«Մելիքբեկյանը շատ լավ հասկանում էր, որ, եթե կանոնադրությունը գրանցի, ինքն այլևս չի կարողանալու այդ երկու պաշտոնները զբաղեցնել». ՀՖՖ նախկին իրավաբան

168.am-ի զրուցակիցը Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի (ՀՖՖ) նախկին իրավաբան Լուսինե Բակումյանն է:

– ՀՖՖ նախագահի թեկնածու Արմեն Մելիքբեկյանի ընդդիմախոսները պնդում են, որ նա իրավունք չուներ առաջադրվել ՀՖՖ նախագահի պաշտոնում, քանի որ վերջին 2 տարին ֆուտբոլային ակտիվ գործունեությամբ չի զբաղվել, ինչին վերջինս հակադարձում է՝ ասելով, որ, եթե ինքը գիտակցեր, որ նման խնդիր կա, չէր առաջադրվի, և վստահ է, որ վերջին 5 տարում 2 տարի առնվազն ակտիվ ֆուտբոլային գործունեություն ծավալել է: Ի վերջո, ի՞նչ իրավական խնդիր կա Արմեն Մելիքբեկյանի առաջադրման մեջ:

– Իրականում այդ հարցն առաջինը երևի թե բարձրացրել եմ ես և այսօր էլ կարծում եմ, որ նա իրավունք չունի առաջադրվելու ՀՖՖ նախագահի պաշտոնում: Կանոնադրությունը հստակ կարգավորում է տալիս, թե ո՞ր անձինք իրավունք ունեն առաջադրվել այդ պաշտոնում, և կարգավորումներից մեկն այն է, որ վերջին 5 տարիներից առնվազն 2-ում ակտիվ դերակատարություն պետք է ունենան ֆուտբոլի բնագավառում: Այնուհետև պարզաբանվում է, թե այդ ակտիվ դերակատարությունը ո՞րն է. Օրինակ՝ որպես պաշտոնատար անձ կամ խաղացող: Այստեղ շատ կարևոր է, թե ինչո՞ւ են այս երկու սուբյեկտները նշվում: Նրանք երկուսն էլ իրենց դերակատարումն ունենում են ՀՖՖ-ի, ՈՒԵՖԱ-ի, ՖԻՖԱ-ի կանոնակարգերի ներքո: Արմեն Մելիքբեկյանը որոշ տարիների աշխատել է ՈՒԵՖԱ-ի կոմիտեների անդամ, և անխոս, եթե դրանք համապատասխանեին, կդիտվեին՝ որպես այդ գործունեության անհրաժեշտ ապահովում: Տվյալ դեպքում նրա պարագայում խոսքը սեպտեմբերի 22-ից հետո ընկած ժամանակահատվածի մասին է, երբ նա ընտրվեց՝ որպես ՀՖՖ գործկոմի անդամ, ապա՝ 1-ին փոխնախագահ, այսինքն՝ 1 տարի 3 ամիս ժամանակահատվածի մասին է խոսքը: Այսինքն՝ հենց այդքան է նրա՝ ՀՖՖ-ի, ՈԻԵՖԱ-ի և ՖԻՖԱ-ի կանոնակարգերի ներքո ծավալած գործունեությունը:

– Մելիքբեկյանն ասում է, որ հիմա հարցը քննության փուլում է:

– ՀՖՖ-ում կա ներքին աուդիտի համապատասխանության կոմիտե, և հարցը նրանց տիրույթում է:

– Այսինքն՝ եթե այդ կոմիտեն Արմեն Մելիքբեկյանի առաջադրումը համարի ոչ իրավաչափ, նրա առաջադրումը կարո՞ղ է իրավաբանորեն չեղարկվել մինչև դեկտեմբերի 23-ը:

– Այդ հարցը նորից ես եմ բարձրացրել: Այո, պետք է, որ քվեարկության ներկայացված ցուցակները լինեն ճշգրտված: Իրականում դա արդեն վաղուց պետք է արված լիներ: Մենք մի քանի օրից արդեն ընտրությունների ենք գնում: Երբ թեկնածուներին գրանցում էին, պետք է մի փոքր ուշադիր լինեին և սուբյեկտիվ մոտեցումը մի կողմ դնեին և բոլորին մեկ ձևաչափով գրանցեին:

– ՀՖՖ նախկին նախագահ Ռուբեն Հայրապետյանը պնդում է, որ Արմեն Մելիքբեկյանն իրավունք չուներ նաև առաջադրվել ու դառնալ ՀՖՖ առաջին փոխնախագահ, որովհետև նրան ոչ թե գործկոմը, այլ համաժողովը պետք է ընտրեր: Արմեն Մելիքբեկյանն ըստ էության Ձեզ է մեղադրում իր խոսքերով այդ անհեթեթությունն առաջ քաշելու մեջ՝ ասելով, որ Դուք, լինելով այդ ժամանակ ՀՖՖ իրավաբանը, ինքներդ եք կազմակերպել ու անցկացրել այդ ժողովը, ուր ընտրվել են ինքն ու Արթուր Վանեցյանը: Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք Ա. Մելիքբեկյանի այն մեղադրանքը, թե մինչև սեպտեմբերի 22-ին ընդունված կանոնադրությունը պարտադիր էր, որ ՀՖՖ 1-ին փոխնախագահին ընտրեր ժողովը, և ժողովը դա չի արել, որովհետև դա օրակարգում չի եղել՝ սա համարելով իրավաբանի, այսինքն՝ Ձեր գործած կոպիտ սխալը:

– Ես, իհարկե, համամիտ չեմ Արմեն Մելիքբեկյանի կողմից տրված այդ մեկնաբանությունների հետ: Իհարկե, խիստ կզարմանայի, եթե նա, ինչպես միշտ, մեղավորությունը չբարդեր այլ անձանց վրա: Իրականում այդ օրվա օրակարգում փոխնախագահների հետ կապված հարց առաջադրված չի եղել, բայց ես ուզում եմ հիշեցնել, որ դա նոր հիմնադրվող կազմակերպություն էր, և այնտեղ ոչ միայն փոխնախագահների հարցը չի եղել առաջադրված, այլ եղել են բազմաթիվ հարցեր, որոնք ՀՖՖ-ն պետք է մեկ տարվա ընթացքում կազմակերպեր և շտկեր: Փոխնախագահների հարցը չի եղել, բայց դա չի նշանակում, որ գործադիր կոմիտեն իրավունք ուներ փոխնախագահներ ընտրել, որովհետև էդտեղ թափուր տեղեր չեն եղել: Նախագահի տեղակալներն արդեն պետք է ընտրվեին հաջորդ ժողովի ընթացքում: Այդ պահին իրենք անգամ առաջարկ չեն արել, որովհետև վերլուծելով՝ ես հիմա հասկանում եմ, որ իրենք վստահ չէին, թե ով է լինելու փոխնախագահ:

…Քանի որ Արմեն Մելիքբեկյանի դեպքում պաշտոնների համատեղելիության խնդիր կար, ես անձամբ իրեն ասել եմ, որ պետք է մոտ ժամանակներում ժողով հրավիրել, որ այդ հարցերը շտկվեն: Հույս ունեմ՝ այնքան ազնիվ կգտնվեն, որ չեն հերքի դա: Ժողով չհրավիրվեց: Ժողովը եղավ հունիսին, և շատ հետաքրքիր զարգացումներ տեղի ունեցան: Հունիսին իրենք ժողով արեցին ու կանոնադրական փոփոխություններ կատարեցին: Ես մտածում եմ, որ Մելիքբեկյանը, այնուամենայնիվ, որոշել էր, որ ինքը պետք է մնա գլխավոր քարտուղար:

– Խոսքը նույն այն կանոնադրության մասի՞ն է, որի՝ ժամանակին չհաստատման մեջ մեղադրեցին Արթուր Վանեցյանին:

– Այո: Դա այն ժողովն էր, որի ընթացքում նոր խմբագրությամբ կանոնադրություն ընդունվեց: Երբ ժողովը եղավ, և որոշեցին, որ ինքը հավանաբար պետք է մնա գլխավոր քարտուղար, այդ փոխնախագահի պաշտոնը կանոնադրությամբ վերացրեցին: Այսինքն՝ «եթե ես չեմ փոխնախագահը և չեմ կարող այդ 2 պաշտոնները համատեղել, ուրեմն ոչ ոք չպետք է լինի:

– Ի վերջո, ո՞ւմ մեղքն էր, որ պետռեգիստր կանոնադրությունը ժամանակին չէր տարվել:

– Այստեղ էլ մեղքի սլաքներն ուղղվեցին դեպի Արթուրը Վանեցյանը, բայց ակնհայտ էր, որ գլխավոր քարտուղարը պետք է հետևեր, որ կանոնադրությունը չգրանցվեր: Այդտեղ էլ շատ հետաքրքիր բաներ կարող են բացահայտվել: Մելիքբեկյանը շատ լավ հասկանում էր, որ, եթե կանոնադրությունը տանի, գրանցի, ինքն այլևս չի կարողանալու այդ երկու պաշտոնները զբաղեցնել, և ինձ համար ակնհայտ է, որ այդ ուշ գրանցումը նույնպես դրանով էր պայմանավորված, որ ինքը հնարավորինս երկար խաղա այդ երկու լարի վրա:

– Կանոնադրությամբ ամրագրվա՞ծ է, որ դա գլխավոր քարտուղարի անելիքն է:

– Գլխավոր քարտուղարը պարտավոր է կատարել ժողովի բոլոր որոշումները նախագահի հանձնարարությամբ:

– Կանոնադրական սահմանափակումներ կա՞ն արդյոք այն պարագայի համար, որ գործող պաշտոնյան, առաջադրվելով ՀՖՖ նախագահի պաշտոնում, դադարեցնի իր աշխատանքային գգործունեությունը նախընտրական շրջանում, որովհետև Արմեն Մելիքբեկյանի ընդդիմախոսները պնդում են, որ նա ՀՖՖ-ն վերածել է իր նախընտրական շտաբի:

– Ցավոք սրտի, այս պահին կանոնադրությամբ նման սահմանափակումներ չկան, բայց որքան որ ես եմ տեղյակ, այն հայտնի գործկոմից հետո, երբ հրաժարական ներկայացրեց Վանեցյանը, որոշակի պայմանավորվածություն է եղել, որ վարչական ռեսուրսն ի օգուտ ինչ-որ մի թեկնածուի չի օգտագործվելու:

– Ամեն դեպքում կանոնադրությունն այս առումով բաց ունի:

– Այո: Բաց ունի:

– Ռուբեն Հայրապետյանը, թերևս, չհերքեց, որ ՀՖՖ-ի կողմից իրականացված շինարարական աշխատանքներն իրականացրել է իր հետ փոխկապակցված ընկերությունը: Իրավական տեսանկյունից սա խնդրահարույց չէ՞: Դուք այդ հարցը Ձեր պաշտոնավարման ընթացքում քննարկե՞լ եք ՀՖՖ նախագահի հետ:

– Իրականում հարցն անձամբ իր հետ չենք քննարկել, բայց քննարկում եղել է, և իրավական տեսանկյունից որևիցե խնդիր չկա, որովհետև մենք պետական բյուջեից ֆինանսավորում չունենք: Հիմա դրանց հետ կապված հարուցվել է քրեական գործ, սպասենք, և եթե կապացուցեն, որ չարաշահումներ են եղել, խնդիր չկա, թող բոլոր մեղավորները պատժվեն:

– Հիմա շատ են խոսում այն մասին, որ այս հակաֆուտբոլային կրքերի արդյունքում ՈՒԵՖԱ-ն կարող է որակազրկել ՀՖՖ-ն: Դուք նման վտանգ տեսնո՞ւմ եք, որովհետև Արմեն Մելիքբեկյանը պնդում է, որ նման վտանգ չկա:

– Եթե այդ կրքերի մեջ ակտիվ դերակատարում ունենա քաղաքական էլեմենտը, ապա վտանգը կա, որ ՈՒԵՖԱ-ն կամ ՖԻՖԱ-ն կորակազրկեն ՀՖՖ-ն: Ես շատ ուրախ եմ, որ երկրի քաղաքական իշխանությունները հայտարարել են, որ իրենք ոչ մի կերպ չեն միջամտելու ՀՖՖ-ում ընթացող գործընթացներին: Շատ կարևոր է, որպեսզի դա հասկանան նաև իրենց անունից հանդես եկող որոշ անձինք, որ դրանով իրենք, հնարավոր է, վնաս հասցնեն և ֆուտբոլի ֆեդերացիային, և իշխանություններին:

– Դուք առաջադրվել եք նաև՝ որպես գործկոմի անդամության թեկնածու: Ինչո՞ւ եք ուզում վերադառնալ ՀՖՖ:

– Այդ հարցը ես ինձ շատ եմ տվել: Հաշվի առնելով այն կրիտիկական իրավիճակը, որն առկա է ՀՖՖ-ում, ես ճիշտ չեմ համարում հեռու մնալ այս պրոցեսներից, որովհետև ես լավ ինֆորմացված եմ և կարող եմ այս պահին որոշակի աջակցություն ցուցաբերել՝ հատկապես իրավական այս քաոսից Ֆեդերացիան դուրս բերելու գործում:

– Բայց Դուք էլ եք հին և ասոցիացվում եք Ռուբեն Հայրապետյանի հետ, ու Արմեն Մելիքբեկյանն ասում է, որ հներն ուզում են վերադառնալ, և չպետք է դա թույլ տալ:

– Այո, ես էլ եմ հին: Մենք բոլորս աշխատել ենք Ռուբեն Հայրապետյանի, Արմեն Մինասյանի օրոք, և ես, բնականաբար, չեմ պատրաստվում իմ կենսագրությունից այդ 15 տարին կտրել, ինչպես որ շատերն են անում այսօր՝ իրենց կենսագրությունը հարմարեցնում են օրվա իշխանություններին: Ես շատ լավ հարաբերությունների մեջ եմ Ռուբեն Հայրապետյանի, Արմեն Մինասյանի, Սուրեն Աբրահամյանի հետ, ում հետ առիթ եմ ունեցել աշխատել, մնացած գործադիր կոմիտեի անդամների հետ: Այդ հնի և նորի բաժանումը որևէ լավ բանի չի բերելու: Այո, ես հին եմ: Բայց ուզում եմ հարց տալ որևէ ֆուտբոլային սուբյեկտի՝ երբ իրենք խնդիր են ունեցել, իրավական հարց՝ կապված ֆուտբոլիստների, ակումբների հետ, այդ խնդիրներն արդյո՞ք չեն լուծվել:

Մանրամասները՝ 168.am-ի տեսանյութում