«Օգտվում են ԲՀԿ-ի խոհանոցից, արդյունքները վերագրվում են ՀԱԿ-ին». «Ժամանակ»
«Ժամանակի» զրուցակիցն է ԱԺ «Հանրապետական» խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանը:
– Պարոն Սահակյան, տարբեր պաշտոնյաների, այդ թվում` ԱԺ նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի կողմից հայտարարություններ են հնչել, թե պարտադիր կուտակային կենսաթոշակային համակարգի մասին օրենքում կարող են փոփոխություններ լինել: Այդ օրենքի դեմ Սահմանադրական դատարանում ներկայացված հայտնի քննարկմանն ընդառաջ, Ձեր կարծիքով, ի՞նչ զիջումների կամ փոխզիջումների մասին է խոսքը:
– Խոսքը զիջումների կամ փոխզիջումների մասին չէ: Խոսքն այն մասին է, որ ցանկացած օրենք, երբ արդեն կիրառման փուլում է, կարող է փոփոխությունների ենթարկվել: Համոզված եմ, որ կիրառման ընթացքում առաջիկա երկու տարիներին այս օրենքում էլ փոփոխություններ կլինեն: Իսկ Սահմանադրական դատարանի որոշումը մեզ և բոլորիս համար կլինի վերջնական:
– Եթե հանկարծ ՍԴ-ն որոշի, որ օրենքում առկա են հակասահմանադրական դրույթներ:
– Այդ դեպքում, կարծում եմ, 20-30 տարի հետո ժողովուրդը մեզ կօրհնի, որ առաջարկություն ենք արել, որը չի ընդունվել, և պատասխանատվությունը մեզ վրա չի լինի:
– Ապրիլի 28-ին ընդդիմությունը ԱԺ կառավարությանն անվստահություն հայտնելու նախաձեռնություն է ներկայացնելու: Չե՞ք կարծում, որ այնուամենայնիվ ՀՀ-ում այնպիսի նախադրյալներ են ստեղծվել, որ ընդդիմությունը կարող է նման նախաձեռնություն անել:
– Բնական է` մենք պետք է հաշտվենք այն մտքի հետ, որ մարդիկ բողոքելու իրավունք ունեն, առաջարկելու իրավունք ունեն: Այդ բողոքներին պիտի ականջալուր լինել: Բայց ես չեմ կարծում, որ դա մեր ազգային հենքի վրա նպատակ է: Դա ընդամենը միջադեպային սկզբունքների հետ կապված խնդիր է: Եվ ժողովուրդը ոտքի չի կանգնի, քանի որ նման ցանկացած սկզբունք կարող է լինել նեղ կուսակցական մոտեցումներ: Հայ ժողովուրդը դրա համար ոտքի չի կանգնի: Իսկ իշխանափոխության համար մոդելն այնպիսին է, որ ցանկացած դեպքում ընտրական համակարգով հնարավորություններ կան, նայած թե ընդդիմության գործելակերպն ինչպիսին կլինի:
– Ոչ իշխանական չորս կուսակցությունները կառավարության հրաժարականն են պահանջում: Ձեր կարծիքով` դա ընդամենը միջադեպային սկզբունքի հետ կապված խնդի՞ր է:
– Դա ամբիոնային խնդիր է, հնարավորություն կտա, որ ընդդիմությունը լրացուցիչ անգամ արտահայտվի, որ 7-8 հոգի կարողանան արտահայտվել: Դրա փոխարեն` ես կառաջարկեի խնդիրներն ավելի շատ ժողովրդի հետ քննարկել, իսկ ժողովրդի հետ քննարկումը Ազատության հրապարակը չէ: Դա մեր գյուղերն են, մեր մարզերն են: Պետք է աշխատանք կատարել, ինչը չեն անում, քանի որ կոնկրետ պատրաստի ծրագիր չկա, որը կարողանան մատուցել ժողովրդին:
– Այդ ուժերը ծրագիր են պատրաստում, որ ապրիլի 28-ին կառավարությանն անվստահություն հայտնելուց հետո ներկայացնեն, իրենց ներկայացմամբ, նոր կառավարությանը:
– Այդտեղ արդեն կվիճեն իրար հետ, որովհետև ամբիցիաներն այնպիսին են, որ կառավարություն ներկայացնելու որևէ մոտեցում չեմ տեսնում: Չեն կարող հաշտվել միմյանց հետ, թե իրենք ինչպես են տեսնում նոր եկած կառավարությունը: Եթե իրենցից պիտի լինի, բնական է, որ այդ միասնությունը կքանդվի: Եթե ընդհանրապես մեզանից պետք է լինի, դա էլ մենք ենք որոշում:
– Այսինքն` այդ չորս ուժերը կկռվե՞ն վարչապետի պաշտոնի համար:
– Բնականաբար, դա միակ խնդիրը կլինի: Չորս ուժերը ոչ միայն սկզբունքներով,- գաղափարների մասին չխոսեմ,- այլև մարդկային տեսակներով առանձնանում են: Բայց թեկուզ կարողանան համախմբվել ու մտածել, թե սա էլ է ակցիա, որոշողը մեծամասնությունն է:
– Եթե որոշողը մեծամասնությունն է, այդ դեպքում այդ ուժերն ինչո՞ւ են նման նախաձեռնություն անում:
– Դա ամբիոնում արտահայտվելու համար են անում: Հետագայում հնարավորինս զանգվածներ հավաքելու խնդիր ունեն:
– Այդ ուժերը գտնում են, որ իրենց նախաձեռնությունը կստանա ժողովրդի աջակցությունը, ու այդպիսով կկարողանան իշխանությունների վրա ճնշումներ գործադրել ու փոփոխությունների հասնել:
– Ժողովրդի լայն աջակցության հուսալի պայմանը ընտրություններն են, միայն այդտեղ կարող են հույսեր ունենալ կամ առավելագույն ձայներ վաստակել:
– Ձեր տպավորությամբ` քառյակը իրենցից ո՞ր մեկի գաղափարներն է ավելի շուտ փորձում իրականացնել:
– Ես կասեի որևէ ուժի գաղափարը չեն վերցնում, պարզապես որևէ խնդիր լուծելու համար համատեղում են իրենց խնդիրը: Օգտվում են «Բարգավաճ Հայաստանի» խոհանոցից, բայց արդյունքները վերագրվում են ՀԱԿ-ին: Հարցերի առաջադրման հիմնական ուժը ԲՀԿ-ն է, խոսքը վերաբերում է ստորագրահավաքին: Դրանից հետո դա ՀԱԿ-ը մի փոքր արհեստականորեն, բայց վերցնում է իր վրա՝ մտածելով, որ հաղթական «ճանապարհային քարտեզ» ունեն, որի վերջին փուլերն են իրագործում:
Հարցազրույցն ամբողջությամբ կարդացեք «Ժամանակի» այսօրվա համարում։
