«Օնիկ Գասպարյանն ու Դավիթ Տոնոյանը փրկեցին Նիկոլ Փաշինյանին». Կարեն Վրթանեսյան
ՀՀ-ում ԵՄ դեսպանը հայտարարել է, որ հենց Հայաստանում լինեն խոսքի ազատության անտեղի սահմանափակումներ կամ լրագրողների իրավունքների խախտումներ, լրագրողական կազմակերպությունների վրա հարձակումներ, ինքն առաջինն է խոսելու դրա դեմ: Իսկ ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանությունը տեղեկացնում է, որ դեսպան Լին Թրեյսին փետրվարի 15-ին ՀՀ նախագահի լիազորությունները կատարող Ալեն Սիմոնյանի հետ հանդիպման ընթացքում ընդգծեց իրենց աջակցությունն ինքնիշխան, անկախ, ժողովրդավար և հարևանների հետ խաղաղ գոյակցող Հայաստանին։
168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ռազմական փորձագետ Կարեն Վրթանեսյանը պարզաբանեց, թե Արևմուտքի այս գնահատականներն ինչով են պայմանավորված:
«ԵՄ դեսպանի ասածն ինձ հիշեցրեց բուդդիստական սյուժեն՝ երեք կապիկ են նստած, մեկն ականջներն է փակում, մյուսը՝ աչքերը, երրորդը՝ բերանը: Սա լեգենդար եվրոպական երեսպաշտության բացառիկ օրինակ է: Շատ ավելի փոքր, աննշան դեպքերը մինչև 2018թ. մեծ աղմուկ էին ստանում, զեկույցներ էին գրում, և այլն, իսկ հիմա չեն նկատում, չեն տեսնում: Ակնհայտ է, որ անաչառ չեն այս մարդիկ, ակնհայտորեն աջակցում են ներկա իշխանություններին: Իսկ թե ինչու են աջակցում, այդ մասին գրեթե բաց տեքստով ասում է ԱՄՆ դեսպանը՝ շեշտելով հարևանների հետ խաղաղ գոյակցությունը: Այսինքն՝ ըստ էության, ասում է՝ ինչքան արագ հանձնվեք թուրքերին, այնքան լավ, իսկ մենք ձեր իշխանությանը կաջակցենք դրա համար: Նրա ասածի բացահայտ ուղերձը դա է: Եվրոպական արժեքներ, ժողովրդավարություն, մարդու իրավունքներ և այլն, այդ ամենը շատ հեշտ զոհում է Արևմուտքը, երբ հարցը գալիս է իր քաղաքական շահերին: Իր քաղաքական շահն ամեն գնով, թեկուզ՝ Հայաստանի գոյության գնով, Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս մղելն է: Թե հետո մեզ հետ ինչ կլինի՝ իրենց դա չի հետաքրքրում»,- ասաց նա:
Կարեն Վրթանեսյանը հիշեցրեց, թե ինչպես Արևմուտքը վարվեց Աֆղանստանում իրեն աջակցող մարդանց հետ. «Ուղղակի լքեց, թողեց, որ թալիբներն ինչ ուզեն՝ անեն: Ամենահավատարիմներին հանեցին, մնացածին թողեցին թալիբների երախում: Ուկրաինայում էլ, ինչպես հին խոսքն է ասում, Արևմուտքը պատրաստ է Ռուսաստանի դեմ կռվել մինչև վերջին ուկրաինացին: Ընդ որում, արդեն Ուկրաինայում էլ են բողոքում այն հիստերիայից ու հրահրումից, որը հենց Միացյալ Նահանգներից է գալիս, որովհետև ահավոր կորուստներ են դրանք Ուկրաինայի համար՝ բնակչությունն է արտագաղթում, հսկայական գումարներ են դուրս բերվում: Այսինքն՝ այդ ստեղծված տեղեկատվական լարված ֆոնն ահավոր վնասում է Ուկրաինային: Ես չեմ ասում՝ վտանգ չկա, առավել ևս՝ հիմա այնպիսի լարվածություն է, որ ցանկացած թեթև կայծ կարող է իսկապես վերածվել պատերազմի, բայց այն, որ Արևմուտքը հրահրում է ու միաժամանակ բացահայտ ասում է, որ չի պատրաստվում Ուկրաինայի համար լուրջ զոհաբերությունների գնալ, դա շատ բանի մասին է խոսում: Հիմա, բերենք այդ իրավիճակը մեզ վրա. Հայաստանն իրենց համար ընդհանրապես մանր խաղաքար է, որը հանգիստ կզոհաբերեն՝ առանց մի վայրկյան մտածելու: Հետո, կարող է մի երկու շատ տխուր հոլիվուդյան ֆիլմ նկարեն՝ մեր ճակատագրի մասին, ու Օսկար տան»:
Ռազմական փորձագետի խոսքով՝ Ուկրաինայում իրավիճակը սկսեց սրվել հենց 44-օրյա պատերազմից ոգևորված. «Սկսեցին Թուրքիայի հետ սերտ ռազմական համագործակցություն, ընդհուպ՝ չինացիներից շատ կարևոր գործարան խլեցին, որը մինչ այդ չինացիներին էր վաճառվել, ու փոխանցեցին թուրքերին: Այսինքն՝ այդ իրավիճակում պարզ էր, որ Ուկրաինան ցանկություն ուներ հայտնվել այն իրավիճակում, որում հիմա է: Բայց այդ էսկալացիան սկսեցին, ռուսական կողմը պատասխանեց, դա բերեց Արևմուտքի արձագանքին, և հիմա հայտնվել են փակուղային իրավիճակում, որ արդեն դիվանագիտական քայլերը սպառվում են: Այդ բոլորն Ուկրաինայի համար շատ վատ իրավիճակի բերեց: Եթե մենք մեր անվտանգությունը կախում ենք անձամբ մեկ մարդու՝ Վլադիմիր Պուտինի բարի կամքից, վստա՞հ ենք, որ դա միշտ կայուն լինելու է: Կներեք, բայց Պուտինը մահկանացու է, չի կարելի մեկ մարդուց մի ամբողջ երկրի անվտանգություն կախել, չի կարելի հույս դնել միայն մեկ գործոնի վրա»:
Նա նկատեց. «Քաոսային իրավիճակում ո՞վ է երաշխավորելու Հայաստանի անվտանգությունը՝ ԵՄ այս դեսպա՞նը, թե՞ ԱՄՆ դեսպանը: Ո՛չ Ֆրանսիան այստեղ զորք ունի, ո՛չ ԱՄՆ-ը, մոտակա տեղը, որտեղից կարող են զորք հասցնել՝ Թուրքիան է: Լացելու է: Մեր անվտանգությունը կախված է Ռուսաստանից, որը լիքը այլ խնդիրներ ունի շատ այլ տեղերում: Խաղաղապահները 5 տարով են տեղակայված, ընդամենը 3.5 տարի է մնացել, եթե դրանից հետո Ադրբեջանը չհամաձայնի, ի՞նչ է լինելու»:
Հարցին՝ շուտով մեկ տարի կլինի, ինչ Գլխավոր շտաբը Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով էր հանդես եկել, բայց դրանից հետո այդ պահանջի տակ ստորագրած զինվորականներից շատերն ավելի բարձր պաշտոններ ստացան. Հիմա երբ հետահայաց նայում ենք՝ ի վերջո, ի՞նչ տեղի ունեցավ, նա պատասխանեց. «Կա՛մ նույն Գասպարյան Օնիկի կողմից քայլերը մտածված չէին, կա՛մ էլ քայլերը մտածված էին, բայց առաջին քայլն անելուց հետո վախեցավ շարունակել: Ամեն դեպքում իրենք կիսատ թողեցին իրենց անելիքը, նույնիսկ ժողովրդին հստակ բացատրություն չտրվեց՝ դա ինչ էր: Արտաքնապես ստացվեց, որ այն ամենը, ինչ անում էր Փաշինյանը՝ հեչ, նորմալ էր, զինվորականության համար ընդունելի էր, իսկ այ, որ «Իսկանդեր»-ի խաթրին կպավ, միանգամից գեներալիտետը հուզվեց: Իհարկե, այդպես չէ, բայց տպավորությունն այդպիսին էր: Դա նաև անվճռականության հետևանքն էր: Ընդ որում՝ դա առաջին դեպքը չէր, հիշենք, որ նոյեմբերի 10-ին հենց Օնիկ Գասպարյանն ու Դավիթ Տոնոյանը փրկեցին Նիկոլ Փաշինյանի քաղաքական կարիերան, իրենք փրկեցին Փաշինյանին հեռացումից, Փաշինյանն էլ նրանց շնորհակալություն հայտնեց. Դավիթ Տոնոյանը նստած է, Օնիկ Գասպարյանն էլ, չգիտենք՝ ինչ կարգավիճակում է: Առաջին իսկ առիթի դեպքում նրան էլ կբանտարկեն»:
Մանրամասները՝ 168TV-ի տեսանյութում
