Սեր, վեճեր, զվարճանք. Կարո Բալյանը հանդիսատեսի դատին կհանձնի «Կապի՛ր ինձ մահճակալին» ներկայացումը
Րաֆֆի Շարթի պիեսի հիման վրա բեմադրված «Կապի՛ր ինձ մահճակալին» կատակերգությունը պատմում է զույգի մասին, որի՝ ընտանեկան տարաձայնությունների հարթեցմանն ուղղված բոլոր փորձերը հանգեցնում են զվարճալի իրավիճակների: Վառ կերպարներ, անհավանական իրադարձություններ, որոնցում գրեթե ամեն օր հայտնվում եք կա՛մ դուք, կա՛մ ձեր հարևաններից որևէ մեկը. պարզապես այդ մասին բոլորը գերադասում են լռել:
Ներկայացման ռեժիսորը Կարո Բալյանն է: Բեմադրության մեջ զբաղված են դերասաններ Անդրանիկ Հարությունյանը, Լիա Զախարյանը, Լևոն Հարությունյանը, Անի Պետրոսյանը, Մխիթար Ավետիսյանը, Սաթենիկ Հազարյանը և Արա Սարգսյանը:
Modd-Events հայ-ֆրանսիական ընկերության ջանքերով բեմադրված ներկայացումը թատերասերների դատին կհանձնվի փետրվարի 17-18-ին Կ. Ս. Ստանիսլավսկու անվան ռուսական դրամատիկական թատրոնում:
Փետրվարի 16-ին լրագրողների հետ զրույցում Modd-Events-ի համահիմնադիր-տնօրեն Արմենուհի Հարությունյանն ասաց, որ Ֆրանսիայի գրասենյակի ջանքերով կարողացել են կապ հաստատել Րաֆֆի Շարթի հետ, նրա պիեսը Հայաստանում բեմադրելու համաձայնություն են ստացել:
«Առաջնախաղը նախորդ տարվա մարտին էր նախատեսվում, սակայն համավարակի պատճառով այն հետաձգվեց: Շարթը նույնպես պետք է ներկա լիներ պրեմիերային»,-նշեց Հարությունյանն ու հավելեց՝ չնայած խնդիրներին, ուրախ են, որ նախագիծն իրականացնելու ուժ են գտել:
«Հասկանում ենք, որ մշակույթի միջոցով կարող ենք ինչ-որ կերպ ապաքինվել, փորձել առաջ գնալ ու աշխարհին ևս մեկ անգամ ասել, որ մենք կանք, ապրում ենք և մեր խոսքն ենք ասելու»,-ընդգծեց նա:
Ռեժիսոր Կարո Բալյանն էլ տեղեկացրեց, որ ֆրանսիական տարբերակում պիեսը կոչվում է «Կապի՛ր ինձ ջեռուցման համակարգին»: «Հայերեն այնքան էլ լավ չհնչեց, իսկ թատրոնի լեզուն թույլ է տալիս գեղարվեստական փոփոխություններ անել: Նախընտրեցինք «Կապի՛ր ինձ մահճակալին» տարբերակը: Սա մեկ գործողությամբ իրավիճակային կոմեդիա է, որի շրջանակում համագործակցել ենք հրաշալի դերասանների հետ, իսկ բեմանկարիչը Թատերական ինստիտուտի ուսանողուհի Անի Դերունցն է: Սա թատրոն է թատրոնում»,- շեշտեց Բալյանը:
Դերասան Լևոն Հարությունյանի կարծիքով, ներկայացումը սիրո մասին է: «Ֆրանսիացիները չունեն բարդույթներ: Նրանք սեր են գտնում մազոխիզմի մեջ, բաժակ կոտրելու մեջ: Սա պատմություն է մի կնոջ մասին, որը հեռանում է ամուսնուց: Պատճառները կարևոր չեն, քանի որ կնոջը հեռանալու պատճառներ պետք չեն. նա կարող է ամեն վայրկյան գնալ: Կինն է ստիպում տղամարդուն միշտ տղամարդ լինել և զգոն մնալ: Պետք է սովորել կնամեծար լինել: Կինը խելառ է, աշխարհն այլ կերպ է ընկալում. այն, ինչ նա է տեսնում, մենք չենք տեսնում: Այստեղից էլ առաջ են գալիս բոլոր խնդիրները»,- վստահեցրեց դերասանը:
Նա խոստովանեց, որ համավարակից, պատերազմից հետո բեմ բարձրանալը դժվար էր, բայց պետք է առաջ գնալ: «Մենք պետք է շուտ վերադառնանք կյանք, քանի որ մեզ ապտակել են: Ապտակից հետո հասկացանք, որ ունենք սերունդ, որի կողքին պետք է լինենք: Եթե նրանք գժվում են, մենք պետք է հասկանանք, թե ինչու: Ուրեմն, ասելիք կամ անելիք ունեն: Պետք է նրանց մեր կողքին պահենք, նրանցից սովորենք, նրանց կողքով գնանք ու լաց չլինենք»,- եզրափակեց Հարությունյանը:
Երիտասարդ դերասանուհի Լիա Զախարյանը ներկայացման մեջ մարմնավորում է թեթևաբարո աղջկա, որը փորձում է չհիասթափեցնել զուգընկերոջը: «Կերպարն ինձ նման է այնքանով, որ դերասանուհի եմ և կարողանում եմ տարբեր կերպարներ կերտել ու հաճույք եմ ստանում: Պիեսում Պեպիտան էլ է դերասանություն անում. ձևացնում է, թե գերմանուհի է, պանդա է և այլն»,- պատմեց նա:
