Հրեական իմաստուն առակ 2 ընկերների մասին
Անապատով գնալիս ինչ-որ մի պահի ընկերները վիճեցին և նրանցից մեկը ապտակեց մյուսին:
Վերջինս, զգալով ցավ, բայց ոչինչ չասելով, գրեց ավազի վրա.
«Այսօր իմ լավագույն ընկերն ապտակեց ինձ»:
Նրանք շարունակեցին գնալ և գտան մի օազիս, որտեղ և որոշեցին լողանալ: Նա, ով ապտակ էր ստացել, քիչ էր մնում խեղդվեր, բայց ընկերը փրկում է նրան: Երբ նա ուշքի է գալիս, գրում է քարին.
«Այսօր իմ լավագույն ընկերը փրկեց կյանքս»:
Նա, ով ապտակ էր հասցրել, հետո փրկել էր ընկերոջ կյանքը, հարցրեց.
– Երբ ես քեզ նեղացրի, դու գրեցիր ավազին: Իսկ հիմա գրում ես քարին: Ինչու՞:
Ընկերը պատասխանեց.
– Երբ ինչ-որ մեկը մեզ նեղացնում է, մենք պետք է գրենք ավազին, որպեսզի քամիները կարողանան ջնջել այն: Բայց երբ ինչ-որ մեկը ինչ-որ լավ բան է անում, մենք պետք է այն փորագրենք քարի վրա, որպեսզի ոչ մի քամի չկարողանա այն ջնջել: Սովորիր գրել վիրավորանքները ավազին և փորագրել ուրախությունները քարի վրա:
Պատրաստեց Անի Գաբուզյանը
