Ինչ կարող է անել ապխտած կոկորդիլոսը
Վերջին երկու օրերին ով չի ալարում՝ գրում է «ՍԱՍ» սուպերմարկետում վաճառվող ապխտած կոկորդիլոսի մասին։ 380 հազար դրամով վաճառվող ապխտած գիշատիչը դարձել է լրատվական թողարկումների և ֆեյսբուքյան ստատուսների թեմա։
Հիմնական համատեքստը հետևյալն է՝ մի երկրում, որտեղ բնակչության 1/3 մասն աղքատ է, ինչպե՞ս կարելի է նման «թիթիզությունների» ետևից ընկնել։ Այսինքն՝ գրում են բացասական երանգով։
Ի՞նչ եք կարծում՝ արդյո՞ք «ՍԱՍ»-ի սեփականատեր Արտակ Սարգսյանը կամ ընկերության մարկետոլոգները նեղսրտո՞ւմ են։ Ճիշտ հակառակը։ Նրանք այժմ ցնծում են, որովհետև 2 օր է՝ «ՍԱՍ»-ը ինտենսիվ գովազդվում է, այն էլ՝ անվճար։
Մի պահ մտածեք՝ արդյո՞ք կոկորդիլոսի մասին հրապարակումները «ՍԱՍ»-ի դեմ են։ Իհարկե, ոչ։ «ՍԱՍ»-ը խանութ է, որը կարող է վաճառել օրենքով չարգելված ցանկացած բան՝ ամենաէժանից մինչև ամենաթանկը։ Նույն կերպ, ինչպես 1000 դրամանոց օղու կողքին վաճառվում է 50 հազար դրամանոց օղի։ Քննադատության սլաքն ուղղված է կոկորդիլոսի պոտենցիալ գնորդների դեմ, որոնք հաշվի չառնելով իրենց հայրենակիցների տխուր վիճակը՝ կարող են 1000 դոլարով կոկորդիլոս գնել և «թիթիզանալ»՝ այն դնելով ամանորյա սեղանին։
Իսկ ի՞նչ է շահում «ՍԱՍ»-ը։ Որքան էլ ցավալի լինի, Հայաստանում կան այդպիսի մարդիկ, ովքեր դեմ չեն լինի կոկորդիլոսով սեղան գցելուն։ Նրանց մի մասը երևի տեսել է «ՍԱՍ»-ի գովազդը։ Իսկ պոտենցիալ գնորդների այն մասը, որը չէր տեսել, արդեն իմացավ այդ մասին։ Չէ՞ որ բոլորը այդ մասին են խոսում։ Ոչ միայն սոցիալական ցանցերում ու մամուլում, այլ ամենուր՝ տաքսու մեջ, աշխատանքի վայրում, տանը և այլն։ Կարճ ասած՝ «ՍԱՍ»-ն իր ապրանքի մասին տեղեկությունը հասցրեց բոլորին, այդ թվում՝ պոտենցիալ գնորդներին։ Իսկ դա ամենակարևորն է։
Ի դեպ, ժամանակակից մարքեթինգը ունի մի ուղղություն, որը կոչվում է «աժիոտաժ»։ Դա այն է, երբ ապրանքի կամ ծառայության մասին խոսում է ոչ թե ընկերությունը, այլ հասարակության անդամները (այդ թվում՝ պոտենցիալ սպառողները)։ Ընդ որում, ներկայումս աժիոտաժը ավելի արդյունավետ է համարվում, քան գովազդը, բրենդինգը կամ PR-ը, որովհետև մարդիկ կորցրել են վստահությունը գովազդի նկատմամբ։ Ժամանակակից մարդու համար իր ընկերոջ կարծիքը ավելի կարևոր է, քան լավ նկարված գովազդային հոլովակը։
Այնպես որ, ընկերությունները այժմ փորձում են արհեստական աժիտոաժ ստեղծել։ Այնպես անել, որ իրենց առաջարկած ապրանքի կամ ծառայության մասին խոսեն բոլորը՝ բացի իրենցից։ Հաջողության դեպքում, դա կարող է վիրուսի պես տարածվել և նպաստել ընկերության ճանաչմանն ու ապրանքների վաճառքին։
«ՍԱՍ»-ի կոկորդիլոսը հենց այսպիսի աժիտոաժ առաջացրեց։ Թեպետ դժվար է ասել՝ դա ինքնաբերաբա՞ր ստացվեց, թե պլանավորված էր։ Եթե այս ամենը՝ բացասական արձագանքներն ու աղմուկը հաշվարկվել ու կանխատեսվել էր, ապա կարելի է միայն ծափահարել «ՍԱՍ»-ի մարքեթոլոգներին։
