Հաղորդագրության համաձայն, մասնավորապես, Ամիր Աբդոլլահիանը նախատեսում է քննարկել Հարավային Կովկասի վերջին իրադարձությունները, ինչպես նաև «3+3» ձևաչափը Հարավային Կովկասում իրավիճակի կարգավորման համար։
Հանրապետության տարածքում տեղացած ձյան պատճառով վերջին օրերին հատկապես մայրուղիներում մեծ խցանումներ են առաջանում: Որոշ հատվածներում՝ տեսանելիության պատճառով, մյուսում՝ ճանապարհների ո՛չ պատշաճ մաքրման, իսկ մյուսում՝ ո՛չ ձմեռային անվադողերով երթևեկելու:
Դեկտեմբերի 20-ին Հեռուստատեսության և ռադիոյի հանձնաժողովը (ՀՌՀ) որոշեց «Սպուտնիկ Արմենիա» լսողական ծրագրի վերահեռարձակող «Տոսպա» ընկերության գործունեությունը կասեցնել 30 օրով։ Ընկերությունը նաև տուգանվել է՝ 500.000 դրամով։ Որպես կասեցման հիմք՝ նշվում են Արման Աբովյանի հեղինակած «Աբովյան թայմ» և Տիգրան Քեոսայանի «Ուրբաթը՝ Տիգրան Քեոսայանի հետ» հաղորդումների ընթացքում հնչեցված մտքերը:
Տասնամյակներ շարունակ Հայաստանն ու Արցախը պայքարել են ադրբեջանական նավթադոլարների միջոցով աշխարհի տարբեր երկրներում ադրբեջանամետ քարոզչությունը ֆինանսավորելու դեմ։
«Պետությունը կշիռ է ունենում այն ժամանակ, երբ ունենում է կշիռ, երբ իրենից ներկայացնում է հակակշիռ ու կարողանում է թելադրել իր կարմիր գծերը: Ես այսօր չեմ տեսնում, որ մեր պետությունը կարողանում է սահմանել իր կարմիր գծերը: Դրոշի պես «խաղաղությունը» գրկած՝ վազում ենք առաջ, և սա՝ այն դեպքում, երբ այդ խաղաղությունը չի նշանակում կայունություն»,- ասաց Նաիրա Կարապետյանը:
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրն անվտանգության, ռազմական հարցերով փորձագետ Հայկ Նահապետյանն է։
2020թ. փետրվարի 8-ին լրատվամիջոցներից մեկն անդրադարձել էր Երևանի Վազգեն Սարգսյանի անվան Հանրապետական մարզադաշտի հարևանությամբ արդեն մոտ 20 տարի գործող ծաղկի մանրամեծածախ շուկային։ Նշվում էր, որ շուկայի տարածքը գտնվում է Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի (ՀՖՖ) հաշվեկշռում, սակայն լրատվամիջոցին ՀՖՖ-ն չի տրամադրել այն վարձակալողի հետ վարձակալության պայմանագիրը՝ պատճառաբանելով, որ առանց երկրորդ կողմի համաձայնության՝ իրենք չեն կարող պայմանագրի պատճենը տրամադրել երրորդ կողմին:
«Հայաստանը հայտնվել է դիվանագիտական միայնության, դիվանագիտական լքվածության մեջ. և ԱՄՆ-ը, և ԵՄ-ն, և ՌԴ-ն, բացի հայտարարություններից, որևէ այլ գործուն քայլ չեն անում։ Այս իշխանությունը տապալել է Հայաստանի դիվանագիտությունը, որի հետ ոչ դաշնակիցը, ոչ գործընկերները չեն կարող շփվել սրտացավորեն։ Արցախից հետո հաջորդ թիրախը Սյունիքն է. չկա Սյունիք, չկա Հայաստան»։
Գուցե քչերը կհիշեն, որ համաձայնագիրը, որից ներկայումս մեծ ոգևորությամբ խոսում է ՌԴ նախագահ Պուտինը՝ հուսալով, որ այն կմեղմացնի այն տնտեսական կորուստները, որոնք կրում է Ռուսաստանն ուկրաինական պատերազմի հետևանքով, նախաձեռնել էր ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը։
Իսկ գուցե ինչպես 2014-ին ընդդիմադիր Փաշինյանն էր ասում նախկին իշխանությունների հասցեին, նույնը իր դեպքո՞ւմ է, որ՝ «Իսրայել Օրին էլ իր ժամանակ հայերի համար հովանավորներ էր փնտրում Արևմտյան Եվրոպայում, բայց, ի վերջո, գտավ Ռուսաստանում»: Այս դեպքում, թերևս, կարելի ասել, որ Փաշինյանը չի ցանկանում զրկվել նաև ռուսական հովանավորչությունից՝ հանուն սեփական իշխանության, իսկ մի որոշ ժամանակ առաջ մեղադրում էր ռուսական կողմին ընդդիմադիրներին հեղաշրջման մղելու մեջ:
Բանակը կոլա խմելու և սենդվիչ ուտելու տեղ չէ, պետք է զինվորին ճիշտ ժամանակին սնունդ մատակարարվեր ռազմադաշտ։ Նապոլեոնն ասում էր. «Պատերազմը՝ պատերազմ, ընթրիքը՝ ըստ ժամանակացույցի»: Նա հիանալի ստրատեգ էր և հասկանում էր այն, ինչ մենք այժմ կանվանենք արդյունավետ մատակարարման շղթա: Եթե զինվորներին չսնուցեն ու չապահովեն իրենց անհրաժեշտ ամեն ինչով, բանակը չի կարողանա կատարել իր առջև դրված խնդիրները.
168.am-ի հետ զրույցում, անդրադառնալով այս շեշտադրմանը և հարցերին՝ հնարավո՞ր է արդյոք տարանջատել տնտեսությունը քաղաքականությունից, ինչպե՞ս մեկնաբանել Փաշինյանի խոսքերը, ռուս քաղաքական, տնտեսական հարցերով վերլուծաբան Կոնստանտին Սիմոնովն ասաց, որ Փաշինյանը փորձում է արտաքին քաղաքական բարդ խաղ խաղալ մի քանի ուղղությամբ։
Քաղաքագետ Սերգեյ Շաքարյանցի խոսքով՝ ՀՀ իշխանություններն այլևս որևէ դեր չեն խաղում միջազգային հարթակներում՝ սկսած 2018 թվականից, ինչն էլ նշանակում է, որ նրանք պետք է համաձայնեն ադրբեջանական կողմի բարձրացրած բոլոր պահանջներին: Իսկ «որևէ մի «խաղաղության պայմանագիր», ինչ-որ կովկասյան թաթարների կամ թուրքերի հետ» կնքելը, ըստ քաղաքագետի, ի սկզբանե անարդյունք ու անիմաստ է:
Երևանի ավագանին 32 կողմ, 3 դեմ ձայներով ընդունեց «Երևան համայնքում տեղական վճարների 2024 թվականի դրույքաչափերը սահմանելու մասին» օրինագիծը։ «Ազգային առաջընթաց» և «Մայր Հայաստան» խմբակցությունները բոյկոտեցին ու չմասնակցեցին քվեարկությանը։
Տիկին նախարար, դասագրքում տեղ գտած սխալներն ու բացթողումները չեն սահմանափակվում միայն այսքանով: Առ այսօր դասագրքի առնչությամբ բարձրաձայնված խնդիրները, սխալներն ու բացթողումներն ակնհայտ են դարձնում, որ նման դասագրքով հնարավոր չէ կազմակերպել սերունդների ազգային և որակյալ կրթությունն ու դաստիարակությունը։
«Պատիվ ունեմ» խմբակցության ղեկավար Հայկ Մամիջանյանն այսօր իր տարեկան ամփոփիչ ասուլիսում անդրադարձավ ներքին ու արտաքին քաղաքական օրակարգերին, ապա պատասխանեց լրագրողների հարցերին:
ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության ղեկավար Հայկ Մամիջանյանն այսօր տարեկան ամփոփիչ ասուլիսի ժամանակ խոսեց նաև «Խաղաղության պայմանագրի» մասին։
Տարեվերջին ավանդաբար մամուլը և հանրային գործիչները փորձում են ամփոփել անցնող տարին, և այս ռեֆլեկտոր գայթակղությանը չդիմացա նաև ես՝ փորձելով ձեզ ներկայացնել համեստ, բայց շատերից տարբերվող կարծիքս:
Խնդիրը, բնականաբար, այդ մարդու անձը չէ, ոչ էլ անգամ բանականության մեջ չտեղավորվող իրողությունը, թե ինչպես կարող է իշխանության պատճառով ամենավտանգված մարզը դարձած Սյունիքը ներկայացնող մանկավարժն իրեն թույլ տալ ինչ-որ մրցանակ վերցնել նույն իշխանությունից։ Մեծ հաշվով, նա ոչնչով չի տարբերվում մի քանի տասնյակ ուսապարկերից կամ մի քանի հազար ոստիկաններից և չի կարողացել հրաժարվել «իրեն բաժին հասած երջանկությունից»։
168.am-ի հետ զրույցում, անդրադառնալով բանակցային իրավիճակին ու սպասվող զարգացումներին, ռուս քաղաքական վերլուծաբան Անդրեյ Արեշևն ասաց, որ Բաքուն բանակցությունների այս փուլում, ավելի հստակ՝ սեպտեմբերից հետո, կարողացավ հաջողությամբ «փակել» բանակցությունների արևմտյան հարթակը։
«Գների մեխանիզմում այդ ամենը դրված է, բայց ոչ մեկին ձեռք չի տալիս խախտել այդ գնային «ստատուս-քվոն»: Կառավարությանը ձեռք չի տալիս, որովհետև եթե իրական հաշվարկներ արվեն, հարկերը կնվազեն, բիզնեսին նույնպես ձեռք չի տալիս, և տուժում է բնակչությունը, հասարակությունը:
«Աշխարհի հայեր, եկեք, արդեն պետություն ենք դառնում։ Վերջապես, մենք ուզում ենք պետություն դառնալ… եկեք հզորացրեք՝ ի հեճուկս ցանկացած թշնամու, որ այլևս չհամարձակվեն մեր նկատմամբ ինչ-որ բաներ մտածեն»,- ասաց նա։
«Ինչո՞ւ չի մեկնաբանում: Իր սարքած ցիրկն էր, ինքն էլ կլոունն էր: Չելոյանցը սարքեց, իր այդ քայլերով Արմեն Մելիքբեկյանի ապօրինի ընտրությունը լեգիտիմացրեց: Ուղղակի ափսոս էր Արասը, որ մտավ այդ խաղի մեջ: Ես Արաս Օզբիլիսին՝ թե՛ որպես մարդ, թե՛ որպես ֆուտբոլիստ, բարձր եմ գնահատում ու շատ սիրում եմ նրան: Չելոյանցը եթե չմիջամտեր, չխանգարեր, Արասը որ Արմեն Մելիքբեկյանի տանն էլ դներ իր թեկնածությունը, կրկին կհաղթեր նրա նման ոչնչությանը: Այս ամենի մեղավորն ու կազմակերպիչը եղել է Չելոյանցը: Սա նրա սարքած խաղն էր Արասի ու հայկական ֆուտբոլի դեմ»,- ասաց Ռուբեն Հայրապետյանը:
«Դրա համար ես անհամբերությամբ եմ սպասում այդ այցի ընթացքին՝ հասկանալու համար, թե իրականում ինչ է տեղի ունենում հայ-ռուսական հարաբերություններում: Հետաքրքիր է, թե որքանով են կողմերն, այսպես ասած, պատրաստ հանդուրժել միմյանց բառապաշարը, ու իրականում ինչ կա թաքնված երկու պետությունների հարաբերություններում»,- ասաց Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը:
Օրեր առաջ Հայաստանում Ռուսաստանի դեսպան Սերգեյ Կոպիրկինը ՏԱՍՍ-ի հետ զրույցում խոսելով Հայաստանի և Ռուսաստանի միջև ռազմատեխնիկական համագործակցությունից, ասել է, որ «կնքված գրեթե բոլոր պայմանագրերը կա՛մ արդեն ավարտված են, ընդ որում, ժամանակին և բարձր որակով, կա՛մ գտնվում են իրականացման վերջնական փուլում»:
«Մենք շատ զգոն պետք է լինենք, քանի որ իրադարձությունները կարող են ծավալվել։ Այսինքն՝ մարդիկ, որոնք մտածում էին՝ Արցախը տվեցինք, հանգիստ կապրենք, ուզում եմ այդ մարդկանց մտածողությունը փչացնեմ, քանի որ որևէ բան ավարտված չէ։ Չի բացառվում, որ մենք կտեսնենք Ադրբեջանի կողմից նոր պահանջներ ու ռազմական գործողություններ։ Հանգիստ ապրելու մասին մենք գոնե տեսանելի ապագայում պետք է մոռանանք»,- նշեց Սուրեն Մանուկյանը։
«Ուղղակի նեղացածության ու պրետենզիաների ինչ-որ դրսևորումներ են, որոնք, սակայն, չեն վերածվում կոնկրետ քաղաքականության, մասնավորապես, տվյալ դեպքում՝ Ռուսաստանի հանդեպ, քանի որ խնդիրը Ռուսաստանն է: Սա ընդամենն անողնաշար քաղաքականություն է: Իրենք էլ չգիտեն՝ ինչ են անում, ու մենք ստիպված ենք փորձել հասկանալ՝ ինչ-որ տրամաբանություն այդ քայլերում կա՞, թե՞ ոչ: Բայց պարզից էլ պարզ է, որ որևէ տրամաբանություն այստեղ չկա»,- վստահեցրեց քաղաքագետը:
ՀՀ արտաքին քաղաքական տարեվերջյան գլխավոր ինտրիգն այն էր, թե արդյոք Նիկոլ Փաշինյանը կմեկնի՞ Սանկտ Պետերբուրգ։
O3AMTnXDES0
«Արժեքների փոփոխությունն այդքան հեշտ տեղի չի ունենում։ Մեր պատմական, առասպելական, հիմնականում՝ տղամարդ հերոսներն այսօր էլ իդեալականացվում են։ Բոլորի համար իդեալական հայը նույնն է։ Որևէ մեկի համար հերոս չէ մարդու, հերոսի այն տեսակը, ով իրեն ու բացառապես իր շահն է պաշտպանում։ Մեր այսօրվա դրական հերոսները դարձյալ Սասունցի Դավիթն ու Նժդեհն են, Մոնթեն։ Բացասական կերպարներ են Քաջ Նազարը, Անբան Հուռին, այսինքն՝ դավաճան, անբան, անօգուտ մարդիկ»։