Ինչպես են եզդիները նշում սիրո տոնը
Փետրվարի 14,15-ին եզդի ժողովուրդը նշում է իրենց սիրո բարեխոսի՝ Խդր Նաբի Խդր Աիլազի տոնը: Ինչպես աշխարհի շատ ժողովուրդներ, նրանք ևս տոնին տվել են խորհրդանշական իմաստ՝ հուսալով, որ հենց այդ օրը չամուսնացած եզդի երիտասարդները կիմանան, թե ով է լինելու իրենց ընտրյալը: Արևապաշտ երիտասարդները փետրվարի 14-ի երեկոյան ուտում են աղի բլիթն ու սպասում երազում տեսած աղջկա կամ տղայի պատկերին: «Ինչպես ինձ փոխանցել է տատիկս, հնում մարդիկ նաև դրսում՝ մի քարի վրա հաց էին դնում և սպասում ,որ ինչ որ թռչուն գա և վերցնի այն և, որ ուղությամբ որ տանի, ուրեմն այդտեղից էլ կլինի ընտանիքի ապագա հարսը կամ փեսան: Այս ավանդույթը հիմա շատ տեղերում չի գործում: Հիմա եզդիական համայնք կա աշխարհի շատ երկրներում, ուստի եզդի ժողովրդի դրկիցները այլազգիներ են: Ըստ մեր ավանդույթի, եզդին չի կարող իր կյանքը կապել այլազգիների հետ, ուստի երիտասրադները հասկանում են, որ ծիտիկը իրենց չի կարող օգնել այս հարցում»,- 168.am-ի հետ զրույցում ասաց ազգությամբ եզդի Բորիս Թամոյանը: Վերջինիս խոսքով, տոնը եզդի ժողովուրդը նշում է մեծ ոգևորությամբ: Այդ տոնը համարվում է սիրո և ամուսնության տոն: «Բացի աղի բլիթի խորհրդից, մենք մի գեղեցիկ ավանդույթ էլ ունենք: Փետրվարի 14-ին երեկոյան յուրաքանչյուր ընտանիք իր ընտանիքի պահապան հրեշտակի համար նախատեսված սենյակում ալյուրով լի սինի է դնում: Եթե առավոտյան, այդ սինու վրա ձիու պայտի հետքեր են երևում, ուրեմն սուրբ Խդր Նաբին անցել է այդ տան վրայով, և տարին ընտանիքի համար բարեհաջող է լինելու»,- ասաց Բ. Թամոյանը:
