Ցավից ատամները սեղմած՝ պայքարե՛լ ու հաղթե՛լ

Վստահաբար՝ առիթներ կլինեն գլուխներս բարձրացնելու, բայց այսօր գլխահակ ենք ու պիտի փորձենք փնտրել այդ առիթները, որպեսզի կարողանանք նայել միմյանց աչքերին, գլուխներս բարձրացնել ու կանգնել մեր հողի համար։

Բոլորիս պետք է հույս ներշնչի զոհվածների մայրերի, օրինակ՝ տիկին Ալիսի՝ պայքարի առաջին շարքերում լինելը, նաև այն բոլոր երիտասարդների, որոնք տուն, անցյալ ու գերեզման են թողել Արցախում։

Մանրամասները՝ տեսանյութում

Կարդացեք նաև

Տեսանյութեր

Լրահոս