Ամեն ինչ բժիշկների և Աստծո ձեռքերում է. Սուրեն Թադևոսյանը՝ Իսպանիայում բուժում ստանալու, անձնական կյանքի ու ապագա պլանների մասին. Life.panorama.am
Life.panorama.am-ի զրուցակիցն է ռեժիսոր, պրոդյուսեր, սցենարիստ Սուրեն Թադեւոսյանը, ով այս ընթացքում բուժման նպատակներով գտնվում է Իսպանիայում: Ռեժիսորը կայքի հետ զրույցում պատմել է առողջության վերականգման, սպասվելիք վերադարձի, ինչպես նաեւ անձնական կյանքի մասին:
-Սուրեն, ամիսներ առաջ Ձեզ ճանաչողներին եւ Ձեր գործը գնահատողներին մի լավ վախեցրիք, բոլորը անհանգստացած էին Ձեր առողջության համար, ինչպե՞ս եք հիմա Ձեզ զգում, որքանով տեղյակ եմ հիմա բուժման փուլում եք, մի փոքր կմանրամասնե՞ք:
– Հունիս 4-ին իմ ընկերների օգնությամբ ինձ տեղափոխեցին Իսպանիայի Վալենսիա քաղաք: Այստեղ ես հենց օդանավակայանից տեղափոխվել եմ Վալենսիայի «LA FE» հիվանդանոց, որտեղ պառկել եմ չորս ամիս. Այդ ընթացքում բարդ վիրահատություն եմ տարել, բայց հիմա բարեբախտաբար արդեն դուրս եմ գրվել հիվանդանոցից եւ բուժումն ու վերականգնողական պրոցեդուրաները շարունակում եմ տանը՝ հաճախակի հիվանդանոց գնալ-գալով:
-Ձեր իսկ թույլտվությամբ, կցանկանայի խոսել նաեւ այն լուրերի մասին, ըստ որի տարածվել էր, իբրեւ թե առողջական լուրջ խնդիրների պատճառով Ձեր ոտքը անդամահատել են, սակայն հստակ հաստատում կամ հերքում կարծես թե չեղան, եթե դեմ չեք լինի, հիմա որեւէ մեկնաբանություն կտա՞ք այդ լուրերի վերաբերյալ:
– Ինձ թվում է՝ իմ ախտորոշումը եւ խնդիրները զուտ իմ անձնական խնդիրներն են եւ կարիք չկա դրանց մասին շատ ընդարձակվել: Մարդուն պետք է գնահատել, հարգել կամ հակառակը՝ ըստ իր աշխատանքի, այլ ոչ թե ֆիզիկական կամ առողջական վիճակի:
-Հետաքրքիր է՝ դեռ շա՞տ ժամանակ կպահանջվի կրկին աշխատանքային կյանքին վերադառնալու համար:
– Փառք Աստծուն, իմ ուղեղը լավ աշխատում է եւ աշխատանքին վերադառնալու համար կարծես թե ոչինչ չի կարող խանգարել, չնայած որոշ բարդությունների, որոնք հիմա կան:
–Սուրեն, Ձեր «Before i die» ֆիլմը բավականին մեծ հաջողություն ունեցավ: Հետաքրքիր է՝ արդեն հաջողված փորձից հետո ապագայի համար նոր ֆիլմերի մտահղացումներ ունե՞ք:
– Իմ «Before i die» ֆիլմը անցավ իր ճանապարհը եւ արդեն կարելի է որոշ արդյունքների մասին վերջնական խոսել՝ 17 միջազգային կինոփառատոն 11 երկրներում, 8 հաղթանակ՝ սա համարում եմ բավականին մեծ գնահատական: Հիմա կան մի քանի նոր կարճամետրաժ եւ երկու լիամետրաժ ֆիլմերի գաղափար, որոնց համար աշխատանքները հույսով եմ մյուս տարի կսկսվեն:
-Ձեր երկրորդ կինը բավականին երիտասարդ է, տարիքային մեծ տարբերությունը օգնո՞ւմ է, թե երբեմն խանգարում:
– Չեմ համարում, որ 14 տարին շատ մեծ տարբերություն է: Համենայնդեպս, Աննան այնքան խելացի է, որ մեզ դա ընդհանրապես չի խանգարում:
-Սուրեն, առաջին ամուսնությունից ծնված Ձեր երեխաներից երկուսը դեռ բավականին փոքր են, հետաքրքիր է, աշխատանքային զբաղվածության ընթացքում կարողանո՞ւմ եք անհրաժեշտ ժամանակը տրամադրել նրանց, քանի որ շատ ծնողներ են սրտնեղում, որ իրենց ուզածի պես երեխաների հետ շփվել չի հաջողվում:
– Իմ երեխաների հետ կապը միշտ եղել է եւ միշտ էլ լինելու է, ու դրան ոչինչ եւ ոչ մեկը չի կարող խանգարել: Փառք Աստծուն, այդպիսի խնդրի առաջ ես երբեք չեմ կանգնել:
-Որքան հասկացել եմ Ձեր երեխաների վերաբերյալ արված գրառումներից, երեխաներ շատ եք սիրում, հետաքրքիր է՝ չե՞ք ցանկանում եւս մեկն ունենալ:
– Իհարկե, կցանկանամ, ամեն ինչ իր ժամանակին:
-Սուրեն, դուք կարծես սիրում եք հաճախ փոխել բնակության հասցեն, հատկապես սիրում եք, որ հասցեի փոփոխության ժամանակ փոխվի նաեւ երկիրը, հետաքրքիր է, ե՞րբ եք նախատեսում վերադառնալ Հայաստան:
– Իմ ամբողջ կյանքի ընթացքում բնակությանս վայրը փոխել եմ ուսման կամ աշխատանքի բերումով, իսկ հիմա ես առաջին անգամ կարող եմ ասել, որ ստիպված եմ գտնվել հայրենիքից հեռու զուտ բուժման նպատակից ելնելով: Ցավոք, սա երկար պրոցես է եւ հստակ ասել, թե կես տարի, կամ մեկ տարի հետո կկարողանամ վերադառնալ, ես չեմ կարող: Ամեն ինչ բժիշկների եւ Աստծո ձեռքերում է. ամեն դեպքում, ես ամեն գիշեր քնում ու ամեն առավոտ արթնանում եմ իմ Երեւանի մասին մտքերով եւ կարոտով։
Հարցազրույց ամբողջությամբ կարող եք կարդալ սկզբնաղբյուր կայքում: