Ես չեմ հասկանում, թե ինչո՞ւ է մամուլն այս օրերին գրում մի բան, որը տեղի է ունեցել դեռ 2015-2016 թվականներին. ինչ ասեմ՝ ասելու բան չունեմ։ Այսպես արձագանքեց երգուհի Նունե Եսայանը 168.am-ի հարցին, թե ինչո՞ւ է կառավարությունը հետ վերցրել Տարոն Մարգարյանի կողմից իրեն տրամադրված տարածք՝ հիշեցնելով, որ այս մասին գրում է մամուլը։
Բաքվում կայացած Չմիավորման շարժման պետությունների և կառավարությունների ղեկավարների 18-րդ գագաթաժողովում ընդունված Եզրափակիչ փաստաթղթի՝ Լեռնային Ղարաբաղի վերաբերյալ ձևակերպումները հակասում են Շարժման հիմքում ընկած սկզբունքներին։
Այն ժամանակ, օրինակ, պատգամավոր Նիկոլ Փաշինյանի համար դա ԱԺ-ում «խոսելու» թեմա էր, Ֆեյսբուքում աղմուկ բարձրացնելու առիթ, իսկ հիմա ամեն ինչ նորմալ է. օրենքն է կիրառվում: Միայն թե անհասկանալի է, թե ինչո՞ւ այն ժամանակ սա օրենքի կիրարկում չէր համարվում, իսկ հիմա համարվում է: Այլ կերպ ասած՝ ինչո՞ւ էր 2016 թվականին սա Նիկոլ Փաշինյանի համար թեմա, իսկ հիմա՝ ոչ:
«Մենք մարսե՞լ ենք հոկտեմբերի 27-ի հետևանքները, այո՞, անցե՞լ ենք այդ դաժան ճանապարհը, հաղթահարե՞լ ենք արդյոք այդ ողբերգական օրվա կրակոցների թողած բեռը, որ այսօր այդպիսի հարց առաջանար, նրա վաղաժամ ազատ արձակման հարցն ընդհանրապես չպետք է ծագեր, չպետք է մտներ օրակարգ»:
«Ո՞վ էր այդ «խելոքը», որ սև-սպիտակի եզրույթը մտցրեց շրջանառության մեջ: Պատկերացրեք՝ լուրջ ներդրողը կմտնի՞ մի տեղ, որտեղ մարդն այսօր կարող է լինել «սպիտակ», վաղը՝ «սև»: Ինքը խելքը հացի հե՞տ է կերել, որ իր լուրջ ներդրումներն ուղղակի վտանգի»:
«Հիմա ես՝ որպես հարկատու, հարց եմ տալիս պարոն Փաշինյանին: Ի՞նչ իրավունքով է իր մտերիմ, դատավոր ընտրված անձը, չգնալով աշխատանքի, ստանում աշխատավարձ: Ո՞վ է թույլ տվել: Եթե ինքն է թույլ տվել, ուրեմն թող ինքն էլ իր գրպանից վճարի: Վահե Գրիգորյանը պետք է պետբյուջե վերադարձնի իր ստացած աշխատավարձը մինչև վերջին կոպեկը»,- պնդում է Գագիկ Համբարյանը:
«Հայկական բնավորության համաձայն՝ քաղաքացիներին, հատկապես՝ գործատուներին, կխնդրեի՝ գործը չթողնել վերջին օրվան, որպեսզի արհեստական կուտակումներ չստեղծվեն, գործընթացն ավելի չբարդանա, առանց այդ էլ երկար ժամանակ չունենք, ցանկալի կլինի, որ հիմիկվանից ներկայացնեն թվայնացման»:
