«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը «ՀայաՔվե» նախաձեռնության համակարգող Ավետիք Չալաբյանն է։
«Սրա համար է, որ «Հազարաշենը»-ը ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ում է հավատարմագրվում»,- ասաց պատմական գիտությունների դոկտորը՝ հիշեցնելով՝ պատահական չէ, որ Հրանուշ Խառատյանն ու նրա հետ միասին՝ նաև Ցեղասպանության թանգարանի տնօրեն Հարություն Մարությանը որոշել են Հայաստանի բոլոր արխիվների և թանգարանների հասանելիությունը փոխանցել մի կառույցով, որտեղ նստած է հակահայ ադրբեջանցի։
«Շատ կարևոր է, որպեսզի լինի ազգային պետություն, որպեսզի 10 մլն հայությունն ունենա իր հենման կետը։ Կդժվարանամ ասել, թե դա ինչպես պետք է լինի, որովհետև քաղաքագետ չեմ, ես այդտեղ մի փոքր պատասխանատվություն եմ վերցրել՝ տարածել ազգային մշակույթը, հատկապես տոնածիսական մշակույթը։
«Ադրբեջանն օկուպացրել է Սև լճի տարածքը, գրավել Շորժայի մեծ մասը, Ջերմուկում է առաջ եկել, ինչպես նաև Գեղարքունիքի մարզում և այլ տարածքներում։ Եթե ընդունենք, որ Ադրբեջանն այդ տեղում կանգնած սկսի Հայաստանի հետ սահմանագծում և սահմանազատում անել, դա նշանակում է, որ Հայաստանն ընդունում է, որ օկուպացված տարածքն Ադրբեջանինն է։ Քանի դեռ Ադրբեջանի ղեկավար Ալիևը չի հայտարարել, որ դուրս է գալիս Հայաստանի այն տարածքներից, որոնք օկուպացրել է 2021 թվականից հետո, Հայաստանի իշխանությունն իրավունք չունի սահմանագծման և սահմանազատման աշխատանքներ կատարելուն համաձայնություն տալ»,- ասաց Ռուբեն Գալչյանը։
«Այցերի ժամանակ բարձրաձայնած գլխավոր խնդիրն անվտանգության խնդիրն է: Այսօր մեր հայրենակիցներն անվտանգ չեն ապրում, վախի մթնոլորտում են ապրում, չեն կարողանում պատկերացնել, թե ինչպիսին է լինելու իրենց ապագան։ Մենք տեսել ենք, թե ինչ է նշանակում Նիկոլ Փաշինյանի «Ապագա կա, կա ապագա» սկզբունքը, տեսանք, որ դրանից հետո մենք կորցրեցինք Արցախը, հարյուրավոր երիտասարդների, տարածքներ և այսօր էլ կանգնած ենք նոր տարածքներ կորցնելու խնդրի առջև՝ արդեն ՀՀ-ում։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը լոնդոնաբնակ վերլուծաբան, Ռուսաստանի և ԱՊՀ հարցերով փորձագետ Լիլիթ Գևորգյանն է։
«Մենք բերել ենք, մենք էլ կտանենք։ Այո՛, մենք գործուն աջակցություն ենք ունեցել 2018 թվականի իշխանափոխության գործընթացին, մասնավորապես՝ տեխնոլոգիաների հարցում, և հիմա, ինչպես տեխնոլոգիան գծել ենք ու բերել Փաշինյանին, ի դեպ, օգտագործելով 10 գործիքներից մեկը՝ փողոց փակելը, այնպես էլ կտանենք՝ օգտագործելով այլ մեխանիզմներ ևս։ Փաշինյանը պետք է գնա, այլընտրանք չկա»,- ասաց Սահակյանը։
«Խաղաղության խաչմերուկի» քարտեզում ամեն ինչ ճիշտ է նկարագրված՝ բացի մեջտեղի գծերից։ Սա ոչ թե խաչմերուկ է, այլ Հայաստանի վրա խաչ քաշելու քարտեզ։ Այս իշխանությունները սիրում են քարոզչություն անել, ինչ-որ բաներ փաթեթավորել, ասել՝ գաղափար ունենք, և դա փորձել «վաճառել» տարբեր հարթակներում։ Ինչ-որ մեկի գլխում հիմա ծնվել է «խաղաղության խաչմերուկի» գաղափարը, իրենք սկսել են դա տարբեր տեղերում ցույց տալ, ասում են՝ նման միտք ունենք, այսպես է լինելու։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրն Ազգային ժողովի (ԱԺ) ընդդիմադիր «Պատիվ ունեմ» խմբակցության ղեկավար, ՀՀԿ գործադիր մարմնի անդամ Հայկ Մամիջանյանն է։
«Ամերիկացիներն ասում են՝ այդ միջանցքը պետք է տրվի, ուզես թե չուզես, ինչին դեմ է Ռուսաստանը, որն առաջարկում է ճանապարհ և ոչ՝ միջանցք։ Հայաստանը մաս է դառնում այդ միջանցքին՝ առանց Հայաստանի կարծիքը հաշվի առնելու։ Դու ոչ մի բան քեզնից չես ներկայացնում, քո փոխարեն արդեն բանակցում են»,- ասաց Գասպարյանը՝ շեշտելով՝ Փաշինյանին ընդամենը մնում է փաթեթավորել այս գործընթացը և կերակրել այդ փաթեթավորմամբ՝ ինչպես Արևմուտքին, այնպես էլ՝ Հայաստանի ժողովրդին, որին տանում է պետականազրկման՝ հանուն սեփական աթոռի պահպանման։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը Հայաստանի Հանրապետության նախկին վարչապետ, «Ազատություն» կուսակցության նախագահ Հրանտ Բագրատյանն է։
«Ծնկածը, պատմական հայրենիքի մի մեծ մասը հայաթափածը խաղաղության պայմանագիր չի կարող կնքել. դա խաբկանք է։ Արցախը կորցնելուց հետո հիմա խոսում են՝ Սյունիքը պաշտպանելու մասին, դա չանելուց հետո խոսելու են՝ դե գոնե Հայաստանի մի կտորը պահպանենք, որ պետություն ունենանք. այս վիճակն է»,- ասաց Սահակյանը։
Պապ թագավորը հակաեկեղեցական գործիչ չի եղել, դա իրականությանը չի համապատասխանում այնպես, ինչպես իրականության հետ կապ չունի այն պնդումը, թե Պապ թագավորի օրոք է հայ եկեղեցին անկախացել և դարձել ինքնուրույն, ուստի, նման պնդումներ անելիս պետք չէ հիմնվել բացառապես Փավստոս Բուզանդի պատմության վրա։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը Հայ ազգային կոնգրես (ՀԱԿ) կուսակցության փոխնախագահ Լևոն Զուրաբյանն է։
«Հայաստանում կա մի շրջանակ, որը ծառայողական մեքենայի համար պատրաստ է ուրանալ ամեն ինչ։ Ուրացում է՝ ապրած կյանքի։ Վստահ եմ, որ իրենք իրենց հայելու մեջ նայելով՝ ամաչում են։ Ասում են, որ 1991 թվականին են Արցախը ճանաչել Ադրբեջանի մաս, դա Արցախի նկատմամբ իրենց դավաճանական քայլերը քողարկելու մեջ պետք է դիտարկել, դավաճանության մեղքը գցում են Ալմա Աթայի հռչակագրի վրա, որը կապ չունի Արցախի հետ»,- ասաց Մանուկյանը՝ ընդգծելով՝ Վահագն Խաչատուրյանն Արցախի մասին իր նախկին ասածները հիշելով՝ այսօր պետք է հրաժարական տար։
ՈՄԱ՝ «Ողջ մնալու արվեստը» հասարակական կազմակերպության ղեկավար Վովա Վարդանովի համոզմամբ՝ իրականությանը չի համապատասխանում այն պնդումը, թե պարեկներն այսօր ավելի շատ աշխատավարձ են ստանում, քան սահմանին կանգնած պայմանագրայինները։
«Առաջարկվում է Ադրբեջանի կողմից Հայաստան մուտքի հնարավորություն տալ ադրբեջանական տրանսպորտային միջոցներին Տավուշի Կայան, Գեղարքունիքի Սոթք, Սյունիքի Կոռնիձոր և Նռնաձոր, նաև՝ Արարատի Երասխ բնակավայրերի մոտակայքում։ Երկու նոր անցակետ է նախատեսվում Թուրքիայի հետ սահմանին՝ Մարգարայի և Ախուրիկի մոտակայքում։ Փաստորեն, դա ոչ թե մեր գլխավոր ճանապարհի՝ Հյուսիս-Հարավի հետ կապ ունի, այլ Ադրբեջանից Թուրքիա հասնելու չորս նոր ուղիների հանրագումարն է»։
«Երբ Արցախը դատարկման շեմին էր կանգնած 2020-ից հետո, և մեծ վտանգ էր սպառնում, մեր ժողովուրդը և նույնիսկ արցախցիներն այս ամենը չէին պատկերացնում։ Բայց տեսեք՝ աշխարհում ինչեր են կատարվում։ Սիրիայում պատերազմ եղավ, առնվազն յոթ միլիոն փախստական տնավեր ու բնավեր եղավ։ Այս անարդար աշխարհի համար 120 հազարն ի՞նչ է։ Ուկրաինայի բնակչությունը կիսով չափ պակասել է։ Աշխարհն անարդար է»։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը ռազմական և անվտանգային հարցերով փորձագետ Հայկ Նահապետյանն է։
Արցախի ուրացման հետևանքները, կամ ինչպես կանխել հայկական պետականության կործանումը
Հայաստանի իշխանությունը հավատացել է Արևմուտքի տված խոստումներին և դրանցով պայմանավորված՝ Ադրբեջանին է հանձնել Արցախը, որպեսզի ստանա խաղաղություն, սակայն հիմա հայտնվել է խաբվածի կարգավիճակում, որովհետև Ադրբեջանին է հանձնել այն, ինչն ուզում էր՝ Արցախը, հայտարարությունների մակարդակով՝ Տավուշի գյուղերը, սակայն այդպես էլ չի ստանում խաղաղություն։
168 TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի հյուրն է արևելագետ Արմեն Պետրոսյանը։
Նիկոլ Փաշինյանը խաչ է քաշում Հայաստանի Հանրապետության վրա. Հայաստանը դուրս հանելով ՀԱՊԿ-ից և որևէ այլ անվտանգային համակարգի մաս չդարձնելով՝ նա մեր պետությունը թողնում է մերկ վիճակում։
«Ամեն ինչ պիտի արվի, որպեսզի մեր խորհրդանիշները վերադառնան՝ Արցախի նախագահները, մեր նվիրյալ զինվորականները, ԱԺ նախագահը, նաև մեր հայորդիները»։
«Բա ժողովրդի վարչապետին հարի՞ր է հարյուրավոր ոստիկաններով շրջելը։ Իրականությունն այն է, որ Փաշինյանը հասկանում է՝ իր իշխանությունը պահում է ոստիկանության միջոցով, դրա համար էլ նրանց բյուջեն այդ ծավալով ավելացնում է»։
Թուրքիայում և Ադրբեջանում հայ սպանելը հերոսացման ամենակարճ ճանապարհն է. այդպես եղել է 100 տարի առաջ, այդպես է նաև մեր օրերում, և ասվածի ապացույցը օրերս թուրքական բանտից ազատ արձակված «Ակոս» շաբաթաթերթի գլխավոր խմբագիր Հրանտ Դինքին գնդակահարած Օգյուն Սամաստի ազատ արձակումն է։
«Ինչո՞ւ չկա Աղվանքը, երբ հայտնի էր, որ Աղվանքը կախյալ էր Տիգրան Մեծից կամ գուցե կայսրության մաս էր կազմում: Աղվանքի չլինելը ու փոխարենը Ադրբեջանը տեղորոշելը ցույց է տալիս, որ Ադրբեջանն Աղվանքի հետնորդն է: Վիրքը գրված է, Աղվանքը՝ ոչ: Եվ նաև այս ծանր, զգայուն ժամանակաշրջանում կարելի էր այլ լուծումներով այս քարտեզը տեղադրել: Ամենահեշտ բանն անընդհատ նախկին-նախկին անելն է: Դու կրել ես պատասխանատվություն: Պետությունից ստացել ես գումար, այդ թվում՝ մեր վճարած հարկերից, բարի եղեք, գրեք նորմալ, առանց սխալների, այո՛, նաև առանց ազգային սնապարծության, բայց նախ և առաջ առանց միտումների դասագիրք, որոնք ջուր են լցնում մեր ոչ բարեկամների ջրաղացին»,- ասաց Միքայել Բադալյանը:
168 TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի հյուրն է վերլուծաբան Արման Աբովյանը։
168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի հյուրն է «Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության» խորհրդի անդամ Հայկ Դերզյանը։
Մեր երկիրը կորցրել է իր ազդեցությունն ու սուվերենությունը։ Երբ կար Արցախը, ունեինք բանակ ու դիվանագիտություն, մեզ հետ հաշվի էին նստում։ Հիմա այդպես չէ, այլ երկրներն են որոշում, թե մեր տարածքով միջանցքն ի՞նչ կարգավիճակ կունենա, կլինի արտատարածքայի՞ն, թե՞ ոչ, և այլն։ Շատ այլ օրինակներ էլ կան։ Սրանք ասում են, թե Հայաստանը պիտի դառնա չեզոք երկիր, որևէ դաշինքի հետ կապ չունենա։
