«Նիկոլ Փաշինյանը նպատակ չունի հայկական շահը առաջ մղել ո՛չ երկրի ներսում, ո՛չ էլ առավել ևս միջազգային հարթակներում». Աննա Մկրտչյան
Աննա Մկրտչյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
«Արցախի հիմնահարցի և ՀՀ արտաքին քաղաքականության ուրվագծման վերաբերյալ։
Հայ հանրության, ՀՀ քաղաքացիների մոտ այս երկու տարիների ընթացքում բազմաթիվ հարցեր են կուտակվել կապված Արցախյան բանակացային գործընթացի, ընթացիկ իրավիճակի և հնարավոր հանգուցալուծումների վերաբերյալ: Հարցերը հիմնականում մնում են անպատասխան եթե չասեմ ամբողջությամբ անորոշության մեջ են, որովհետև ամեն անգամ երբ փորձում ես հասկանալ թե ինչպիսի իրավիճակ է տիրում այս հարցի շուրջ ավելի էս խճճվում:
Նիկոլ Փաշինյանը ՄԱԿ-ի ամբիոնը, որը բոլոր ղեկավարների կողմից մշտապես օգտագործվել է որպես ազգային շահերի և միջազգային հարթակում իրենց դիրքորոշումների առաջմղման հարթություն Նիկոլ Փաշինյանը խոսում է ՄԱԿ-ից: Իմանալով, որ ամենայն հավանականությամբ հայաստանի անունը գոնե թե արցախյան հիմնահարցի տիրույթում շոշափվելու է ու ոչ մեր տեսակյունից:
Մեկ անգամ չլսեցինք Արցախի ժողովրդի իրավունքների մասին:
Չլսեցինք քրիստոնյա առաջին երկրի ղեկավարի հիշատակումը Սուրբ Սոֆիայի տաճարը մզկիթի վերածելու մասին դիտարկումներ, երբ ողջ քրիստոնյա աշխարհն է շատ բուռն ու էմոցիոնալ արձագանքել այդ հանգամանքին:
Չլսեցիք թուրքիայի ագրեսիվ ու հրահրող քաղականության մասին ուղղակի կամ թեկուզ անուղղակի ակնարկներ այն բանի, որ վերջինս որևէ հարևանի հետ հաշտ չէ: Սիրիայում բանակ ունի, հիմա իր Նատոյի դաշնակցի ու հարևան Հունաստանի հետ է սրել իրավիճակը։ Չլսեցիք, որովհետև Նիկոլ Փաշինյանը նպատակ չունի հայկական շահը առաջ մղել, ո՛չ երկրի ներսում, ո՛չ էլ առավել ևս միջազգային հարթակներում:
Հայկական պետությունների չորս պաշտոնյաներ տարբեր իրարամերժ պնդումներ Արցախյան հիմնահարցի շուրջ։
Ամենամեծ հաջողությունը, որ Նիկոլն ունեցել է արցախյան հիմնահարցի շուրջ դա իրենց ենթակայության տակ գտնվող էջերով տարածելն էր՝ իբր Նիկոլը հող է հանձնում, Արցախն է տալիս: Հետո հաճույքով հերքում են ու ասում հանձնող լինեինք կհանձնեիք: Սա է ամենամեծ մանիպուլատիվ «հաջողությունը»։
Որևէ հարցի պատասխան չի տրվում։
Մինչև չլինեն պատասխաններ, խոսել հաջորդիվ անելիքների մասին հնարավոր չի լինի»:
Արցախի հիմնահարցի և ՀՀ արտաքին քաղաքականության ուրվագծման վերաբերյալ։հայ հանրության, հհ քաղաքացիների մոտ այս երկու տարիների ընթացքում բազմաթիվ հարցեր են կուտակվել կապված Արցախյան բանակացային գործընթացի, ընթացիկ իրավիճակի և հնարավոր հանգուցալուծումների վերաբերյալ: Հարցերը հիմնականում մնում են անպատասխան եթե չասեմ ամբողջությամբ անորոշության մեջ են, որովհետև ամեն անգամ երբ փորձում ես հասկանալ թե ինչպիսի իրավիճակ է տիրում այս հարցի շուրջ ավելի էս խճճվում:Նիկոլ Փաշինյանը ՄԱԿ-ի ամբիոնը, որը բոլոր ղեկավարների կողմից մշտապես օգտագործվել է որպես ազգային շահերի և միջազգային հարթակում իրենց դիրքորոշումների առաջմղման հարթություն Նիկոլ Փաշինյանը խոսում է ՄԱԿ-ից: Իմանալով, որ ամենայն հավանականությամբ հայաստանի անունը գոնե թե արցախյան հիմնահարցի տիրույթում շոշափվելու է ու ոչ մեր տեսակյունից: Մեկ անգամ չլսեցինք Արցախի ժողովրդի իրավունքների մասին: Չլսեցինք քրիստոնյա առաջին երկրի ղեկավարի հիշատակումը Սուրբ Սոֆիայի տաճարը մզկիթի վերածելու մասին դիտարկումներ, երբ ողջ քրիստոնյա աշխարհն է շատ բուռն ու էմոցիոնալ արձագանքել այդ հանգամանքին: Չլսեցիք թուրքիայի ագրեսիվ ու հրահրող քաղականության մասին ուղղակի կամ թեկուզ անուղղակի ակնարկներ այն բանի, որ վերջինս որևէ հարևանի հետ հաշտ չէ: Սիրիայում բանակ ունի, հիմա իր Նատոյի դաշնակցի ու հարևան Հունաստանի հետ է սրել իրավիճակը։ Չլսեցիք, որովհետև Նիկոլ Փաշինյանը նպատակ չունի հայկական շահը առաջմղել, ո՛չ երկրի ներսում, ո՛չ էլ առավել ևս միջազգային հարթակներում:Հայկական պետությունների չորս պաշտոնյաներ տարբեր իրարամերժ պնդումներ Արցախյան հիմնահարցի շուրջ։ Ամենամեծ հաջողությունը, որ Նիկոլն ունեցել է արցախյան հիմնահարցի շուրջ դա իրենց ենթակայության տակ գտնվող էջերով տարածելն էր իբր Նիկոլը հող է հանձնում, Արցախն է տալիս: հետո հաճույքով հերքում են ու ասում հանձնող լինեինք կհանձնեիք: Սա է ամենամեծ մանիպուլատիվ «հաջողությունը»։Որևէ հարցի պատասխան չի տրվում։Մինչև չլինեն պատասխաններ, խոսել հաջորդիվ անելիքների մասին հնարավոր չի լինի:
Gepostet von Anna Mkrtchyan am Donnerstag, 24. September 2020
