Վախի երկու տեսակ կա…
Վախի երկու տեսակ կա: Մեկն ինքնավստահության բացակայությունն է, որը ձախողման է հանգեցնում:
Օրինակ, երբ երեխան վախենում է, որ չի կարող դասը սերտել, այդ վախը նրան այն աստիճանի է հասցնում, որ նա իսկապես չի կարողանում:
Դա հոգեբանական երևույթ է, հիվանդագին վախ:
Բայց քրիստոնյա մարդը ինքնավստահ պետք է լինի` գիտակցելով, որ ինքը ստեղծված է Աստծո պատկերով, որ Աստված միշտ իր կողքին է:
Եվ կա վախի մի տեսակ, որին անձկություն ենք ասում: Դա շատ վտանգավոր վախ է, այդ դեպքում մարդիկ հաճախ դեպրեսիայի են մատնվում: Այդ վախն ինչո՞վ է արտահայտվում:
Նախ ասեմ, որ անձկությունն առաջ է գալիս հավատքի պակասից: Հավատքը մեզ օգնում է հասկանալ, որ Աստված միշտ մեր կողքին է:
Տեր Տաճատ ավագ քահանա Դավիդյան
