է ՀՀ ԱԳ նախարար Արարատ Միրզոյանի և Թուրքիայի ԱԳ նախարար Մևլութ Չավուշօղլուի հետ հանդիպման այս լուսանկարը՝ գրելով․ «Դիվանագիտության մեջ, նույնիսկ արարողակարգային հարցերում, պատահականություններ գրեթե չեն լինում և գտնվում են ձևեր` դիմացինի հանդեպ վերաբերմունքն արտահայտելու համար»։
«Այս մտքերը, ինչպես նշեցի, միայն իմը չեն։ Սա տասնյակից ավելի ռացիոնալ ազգայնականների մի քանի տարվա աշխատանքի ամփոփում է։ Ամեն պնդման հետևում երկար քննարկումներ են, մտքերի փոխանակում, վերլուծություններ, հետազոտություններ»։
Հրանտ Խաչատրյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Հայեր ջան. Իսկապե՞ս մտածում եք, որ ձեր չոր ու անհավատ, կիսագրագետ պրագմատիզմով կարողանալո՞ւ եք այս խելահեղ աշխարհում ինքնություն պահպանել։ Էլ չեմ ասում հայրենիք։
Լուկաշենկոյին այդ բանակցություններն անհրաժեշտ են Բելոռուսի և իր սուբյեկտայնությունն ընդգծելու (աճեցնելու) համար:
Այս երկու փաստը հիշելով ես չեմ կարող չարախնդալ ուկրաինացիների վրա։ Միայն ցավակցել… Եվ հուսալ, որ Նիկոլին հնարավոր կլինի ղեկից հեռացնել մինչև հասցնի Հայաստանը կործանել։
Աննա Մկրտչյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Մեկ տարի առաջ 5000 հայ սպանած, 10.000 հայ խեղած, մինչ օրս գերիներին տանջամահ անող ադրբեջանցին անհայրենիք Նիկոլի շնորհիվ Երևանում իրեն այնքան ապահով է զգում, որ լկտիությունը բավականացնում է հերքել Արցախի գոյությունը։
Վլադիմիր Մարտիրոսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «ՔՊ-ն «Շուշիի հռչակագիր» կոչեցյալին իր առաջնային քաղաքական մանդատի ուժով դեմ արտահայտվելուց հրաժարվելով, ոչ թե իբր զգուշավոր քաղաքական հեռատեսություն և դիվանագիտական հաշվարկ է ցուցադրում, այլ սովորական վախ և այլևս չքողարկվող թշնմահաճություն:
Աննա Մկրտչյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Եթե մեր երկրում լիներ իշխանություն, ապա Սերժ Սարգսյանի հարցազրույցը կծառայեր որպես դիվանագիտության բացերը հղկելու և ավելի ամրացած բանակցային սեղանի շուրջ նստելու առիթ:
Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Սովետական ժամանակաշրջանն իմաստավորելու պահանջը հիմա կարևոր է մեզ համար, որովհետև երբ ժողովուրդն ատում է իր անցյալը, ապա ապագա չի կարող ունենալ. ապագան անցյալի շարունակությունն է ու զարգացումը։
Չինաստանի և Ռուսաստանի միջև համագործակցության նոր մակարդակը և ընդունված համատեղ հայտարարությունը, ինչպես և սպասվում էր, նոր շարժ է առաջացնում համաշխարհային քաղաքականության մեջ: Ընդհանուր առմամբ Վլադիմիր Պուտինը և Սի Ցզինպին նախկինում ունեցել են 37 հանդիպում, որտեղ ընդունվել են տարբեր հայտարարություններ, սակայն մասշտաբային առումով, այս համատեղ հայտարարությունը աննախադեպ է:
ՀՀ–ում երբեք և ոչ մի ղեկավար ատելության խոսքով և ռազմատենչ հռետորաբանությամբ հանդես չի եկել: Դա անժխտելի փաստ է, իսկ հիմա Փաշինյանը իր անկարող վիճակն արդարացնելու համար մի կողմից ամբողջությամբ նենգափոխում է բանակցային գործընթացում քննարկված տարբերակները, խոսում Արցախի «ոչ զուտ հայկական միավոր» լինելու մասին, մյուս կողմից՝ փորձում զրկել հայկական կողմին իր կարևոր կռվանից, որով ապացուցվում է, որ Ադրբեջանում էթնիկ հայի նկատմամբ առկա քսենեֆոբիայի պարագայում համակեցության մասին որևէ խոսակցություն հավասարազոր է արցախահայության բնաջնջմանը կամ արտաքսմանը, և չի կարող Արցախը որևէ կարգավիճակով լինել Ադրբեջանի կազմում:
Հայաստանի Հանրապետության նախագահ Արմեն Սարգսյանը հրաժարական տվեց։ Հանրությանը երեւի ավելի շատ հետաքրքրում է այն հարցը, թե ինչու նա հենց հիմա հրաժարական տվեց, քան՝ թե ինչու հրաժարական տվեց ընդհանրապես։ Որովհետեւ թե նրա, թե նրա ընտանիքի, թե նրա քաղաքական, կենցաղային ու գործակալական անցյալի մասին վաղուց են հնչել մտահոգություններ ու քննադատություններ, բայց Արմեն Սարգսյանը աներեսորեն այդ ամենը երկար ժամանակ հանդուրժում էր։ Ու հիմա հանկարծ որոշեց, որ պետք է հրաժարական տա։
Վարդան Ոսկանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Հայաստանի և Թուրքիայի հատուկ բանագնացների միջև այսօր Մոսկվայում կայացած հանդիպումը թե՛ պաշտոնական Երևանը և թե՛ Անկարան գնահատել են միևնույն կերպ՝ «դրական և կառուցողական»։
Այո, նրանց համար ապագա կա։ Բա, իհարկե, այս ներկան նրանց երազած ապագան է։ Բա անգործ, անփող, հազար սեռական սկանդալի մասնակից, վերցրած պարտքերի բեռան տակից մի կերպ մազապուրծ, էժանագին շոուներից մի երկու կոպեկ միշիկական և դոդական կապիտալներից պլոկող մարդիկ հիմա ստաբիլ մեծ գումար են տեսել, պատվիրակություն են ընդունում–ճամփում, փող են բաժանում ու առնում, ընտրություն են կեղծում ու մարսում։ Բա, իհարկե, սրանից էլ երանելի ապագա՞։
«Ադրբեջանը ցայտնոտի մեջ է, հասկանում են, որ Ղազախստանում շատ բան կարող է փոխվել, թյուրքական նախագիծն է հարցականի տակ հայտնվել, իսկ իրենց «ազգային երազնաքն» այդ նախագծի հետ են կապել: Մեղրիի միջանցքի հիմնական բովանդակությունն հենց այդ նախագծի տրամաբանության մեջ է:
Ալեն Ղևոնդյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Ամենից բարդը այն է, որ երբ դու հասկանում ես ինչ է կատարվում ու քեզ չեն հավատում, ու հետո, երբ փաստերն ու կյանքը գալիս են դա ապացուցելու, փոխել որևէ բան արդեն ուշ է լինում։
Իսկ շատ գլոբալ տեսանկյունից ԱՄՆ քաղաքականությունը «ստրատեգիական սպասման» և «հարմար դիրքավորման» բնույթ ունի Հարավային Կովկասի և դրա հարևան երկրների մասով։
Էդգար Ղազարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Հունվարի 1-ից խմելու ջրի, իսկ փետրվարի 1-ից էլեկտրաէներգիայի գնի թանկացման մասին պաշտոնական լուրերը լսելուց հետո, եթե այս մարդիկ այսօրվանից սկսած նույն կազմով, նույն ոգևորությամբ չհայտնվեն նույն վայրում, ապա կարելի է եզրակացնել, որ 2015 թվականին «էլեկտրիկ Երևան» անվանումը ստացած քաղաքացիական շարժումը կամ անազնիվ սրիկայություն էր, կամ այս մարդիկ հինգ տարվա մեջ ակտիվ քաղաքացիներից վերածվել են իշխանության ենթակա անդեմ ու դատարկ կենսազանգվածի»։
Ստորագրվելու դեպքում պետք է պահանջվի, որպեսզի այն հաստատվի ԱԺ–ով ու հանրությունը պետք է ոտքի կանգնի ու բոլոր պատգամավորներից պահանջի, որպեսզի դեմ քվեարկեն հակահայկական ցանկացած պայմանագրի ու ցանկացած սահմանազատման վերաբերյալ փաստաթղթի, որտեղ կբացակայի Արցախի ու Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի ճանաչման մասին հիշատակումը:
Կարեն Ավագյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Հայաստանը հանձնելուն զուգահեռ, փորձել չեզոքացնել վերածնման հնարավորությունը, մարդկանց, ովքեր իրեց կյանքով ապացուցել են հայրենիք ունենալու ու այն ամեն գնով պահելու պատրաստակամությունը: Դրա համար ամեն գնով ուզում են Սերժ Սարգսյանին հանել այդ շղթայից՝ «ծանրաբեռնելով մի փունջ հիմարություններով»:
Եկե՛լ է առերեսման պահը, կամ հասարակության այդ ստվար հատվածը իրենից դուրս կվանի կապիտուլյանտ կուռքերին ու այս անգամ իրապես տեր կկանգնի իր ճակատագրին կամ բոլորիս կտանի «նոր Հայաստան»՝ դեպի նոր թուրքական էրմինիստան վիլայեթ։
Այս հարցում ռեժիսորները քիչ են տարբերվում քաղաքական գործիչներից`հանդիսատեսն է մեղավոր: Չի գալիս, չի նայում: Կործանված, «մեծ արվեստ» չհասկացող ապերախտ հանդիսատես։
Գևորգ Պետրոսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Մեկը կա, էլի խառնել ա խաշի ու Եռաբլուր սրբավայրի ժամերը…