Մյուս կողմից՝ նա, ով ի պատասխան բարդությունների՝ ժպտում է, ավելի դիմացկուն է լինում, քան նա, ով զայրանում է: Այդպիսի մարդը հասկանում է, որ դատողությունն ու վերլուծությունը հաճախ զայրույթից ծնվող հանդգնության ու կոպտության վատագույն թշնամիներն են:
Պատմությունն ու անցյալն աշխարհին տվել է մեծ թվով թագավորներ, զորավարներ ու կայսրեր, ովքեր իրենց կատարած բացառիկ աշխատանքով ու նվաճումներով՝ մինչ օրս շարունակում են մնալ մեծ, երբեմն՝ նաև անգերազանցելի։ Այդ փառավոր մատյանում իր անունը ոսկե տառերով գրեց Նապոլեոն 1-ին Բոնապարտը։ Նա կարողացավ ստեղծել հզոր կայսրություն, դնել ներկայիս Ֆրանսիայի հիմքերը։ Թերթելով Նապոլեոն Բոնապարտի կյանքի ու կենսագրության էջերը՝ հանդիպում ենք շատ տխուր, դրամատիկ ու ողբերգական էջերի։
Այս շատ պարզ խորհուրդները կօգնեն մաքրել ձեր տունը, շրջապատը և մտքերը:
Կյանքում չափազանց շատ են հակասական իրադարձությունները, որոնք ստիպում են հուսահատվել: Բայց կյանքը չափազանց կարճ և թանկ է տխրության վրա ժամանակ վատնելու համար:
Մեզանից շատերն ամեն օր քայլում են Օպերայի տարածքով, տեսնում են բակում տեղադրված Ալեքսանդր Սպենդիարյանի ու Հովհաննես Թումանյանի արձանները։ Տեսնում ենք նաև, որ տարածքը վերածվել է խաղավայրի, փողոցային հսկա մի խանութի։ Շուրջբոլորը սրճարաններ են, զվարճանքի վայրեր։ Եվ այս քաղաքային աղմուկի ու զվարճության մեջ՝ Օպերայի բակի անկյունում, կա մի շիրիմ․ դա Ալեքսանդր Սպենդիարյանի գերեզմանն է։
Պատահում է, որ այնպիսի պատմություն ես լսում, որ կյանքդ գլխիվայր շուռ է գալիս: Այդպիսի բան հաճախ չի պատահում, բայց երբ տեղի է ունենում, գլուխդ սկսում է պտտվել:
1953 թվականի մարտի 5-ին մահացավ Իոսիֆ Ստալինը։ Մարդիկ կարդում էին այս լուրը և չէին հասկանում, թե ի՞նչ արձագանք պիտի տան։ Ոմանք անկեղծորեն լաց էին լինում, ոմանք՝ ժամանակի պարտադրանքից դրդված։ Մարդիկ չէին հավատում, որ ցածրահասակ, բայց հզոր առաջնորդն այլևս չկա։ Այդ թվականից հետո փոխվեց պատմության ընթացքը, սակայն ԽՍՀՄ-ում գաղափարը նույնը մնաց՝ պահպանել կայսրությունն ամեն գնով։ Ստալինի կենդանության օրոք ԽՍՀՄ-ում տեղադրվում էին նրա արձանները, պատերին փակցվում էին նրա նկարներն ու լոզունգները։
Էմոցիոնալ ազնվությունն այն է, երբ դու կիսվում ես քո իրական զգացմունքներով ու խնդիրների լուծման քո տարբերակով: Դա այն է, երբ դու նրան ասում ես, թե ինչն է քեզ վշտացնում, այլ ոչ թե ամեն բան մեջդ պահում՝ ձևացնելով, թե ամեն բան լավ է: Չսպասել, որ նա պիտի կարդա քո մտքերը, չլինել պասիվ-ագրեսիվ, երբ նա առանց խոսքերի քեզ չի հասկանում:
Քրեական ժամանակագրությունում հաճախ են հանդիպում «չհիմնավորված դաժանություն» կամ «չհիմնավորված ոճիր» հասկացությունները: Որպես կանոն, դա անում են հոգեբույժ Լոմբրոզայի «բնածին հանցագործների պատկերասրահի» մռայլ, նեղճակատ սուբյեկտները կամ էլ անմիտ պատանիները: Շատ ավելի հազվադեպ չհիմնավորված դաժանություն են կատարում քաղաքական գործիչները:
– Ես ոչ մի անգամ այստեղ չեմ եղել: Ասա, ծերուկ, ինչպիսի՞ մարդիկ են ապրում այս քաղաքում:
Երբեմն իմաստնությունը գալիս է տարիքի հետ, երբեմն՝ փորձի, իսկ երբեմն էլ՝ առհասարակ չի գալիս: Բայց ինչ էլ որ լինի, տարիքի հետ մենք սկսում ենք ավելի շատ զգալ, հասկանալ ու գիտակցել, թե ինչպիսին է այս կյանքը: Տարիքով մարդկանց միանշանակ արժե լսել, նրանք կենսական իմաստնության գանձարաններ են:
Երբ տղամարդիկ սիրահարվում են, նրանք սկսում են անհավանական հիմարություններ անել, ընդ որում, հաճախ դա անգամ չգիտակցելով: Նա ուզում է քեզ վրա տպավորություն գործել, բայց արդյունքում՝ իրեն հիմարի պես է պահում: Օրինակ՝
Որտեղի՞ց է առաջացել թխվածքաբլիթը տաք ըմպելիքների մեջ թաթախելու սովորությունը: Պարզվում է՝ մարդիկ այդպես արել են դառ վաղ ժամանակներից:
Նախորդ դարում մենք մի քանի տասնամյակ շարունակ երազեցինք անկախության մասին, սակայն այն ստանալուց հետո միայն հասկացանք, թե որքան դժվար է պահպանել այն։ Մեր օրերում ոմանք ուրախ են, որ չեն ապրել խորհրդային ժամանակաշրջանում, չեն տեսել աքսորն ու գնդակահարությունները, չեն տեսել սովի ու համաճարակի մատնված Երևանը։ Այդ տարիների մի շարք գաղտնի էջերը կամ բացահայտված են մասամբ, կամ էլ մնում են առեղծված։
Օրինակներ, թե ինչպես չի կարելի անել։
Աշխարհում շատ են տարօրինակ թանգարանները։ Կան նաև թանգարաններ, որոնք սարսափելի են, ու ոչ բոլորն են ցանկանում այցելել այդ թանգարանները։ Օրինակ, Իտալիայում է գտնվում Քրեական թանգարանը, որում ցուցադրվում են մարդկային գանգեր, դիակներ, մարդու մարմնի մասեր։ 19-րդ դարավերջին բացված այդ թանգարանը մինչ օրս գրավում է զբոսաշրջիկներին։
Նորմալ երիտասարդական քաղաքականության հերթական օրինակը ցուցադրեցին չինացիները: Առողջ ու ադեկվատ երիտասարդություն ունենալը դառնում է Չինաստանի պետական քաղաքականության առաջնահերթությունը, ուր մի քանի ամսվա ընթացքում արգելեցին համացանցային լպիրշությունը, շքեղության պրոպագանդան, կյանքի կոռումպացված կերպն ու ոսկուն հպատակվելը: Այժմ սահմանափակել են նաև օնլայն խաղերը:
Ամերիկյան Ford ընկերությունը սարք է ստեղծել, որի շնորհիվ տեսողությունը կորցրած մարդիկ կարող են պատկերներ «տեսնել»: Այդ մասին հայտնում է Planet Today-ը:
Գուցե հիմա չեք մտածում այն մասին, որ 2020-ը հրաշալի տարի է դառնալու: Եվ այն, թե ինչպես եք այժմ ընթանում, կհաղորդի տրամադրություն այն ամենին, ինչ Ձեզ սպասվում է:
Առաջին ժամադրությունը, իհարկե, կարևոր է: Բայց երկրորդի մասին մոռանալ նույնպես պետք չէ: Փորձագետները նշում են, որ երկրորդ ժամադրությունը ձեզ ներկայացնում է այնպիսին, ինչպիսին դուք կաք. երկրորդ ժամադրության ժամանակ դուք ավելի քիչ եք լարվում և ավելի բնական եք:
Աթեիստական «Անաստված» թերթի ու թերթում տպագրվող հայ գրողների մասին արդեն իսկ խոսել ենք։ Եթե Գուրգեն Մահարին, Խաչիկ Դաշտենցն ու այդ թվականներին աթեիստական ստեղծագործություններով հանդես եկող մյուս գրողները ներկայացնում էին հոգևորականների անպարկեշտ կյանքն ու ողջունում էին, թե ինչպես են փակվում ու քանդվում եկեղեցիները, ապա Լեռ Կամսարը դրանց հետ մեկտեղ՝ գրում էր նաև աթեիստական աշխատանքներ։
Ճապոնացի մասնագետները ավարտել են Էջմիածնի հնագիտական կտորների վերականգնման վրա տարվող աշխատանքները:
Դպրոցում ստացած կապտուկները, վիրավորանքներն ու նախանձն այնպիսի վերքեր չեն թողնում, որքան հասուն կյանքը: Լաց եղիր պատանի տարիքում, պայքարիր հասուն ժամանակ:
Տղամարդկանց դուր գալու համար արտաքին տեսքը բավարար չէ:
Ի՞նչ է նշանակում՝ կատարյալ լինել: Դա նշանակում է՝ լինել լիարժեք ու ինքնաբավ մարդ: Դա նշանակում է՝ երջանիկ լինել, վայելել կյանքը, լինել քո սեփական անձի լավագույն տարբերակը: Եվ ահա թե ինչը դրանում կօգնի:
Ժամանակակից աշխարհում երեխաներ մեծացնելը կարող է դժվար և հոգնեցուցիչ լինել: Բայց, այնուամենայնիվ, դա մեծ պատիվ է մեծահասակների համար. օգնելով երեխաներին ձևավորվել՝ ծնողները ձևավորում են վաղվա աշխարհը:
Արյունակցական կապով կապված երեխաներն ու ուսուցիչները միշտ գտնվում են ամբողջ դպրոցի աչքի առջև: Բոլոր սովորողներն ու ուսուցիչները գիտեն այդ մասին: Նույնիսկ մեծ դպրոցում այդպիսի փաստը թաքցնել չի ստացվի:
Սլավիկ Չիլոյան պոետի մասին կարելի է անվերջ խոսել, քանի որ այս մարդու, քաղաքացու, բանաստեղծի մասին հուշերն իր նման թափառում են Երևանի փողոցներում, երբեմն՝ Համալսարանի դռներից ներս։ Հիմա նրան հիշում են միայն իր ժամանակակիցներից ոմանք, քանի որ անկախության սերունդն այդպես էլ չգիտի նախորդ դարի ամենախարիզմատիկ պոետներից մեկին։
Ինչո՞վ են այդքան տարբերվում 1995-2010 թվականներին ծնված մարդիկ ավելի ավագ սերնդից։
Տատիկների ու պապիկների սերը, հոգատարությունն ու աջակցությունը շատ բարերար ազդեցություն են գործում թոռների վրա: Դրա մասին են վկայում բազմաթիվ գիտական հետազոտությունները:
