Զոհվեց ընկերս՝ Արթուրը․․․
Արթուր Վոլոդյայի Գրիգորյան․ առաջին իսկ օրից Արցախում էր, առաջնագծում թե՛ 2016-ի ապրիլյանի ժամանակ, և թե՛ հիմա։ Որդու հետ միասին ծառայում էին։
Տարիներ շարունակ նվիրումով, անշահախնդրորեն, լուռ, առանց ինքնագովազդման մասնակցում էր Սյունյաց լեռներում Նախիջևանի սահմանն ամրացնելու աշխատանքներին, փաստորեն՝ ծառայում էր դիրքապահների հետ։
Արթուրս չկա, միակ սփոփանքը հաղթանակն է։
Դավիթ Ջամալյան