«Ըստ էության, ՄԻԵԴ-ը փորձում է իր խնդիրները լուծել». Լյուդմիլա Սարգսյան
«Հարգելի պատգամավորներ, մինչև ընդհատված հարցին անցնելը, ներկայացնեմ քննարկվող հարցերի հաջորդականությունը. էս «հաջորդականություն» բառը լսել եք, բոլորդ տեղում եք, շատ գոհ եմ դրանից, հիմա ուշադրությամբ լսեք»,- դիմելով պատգամավորներին՝ այսօր Ազգային ժողովի հերթական նիստին հայտարարեց ԱԺ նախագահ Գալուստ Սահակյանը։
Հիշեցնենք, որ այսօր քննարկվում է երեկ ընդհատված, 2013 թվականի հոկտեմբերի 2-ին ստորագրված «Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության մասին» կոնվենցիայի 16-րդ արձանագրությունը վավերացնելու մասին հարցը։
Պատգամավոր Լյուդմիլա Սարգսյանը հարցերով դիմեց նախագծի հարակից զեկուցող պատգամավոր Կարեն Բեքարյանին.
«Ստացվում է, որ, եթե մենք այս արձանագրությունը շուտ ունենայինք, կարող էինք և այդքան մեծ ծախսերի տակ չգցե՞լ պետությանը: Ըստ էության, այս արձանագրությունը վավերացնելուց հետո մեր քաղաքացին իրեն ավելի պաշտպանվա՞ծ պետք է զգա։ Զարմանալին, գիտե՞ք, ինչն է. ստացվում է, որ դատավորները որոշում կայացնելուց առաջ պետք է կապվեն Մարդու իրավունքների դատարանի հետ, հարցնեն՝ ի՞նչ որոշում կայացնենք կամ տուգանքի չափն ինչքա՞ն է լինելու։ Առաջարկում եմ, որ, եթե օրենքը սխալ կիրառվի, այդ դատավորին ուղղակի զրկել աշխատելու իրավունքից, այդ կետը նույնպես մտցրեք»։
Կ. Բեքարյանը նախ՝ հստակեցրեց, որ սա գործիք է, որը չունի պարտադիր բնույթ, և մնում է այդ հավատարմագրված դատարաններին՝ ըստ իրենց հայեցողության դա օգտագործել։
«Եթե շուտ ունենայինք, ավելի լավ վիճակում կլինեի՞ն. չէինք կարող շուտ ունենալ, որովհետև այն ստորագրվել է 2013 թվականին, բայց իր մեջ ներառում է դրույթ, որ կարող է ուժի մեջ մտնել միայն այն դեպքում, երբ 10 երկիր վավերացնում են, մենք 7-րդ վավերացնող երկիրն ենք, մեր վավերացումից հետո էլ մենք դեռ ակնկալելու ենք ևս 3 երկրի վավերացում, որպեսզի սա ուժի մեջ մտնի։ Ինչ վերաբերում է հարցնելուն և տուգանքի չափ որոշելուն, ոչ, այդքան էլ պարզեցված չէ, այսինքն՝ քննվող գործի շրջանակներում հարցումը տրվում է, հարցմանը տրվում է եզրակացություն։ Այն, որ սա իր դրական նպաստը կբերի՝ միանշանակ կբերի»,- նշեց Կ. Բեքարյանը։
Լ. Սարգսյանն արձագանքեց՝ ասելով, որ, փաստորեն, եթե 10 երկրներն էլ վավերացնեն, այդ օրենքի մեջ դեռ շատ անհստակ կետեր են. «Ըստ էության, ՄԻԵԴ-ը փորձում է իր խնդիրները լուծել, բայց այն երկրները, որոնք պետք է համագործակցեն այդ օրենքի շրջանակում, դեռ չգիտեն, թե ինչ հայեցակարգային խնդիրներ կլինեն, ու ինչպես կարող են դա օգտագործել՝ ի նպաստ իրենց երկրի։ Հաշվի առնելով մեր անարդար դատական համակարգի թերի լինելը, կարծում եմ՝ ամեն դեպքում իմաստ ունի որոշակի օրենքի մեջ փոփոխություն մտցնել մեր ներքին շրջանառության համար»։
