«Սա մի տեղից տրաքելու է. Նախիջևանի՞, Արցախի՞, թե՞ ՀՀ սահմանի երկայնքով՝ չգիտեմ, բայց որ տրաքելու է՝ հաստատ». Գևորգ Գևորգյան

Հուլիսի 12-ից Ադրբեջանի  կողմից սանձազերծված ոտնձգությունները հարկավոր է կանխել այնպես, որ այլևս երբեք հակառակորդի մտքով չանցի ևս մեկ անգամ այն կրկնել, իսկ երեկվանից թշնամու կողմից  կրակոցների դադարեցումը պայմանավորում եմ ընդամենն Ադրբեջանի ներսում ընթացող ներքաղաքական զարգացումներով ու կրած կորուստների անսպասելիությամբ։

«Ադրբեջանը գիտակցում է, որ շարունակելով մարտական գործողությունները, ունենալու է էլ ավելի կորուստներ, սրան գումարած՝ Ադրբեջանում զարգանում են ներքաղաքական լարվածությունները։ Ժողովուրդը բռնապետի կողմից ենթարկվելով  ճնշումների՝ պայթեցրեց այդ ճնշումը, և այսօր այդ ըմբոստությունն ուղղվում է հենց Ադրբեջանի իշխանությունների դեմ»,- 168 TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի եթերում ասաց ռազմական գործիչ Գևորգ Գևորգյանը։

Նրա խոսքով՝ հայկական կողմը կարողացել է գրավել այնպիսի մի դիրք, որը սպասարկում էր ադրբեջանական մյուս դիրքերը, ուստի հակառակորդը տեսնելով, որ այդ դիրքը ետ վերցնելու ցանկության  դեպքում տալու է շատ ավելի շատ կորուստներ, կրակը դադարեցրել է։

«Կրակի այս դադարեցումը, չեմ կարծում, որ երկար է տևելու, որովհետև պատասխան հարվածը փորձելու են այնպայման տալ. գուցե, որոշ ժամանակ անց, հիմա ժամանակավոր դադար են վերցրել վերակազմակերպվելու համար։ Նրանց խնդիրը հայ ժողովրդի հետ է կապված, և համարժեք հարված են փորձելու հասցնել մեզ՝ կլինի ՀՀ-ի թե Արցախի սահմաններում։ Մյուս կողմից՝ պետք է նկատել, որ վերջին տարիներին այս համեմատական խաղաղ վիճակը, որը որ կար, չէր կարող երկար ձգվել, հակառակորդն անպայման փորձելու էր նախահարձակ լինել»,- ասաց ռազմական գործիչը՝ շեշտելով, որ ադրբեջանական ագրեսիայի պատճառներից մեկն էլ նաև հայկական դիվանագիտության ձախողումներն են արտաքին աշխարհի հետ հարաբերվելու։

Մեր զրուցակցի գնահատմամբ՝ Սանկ Պետերբուրգի և Վիեննայի պայմանավորվածությունները մեզ համար շատ կարևոր  էին՝ հատկապես միջազգային դաշտում դիվիդենտներ հավաքելու համար։

«Երբ այդ պայմանավորվածությունները չեղարկեցին, Ադրբեջանը հայտնվեց միջազգային հարթության մեջ իր համար ավելի բարենպաստ իրավիճակում»,- ասաց Գևորգյանը։

Անդրադառնալով քաղաքական իշխանության իրականացվող գործողություններին՝ նա նշեց, որ ունի տպավորություն, որ պատերազմի ամբողջ պատասխանատվությունը դրված է բանակի վրա, իսկ քաղաքային իշխանությունը, չգիտես, թե ինչո՞վ է զբաղված։

«Երկրի թիվ մեկ անվտանգության պատասխանատուն եղել է, կա ու կլինի բանակը, և ցավալի է, որ իշխանության մեջ ռազմական իրավիճակին համապատասխան լրջություն չկա, թեև, երբ ստանձնում ես պետություն կառավարելու պատասխանատվություն, պարտավոր ես այդ լրջությունը զգալ։ Օրինակ՝ երկրի ղեկավարի մակարդակով անլուրջ հարց է տրվում, հավանաբար վարչապետը մոռացել էր, որ ինքը վարչապետ է և պատասխանատու ամեն մի բանի համար։ Գիտեք՝  իրեն անգամ որևէ լրագրող թույլ չէր տա նման հարց հղելու։ Վարչապետի պահվածքն  ինձ  համար անհասկանալի է։ Հարց է մնում՝ արդյո՞ք երկրի ղեկավարը պաշտպանության նախարարին նման հարց տալուց առաջ մտածում էր, որ ինքը միջազգային ատյաններին պետք է ազդակ հղի, որ դատապարտեն Ադրբեջանի պահվածքը, ու այդ հարցով ի՞նչ հղեց, իսկ գուցե ադրբեջանցիների մեջ ման է գալիս հարթակ, որ այդ ժողովրդի հետ խոսի՞»,- ասաց նա։

Ըստ Գևորգյանի՝ չի բացառվում՝ նաև որոշակի լարվածություն սանձազերծվի Նախիջևանի հատվածում, ու անհասկանալի են այս համատեքստում վերջին երկու տարվա ընթացքում ակտիվացած ռուսական 102 ռազմաբազան հանելու խոսակցությունները, որն ասողները չեն գիտակցում, որ, եթե այդ բազան չլինի, շատ տխուր կլինի մեր վիճակը։

«Եթե կարող է թուրքական սահմանը պահել 102 ռազմաբազան, ապա պետք է պահի, և ես չեմ բացառում, որ  հիմա Նախիջևանի կողմից էլ զարգացում լինի։ Իհարկե, Տավուշում մի քիչ լարվածությունը կնստի, բայց սա մի տեղից տրաքելու է՝ Նախիջևանի՞, Արցախի՞, թե՞ մեր սահմանի երկայնքով՝ չեմ կարող ասել, բայց որ տրաքելու է, այդպես է լինելու, հաստատ է։ Պետք է ևս մեկ անգամ հասկանանք, որ թուրքը չի փոխվել, ու նրա դեմ դու պետք է ունենաս ուժեղ բանակ»,- ասաց Գևորգյանը։

Անդրադառնալով ուժեղ բանակի վերաբերյալ այսօր ԱԺ-ում Պաշտպանության և անվտանգության հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Անդրանիկ Քոչարյանի այն դիտարկմանը, որ նախկին իշխանությունները չեն ուզում ակնհայտ իրողությունների հետ հաշվի նստել, իսկ դա հետևյալն է, որ, ի տարբերություն իրենց պաշտոնավարման տարիներին պաշտպանության, անվտանգային համակարգի թուլություններին, այսօր ունենք առավելություններ, որոնցով պետք է ոգևորվել, Գևորգ Գևորգյանն ասաց.

«Զինված ուժերի ամրությունն Անդրանիկ Քոչարյանի զասլուգան չէ, սա մեր 30 տարվա ստեղծածն է, մեր ամեն օրվա նվիրումն ու ճանապարհ անցած տղաների ու սպաների նվիրումը։  Բանակը կապ չունի օրվա իշխանության հետ, այսօրվա իշխանության 99 տոկոսը բանակի հետ կապ չի ունեցել, չունի ու դժվար էլ ունենա, որովհետև հիմա հասել են մի մակարդակի, որ չէին էլ մտածում իրենց ողջ կյանքում, որ կարող են հասնել։ Բանակը ձեր զասլուգան չէ, դուք կարողանում եք՝ երկիրը կառավարեք, դուք դիվանագիտական հարթություններում կարողացեք պահել անհրաժեշտ ամեն ինչը։ Բանակի թիկունքը պետք է իրենք կարողանան պահել, այդ ներքին թուրք  և ներքին ալիև ասվածը ժողովրդի միջից դուրս բերեն, չարություն չի կարելի սերմանել երկրի ներսում։ Միևնույն ժամանակ, եթե սխալ կառավարման դեպքում ասում են՝ չես կարողանում սխալդ շտկել, հեռացիր, դա ոչ թե չարություն է, այլ պետության ռեալ կառավարում»։

Հարցազրույցի մանրամասները՝ տեսանյութում