«Տո դուք գիտեք, ես ի՛նչ տղա եմ, ես իմ երկրում «պերվի կրուգ» եմ ֆռում». «Առավոտ»
![](https://168.am/wp-content/uploads/2012/10/Ara-Abrahamyan145-e1350032897645.jpg)
«Առավոտ» թերթի գլխավոր խմբագիր Արամ Աբրահամյանը իր այսօրվա խմբագրականում գրում է. ««Տո դուք գիտեք, ես ի՛նչ տղա եմ, ես իմ երկրում «պերվի կրուգ» եմ ֆռում, ՄԱԿ-ի, ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ղեկավարների հետ գործ-մործ եմ անում, Բարաք Հուսեյնովիչն ինձ անձամբ է հանձնարարականներ տալիս, 17 երկրում ինձ մեդալներ են տվել: Դուք չեք էլ պատկերացնում, թե որտեղ ի՛նչ փողեր, ի՛նչ բիզնեսներ ունեմ ես»:
Պատկերացնո՞ւմ եք, որ Բիլ Գեյթսն այդպես գլուխ գովեր իր ասուլիսում:
Մարդիկ լրջորեն կանհանգստանային ամերիկացի միլիարդատիրոջ հոգեկան առողջության համար: Հայ-ռուսական իրականության համար դա սովորական է: Իհարկե, մի քանի լրատվամիջոց թեթեւ հեգնանքով են գրելու նման բիզնեսմենի մասին, բայց Արա Աբրահամյանն առանձնապես «նորմայից» չի շեղվում: Անձնական շփումների ժամանակ մեր՝ հայաստանյան օլիգարխները ճիշտ նույն ձեւով են խոսում: Պարզապես մեզ մոտ նրանք ասուլիսներ չեն տալիս՝ այդքան խելք եւ զգուշավորություն ունեն:
Մոսկվաբնակ մեր հայրենակիցը, հավանաբար, շատ է ազդված Վլադիմիր Վլադիմիրովիչի առաջադրանքները կատարելուց, եւ քանի որ «ցարին» մոտ կանգնած մարդ է, դրանից հավելյալ գլխապտույտ է զգում: Այստեղից էլ ոչ միայն «շարքային» օլիգարխի, այլեւ գիտնականի, փիլիսոփայի եւ քաղաքական գործչի հավակնությունները: 19-րդ դարի սկզբին ոսկե հանք գտած եւ այդպիսով հարստացած ամերիկացի «կովբոյը» նման ձեւով կխոսեր, բալզակյան «նուվորիշ» բանկիրներն էլ այդպիսի հոգեբանություն ունեին: Բայց ամբողջ խնդիրն այն է, որ մենք հավելյալ 200 տարի չունենք, որ հասունանանք եւ հասնենք ժամանակակից քաղաքակիրթ աշխարհի չափանիշներին: Ուրիշների փորձը պետք է նախեւառաջ նրա համար, որ մենք այդ ճանապարհն ավելի արագ անցնենք»:
Ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Առավոտ» թերթի այսօրվա համարում: