Իմաստուն առակ` փոխըմբռնման մասին
Հարևանությամբ ապրում են 2 տարբեր ընտանիքներ: Մի ընտանիքում անընդհատ վիճում են, իսկ մյուսում միշտ լռություն է և փոխըմբռնում: Մի անգամ` նախանձելով համերաշխ հարևան ընտանիքին, կինն ամուսնուն ասում է.
– Գնա հարևանների մոտ և նայիր, թե ինչ են նրանք անում, որ իրենց մոտ միշտ լավ է:
Ամուսինը գնում, թաքնվում է և սկսում է նայել նրանց: Ահա տեսնում է, որ հարևանի կինը հատակն է լվանում, և հանկարծ ինչ-որ բան նրան շեղում է, և նա վազում է դեպի խոհանոց:
Այդ ժամանակ ամուսինը տուն է մտնում, և չնկատելով ջրով լի դույլը, ոտքով հարվածում է դրան, և ջուրը թափվում է: Այդ ժամանակ գալիս է կինը, ներողություն է խնդրում ամուսնուց՝ ասելով.
– Ներիր, թանկագինս, ես մեղավոր էի:
– Ոչ, այդ դու ներիր, ես էի մեղավոր:
Տղամարդը վշտացավ և գնաց տուն:
Տանը կինը հարցնում է.
– Դե ինչ, տեսա՞ր:
– Այո:
– Եվ ի՞նչ:
– Ամեն ինչ հասկացա: Մեզ մոտ բոլորը ճիշտ են, իսկ նրանց մոտ` մեղավոր:
Պատրաստեց Անի Գաբուզյանը
