Ապրիր այնպես, ասես դու արդեն մահացել ես. Ճապոնացիների կյանքի 6 սկզբունքները
Ապրիր այնպես, ասես դու արդեն մահացել ես
1. Փոքր երեխան երջանիկ է ծնվում, սակայն կյանքի համը դեռ չտեսած։ Միայն հոգևոր պատրաստության կամ ինքնակարգապահության միջոցով են տղամարդն ու կինը հնարավորություն ստանում լիարժեք ապրել ու զգալ կյանքի համը։ Միայն այդպես կարելի է սիրել կյանքը։
2. Հմուտ ինքնակարգապահությունը Ճապոնիայում ունի տրամաբանական հիմնավորում։ Այն բարելավում է մարդու հսկողությունը սեփական կյանքի նկատմամբ։ Ցանկացած անզորություն, որը դուք կզգաք՝ որպես նորեկ, հաղթահարելի է, քանի որ արդյունքում նա կամ սովորելուց հաճույք կստանա, կամ կհանձնվի։
Լիովին հասկանալի է, որ սկզբնական շրջանում տղամարդը և կինը, նոր պահանջներին սովոր չլինելով, կարող են ցանկանալ ազատվել այդ ինքնակարգապահությունից կամ, ինչպես ճապոնացիներն են ասում, սյուեից։ Այդ դեպքում նրանց հայրերը կասեն, որ այդ պատրաստությունը պարտադիր է կյանքի համը ճանաչելու համար, այլապես, եթե հանձնվեն ու ընդհանրապես չմարզվեն, արդյունքում անպայման դժբախտ կլինեն։ Սյուեն, համաձայն սիրված ասացվածքի, մարմինը մաքրում է ժանգից։
3. Այդ վարպետության բնույթն այն է, որ գոյություն չունի անգամ մազի հաստության ճեղք մարդու կամքի ու նրա գործողությունների միջև։ Վարպետության չհասած մարդկանց մեջ առկա է, այսպես ասած՝ մեկուսացնող էկրան, որը գտնվում է մարդու կամքի ու գործողության միջև։
4. Մարդուն դեռ մանկությունից սովորեցնում են գիտակցել սեփական գործողություններն ու նրա մասին դատել այն լույսի ներքո, թե ինչ են ասում նրանց մասին մարդիկ։
5. Վարպետության մակարդակում մարդու մոտ բացակայում է սեփական անձի նկատմամբ զգուշությունը և հետևաբար նաև՝ վախն ու շրջահայացությունը։ Այլ կերպ ասած՝ նրա ողջ էներգիան ու ուշադրությունն անարգել ուղղվում են դեպի նպատակի իրականացումը։
6. Համաձայն արևմտյան փիլիսոփայության՝ կիրառելով վարպետության հասնելու ու ապրել, ասես մահացել ես սկզբունքի փորձը՝ ճապոնացիները հեռացնում են խիղճը։ Անխիղճ ճապոնացի ասելով՝ նկատի են ունենում այն մարդուն, ով դադարում է լինել լարված ու կաշկանդված։ Ճապոնացիները նկատի են ունենում այն մարդուն, ում ուժերի սահմաններում են ամենաբարդ ու համարձակ անշահախնդիր գործողությունները։ Ըստ ճապոնական փիլիսոփայության՝ մարդը հոգու խորքում բարի է։
Հրապարակման պատրաստեց Սոֆա Պետրոսյանը
