Սահմանադրական դատարանում մթնոլորտը լարված է
Այսօր Սահմանադրական դատարանում տեղի է ունենալու նախագահի ընտրություն, որի նախապատրաստական աշխատանքները բավականին բուռն են ընթանում:
Բանն այն է, որ Վահե Գրիգորյանը որևէ կերպ չի կարողանում հաշտվել նոր դատավորների ընտրության հետ, իսկ Խունդկարյանի՝ նախագահ ընտրվելը թերևս ամենաանցանկալի սցենարն է նրա և իր թիմի համար:
Եվ հենց այդ սցենարի դեմ է ուղղված նրա կողմից Արման Դիլանյանի թեկնածության առաջ մղումը՝ ՍԴ նախագահի պաշտոնի համար և Խունդկարյանի դեմ աշխատելը:
Չէ՞ որ Դիլանյանը կուրորեն հետևում է Վահե Գրիգորյանի հրահանգներին, ուստի, նրա դեպքում ՍԴ փաստացի ղեկավարումը կստանձնի հենց Վահեն և այդ դեպքում նա և յուր խմբակը, ի թիվս այլնի, հնարավորություն կստանան իրականացնել իրենց խոստումն առ այն, որ նոր դատավորների նկատմամբ քննադատությունը ամենամեղմ բանն է լինելու առաջիկայում սպասվելիքի համեմատ:
Թեև Վահե Գրիգորյանին կարելի է հասկանալ: Նա իր ամենավատ երազում անգամ չէր կարող պատկերացնել, որ տարիներ շարունակ փոքր-ինչ կուտակած հեղինակությունը վատնելու է, ձրիակերի համբավ է ձեռք բերելու, բարոյազրկվելու է, մեկ տարուց ավելի աննկարագրելի էներգիա է ծախսելու Խունդկարյանին ՍԴ նախագահ կարգելու համար: Ի վերջո, նրա համար Հրայր Թովմասյանի և Երվանդ Խունդկարյանի միջև որևէ տարբերություն չկա, եթե ինքը չի լինելու ՍԴ՝ առնվազն de facto նախագահը: