Կասկածից վեր է, որ այս իշխանություններին պետք է ոչ թե բարեփոխված Եկեղեցի, այլ՝ քանդված ազգային ինստիտուտ. Արտակ Բեգլարյան
Արցախի Հանրապետության մարդու իրավունքների նախկին պաշտպան, նախկին պետնախարար Արտակ Բեգլարյանը Ֆեյսբուքի իր էջում գրում է. «Փաշինյանի հետ հանդիպած եպիսկոպոսների արարքն ընդհանրապես ընկալելի չէ, որոնք, կամա թե ակամա, դարձան Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու դեմ իշխանական կեղտոտ արշավի աջակիցներ ու գործիքներ:
Բնականաբար, ամենացավալին Արցախի թեմի առաջնորդ Վրթանես Սրբազանի ներկայությունն էր այնտեղ, ումից ընդհանրապես չէի սպասի նման քայլ: Ես դեռ հույս ունեմ, որ նրանք կզղջան ու հետ կդառնան իրենց սխալ ճանապարհից և, իրենց հոգևոր եղբայրների հետ միասին, միաբանված կպաշտպանեն Եկեղեցին ներքին ու արտաքին սպառնալիքներից:
Կասկածից վեր է, որ այս իշխանություններին պետք է ոչ թե բարեփոխված Եկեղեցի ու հոգևոր կյանք, այլ՝ քանդված ազգային ինստիտուտ և ոչնչացված արժեհամակարգ ու գաղափարախոսություն: Եվ նրանք դա անում են պառակտելով, անվստահություն սերմանելով, առերևույթ իրական խնդիրները չար դիտավորությամբ ընդգծելով, բռնաճնշումներով և այլ հանցավոր ու անբարոյական մեթոդներով:
Այդ պատճառով նրանց արշավին մաս կազմելը նշանակում է աջակցել այդ հակազգային ու հակաքրիստոնեական նպատակի կյանքի կոչմանը: Միևնույն ժամանակ, ակնհայտ է, որ Եկեղեցում բազմաթիվ հիմնախնդիրներ են կուտակվել, որոնց լուծման համար Վեհափառ Հայրապետը պետք է բաց ու համարձակ լինի՝ գնալով անկեղծ երկխոսության հատկապես հոգևորական դասի հետ և իրականացնելով նշանակալի ներքին բարեփոխումներ:
Որքան էլ շատ վտանգավոր են արտաքին ու քաղաքական սպառնալիքները Եկեղեցու նման կարևորագույն ու արժեքահեն ինստիտուտի համար, սակայն հարկ է ընկալել, որ վտանգավոր են նաև ներքին հիմնախնդիրների ու անթույլատրելի մեղքերի կոծկումն ու անտեսումը, առավել ևս, որ դրանք առիթ են տալիս արտաքին ուժերին քանդելու Եկեղեցու ամուր հիմքերն ու որմերը:
Մեր Եկեղեցին պետք է բռնի հիմնարար բարեփոխման ճանապարհը՝ հոգևոր դասի ու հոտի առողջ ներառականության պայմաններում՝ բացառելով պետական ու քաղաքական միջամտությունները: Ակնհայտ է, որ այժմեական սուր մարտահրավերների պայմաններում միայն այդ ճանապարհը կարող է ուժեղացնել ու փրկել Եկեղեցուն, իսկ հոգևոր դասի բոլոր ներկայացուցիչները պարզապես պարտավոր են չտրվել ճնշումներին ու գայթակղություններին՝ թույլ չտալով քաղաքական իշխանություններին պառակտել իրենց ու քանդել Եկեղեցին»:
