Ո՜վ, սոցիալական արդարություն, թող որ թքեմ քո ճակատին. «Առավոտ»

«Ես չգիտեմ, մոտակա 3-4 տարում փոխվելո՞ւ է արդյոք Հայաստանի Սահմանադրությունը, և կա՞ արդյոք դրա անհետաձգելի անհրաժեշտությունը»,- գրում է «Առավոտ»-ի խմբագիր Արամ Աբրահամյանը՝ ավելացնելով. «

Մեր քաղաքական վերնախավում վերաբերմունքն այդ հարցին հակասական է. քաղաքական ուժերը, որոնք ցույցեր էին անում՝ Սահմանադրությունը փոխելու, կառավարման խորհրդարանական համակարգի անցնելու, 100 տոկոսանոց համամասնական ընտրություններ անցկացնելու և այլ բաների համար, հիմա ասում են, որ ոչ մի փոփոխություն էլ պետք չէ: Տվեք մեզ իշխանություն՝ և վերջ:

Իսկ մարդիկ, որոնց կյանքն ու գործունեությունը ոտքից մինչև գլուխ Սահմանադրության խախտում է, հիմա ասում են, որ Գլխավոր օրենքը պետք է ապահովի մարդկանց իրավունքներն ու ազատությունները:

Բայց եթե ինձ մնար, ես կփոխեի Սահմանադրության այն հոդվածը, որն օրենքով չի կարելի փոխել՝ առաջինը. «Հայաստանի Հանրապետությունը ինքնիշխան, ժողովրդավարական, սոցիալական, իրավական պետություն է»: Խնդիրն այն չէ, որ մեր պետությունը Սահմանադրության ընդունումից ի վեր գրեթե 19 տարվա ընթացքում ձեռք չի բերել թվարկած 4 հատկանիշներից որևէ մեկը:

Մենք կարող ենք երբևէ դառնալ, և վստահ եմ կդառնանք ինքնիշխան, ժողովրդավարական և իրավական պետություն: Բայց սոցիալական պետություն մենք, նույնիսկ տեսականորեն, երբեք չենք դառնա: Որովհետև դա, իմ կարծիքով, անիմաստ և դատարկ բառակապակցություն է:

Ամբողջությամբ կարդացեք «Առավոտ»-ի այսօրվա համարում։