Իրենց պետք է, որ ինչ-որ մեկն այդ ամենից փայ ունենա, և տարբեր խոսակցություններ կան, որ «Յանդեքսը» բաժնեմաս է տվել ՀՀ ամենաբարձր պաշտոնին նստած անձին։
Առցանց աշխատող տաքսի ծառայությունները պետք է դրա իրավունքն ունենան։ Ծառայության մատուցման իրավունքը ձեռք բերելու դեպքում սահմանված է տարեկան պետական տուրք՝ տարեկան բազային տուրքի (1000 դրամ) 1000-ապատիկի չափով։
«Ինքս երկու հիմնարկ եմ ղեկավարում՝ գործարան ու հիմնադրամ, արդեն տևական ժամանակ է՝ չեմ հասցնում գնալ արձակուրդ, իմ ընտանիքի անդամներին չեմ տեսնում, շաբաթ-կիրակի աշխատում եմ, բայց մեկ է՝ գործերս չեմ հասցնում։ Այս մարդը մի ամբողջ երկիր է ղեկավարում, հասցնում է գնալ արձակուրդ, լոնդոններում նկարվի ու տեսանյութեր հրապարակի։ Կամ էլ՝ կիսամերկ գնում են հանդիպումների, լավ, դրես-կոդ չկա՞։ Մի խոսքով՝ արդեն չենք կարողանում որևէ բան նայել։ Այս ամենը ասում եմ նրա համար, որ ավելի կարևոր հարցեր ունի լուծելու, քան մայթերի հարցն է»,- եզրափակեց Վահագն Սահակյանը։
«Ընդհանրապես որևէ տեղ չի ազատվել, գուցե քիչ գումար ունեցող մարդկանց մեքենաները փոխվել են ավելի շատ գումար ունեցողների մեքենաների հետ, այլ բան չի փոխվել։ Ես Կենտրոնում եմ աշխատում և չեմ տեսել, որ այս ընթացքում մի տեղ ազատ լինի։ Սա ուղղակի թանկացում էր, եթե բեռնաթափելու համար էր, ապա ինչո՞ւ թանկացրեցին ժամավճարը նաև։ Այսօրվա տարեկան 160 հազար դրամից ժամավճարը տարեկան ավելի շատ է կազմում։ Եթե գումարենք այն կորցրած րոպեները, որը մարդը վճարում է, սակայն մեքենան 10 րոպե կայանելուց հետո դուրս է բերում, ապա ստացվում է, որ 100 դրամի փոխարեն, վճարում է 170-180 դրամ։ Ինչո՞ւ սա թանկացրեցին ու դարձրեցին 300 դրամ։
«Առցանց տաքսի» եզրույթ գոյություն չունի՝ դա ավանտյուրա է։ Նույն ոլորտում երկու տարբեր սուբյեկտներ պետք է կատարեն հարկային տարբեր վճարումներ, ենթարկվեն տարբեր օրենքների։ Առցանց տաքսի ծառայությունները, դրանք օպերատորներ են, առևտրային ընկերություններ, որոնք գնում են պատվերը ուղևորից և վաճառում վարորդին, հետևաբար՝ պետք է հարկվեին բոլոր առևտրային ընկերությունների նման։
