«Սրբապիղծ, խայտառակ կիսամարդկանց իշխանություն է Հայաստանում». «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է․ «Այս մարդիկ ամբողջությամբ հատել են բարոյական բոլոր սահմանները, և այսօր չկա որևէ քայլ, որը կարող է զարմանք առաջացնել: Անդրադառնալով իշխանության վարքագծին, խոսելով նաև անգամ խոցելի թեմաների վերաբերյալ չկշռադատված մոտեցումների մասին՝ «Փաստի» հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց կառավարման փորձագետ, Շիրակի պետական համալսարանի դասախոս Արթուր Համբարձումյանը:
«Մինչ այս` մարդկանց ողբերգությունը պղծելու մի շարք դրվագների, ինչպես նաև Եռաբլուրը պղծելու փորձի ու հարյուրավոր ստերի ենք ականատես եղել: Նրանք բոլոր չափերը վաղուց են անցել: Իսկ Փաշինյանը ցույց է տալիս, որ իր կողմից ամենամեծ ստերն ասվում են այն ժամանակ, երբ հերթական անգամ Մոսկվայից վերադառնում է Երևան:
2021 թ. հունվարի 11-ին մոսկովյան եռակողմ հանդիպումից վերադառնալուն պես նա հավաքել էր ՔՊ վարչության անդամներին ու ստերի տարափ էր տարածել՝ ասելով, թե իբր ինքը Մոսկվայում գերիների հարցով 3-4 ժամանոց շատ կոշտ զրույց է ունեցել Ալիևի հետ, ու թեպետ ցավոք այդ հարցը չի լուծվել, բայց լուծման փուլում է: Իսկ սուտը տարածում է այն նպատակով, որ նախ՝ պաթոլոգիկ ստախոս է, երկրորդ՝ որպեսզի իր թիմակիցներին ցույց տա, որ միջազգային հարթակում դեռ կարող է ինչ-որ հարց լուծել: Իսկ վերջերս, երբ եկավ Մոսկվայից, տարածվեց երկրորդ սուտը:
Իմանալով, որ Բաքվից Երևան պետք է ինչ-որ ինքնաթիռ ժամանի, ցանկանալով ցույց տալ, թե իբրև կարողացել է ինչ-որ հարց լուծել, նույն տրամաբանությամբ ուղղակի բլեֆ արեց:
Իր թիմակիցներն էլ սկսեցին տարածել սուտը, թե այդ ինքնաթիռով գերիներ են ժամանելու: Ամեն անգամ նման ստեր է տարածում՝ բացարձակապես հաշվի չառնելով, թե այն ինչ թեմայի է վերաբերում, այդ սուտն ինչ զգայուն ու ողբերգական հարցերի է առնչվում և ինչ հետևանքներ կարող է ունենալ հասարակության համար»,-ասաց մեր զրուցակիցը՝ հիշեցնելով նաև մի շարք այլ դրվագներ:
«Երբ պատերազմից հետո Ալիևը կոշտ էր արտահայտվում այս իշխանության հասցեին, Փաշինյանին հարցնում էին՝ ինչո՞ւ չի պատասխանում Ալիևին: Իր թիմակիցներն էլ ասում էին՝ չենք պատասխանում, որովհետև կա գերիների հարց, և եթե պատասխանենք, գերիների վերադարձը կարող է դժվարանալ: Սրբապղծություն էր սա:
Շիրակի մարզից մոտ 62 նոր գերեվարվածներ կան, որոնց ադրբեջանական կողմը գերի չի համարում: Թե՛ Ալիևն իր վերջին ասուլիսում, թե՛ նաև Ադրբեջանի ԱԳ նախարարը հայտարարեցին, որ նրանք գերիների կարգավիճակ չունեն և, իրենց խոսքերով, նրանք ահաբեկիչներ են: Էլի զրո արձագանք ՀՀ-ից: Այսքանից հետո այս մարդիկ խոսում են գերիների մասին և մի հատ էլ փիառվում՝ ասելով նաև, թե 1992-ից սկսած այս չափի գերիների վերադարձ չի եղել: Սրբապիղծ, խայտառակ կիսամարդկանց իշխանություն կա ՀՀ-ում: Ես այլկերպ չեմ կարող բնութագրել: ՀՀ-ում կառավարում բացարձակապես գոյություն չունի. կան ինչ-որ մարդիկ, որոնք զբաղեցնում են այս կամ այն պաշտոնը՝ բացարձակապես չհասկանալով այդ գործից: ՀՀ-ում չկա քաղաքական իշխանություն»,-հավելեց Ա. Համբարձումյանը:
Անդրադառնալով արտահերթ ընտրությունների անցկացման վերաբերյալ հայտարարությանը՝ Ա. Համբարձումյանը հիշեցրեց. «Արտահերթ ընտրությունների մասին առաջին անգամ խոսեցին, երբ նոր էին բունկերներից դուրս եկել: Երբ իրենց չեղած ուղեղներում իրենց չեղած իշխանությունը խարխլվել էր, փորձեցին արտահերթ ընտրություններն օրակարգ բերել՝ փորձելով մեղմացնել այն լարված իրավիճակը, որը կար ՀՀ-ում:
Հետագայում, երբ սկսեցին քիչ թե շատ թոթափվել վախերից և հասկացան, որ կարելի է առանց արտահերթ ընտրությունների էլ պահել իշխանությունը, հրաժարվեցին այդ մտքից՝ հայտարարելով, որ արտահերթ ընտրությունների պահանջ ՀՀ-ում չկա: Հաջորդ անգամ արտահերթ ընտրությունների հարցն օրակարգ բերվեց փետրվարի 25-ին՝ ՀՀ ԶՈւ հայտնի հայտարարությունից հետո: Այսինքն, երբ իրենց չեղած ուղեղներում իրենց չեղած իշխանությունն էլի խարխլվեց՝ կրկին բերեցին արտահերթ ընտրությունների օրակարգը:
Մեծ հաշվով, արտահերթ ընտրությունների օրակարգը լյուֆտ է, որով փորձում են պաշտպանվել այն ժամանակ, երբ իրենց իշխանությունը ուժեղ ցնցվում է: Սա բացարձակապես ներքին օրակարգ է, և ես կասկած էլ չունեմ, որ վաղը-մյուս օրը Փաշինյանը կարող է դուրս գալ ու էլի հայտարարել, որ ՀՀ–ում արտահերթ ընտրությունների պահանջ գոյություն չունի: Եկեք այդ հնարավորությանը նայենք իրենց տեսանկյունից. ներքաղաքական իրավիճակը սկսում է հանդարտվել, նույնիսկ ընդդիմությունը ազատեց փողոցները, ընդդիմության կողմից նաև ռադիկալ պահանջներ առաջ բերելու ֆոնն է նվազել, ԳՇ-ի խնդիրը ևս լուծվել է: Իրենց տեսանկյունից այս պարագայում արտահերթ ընտրությունների գնալու ի՞նչ անհրաժեշտություն կա: Իսկ արտահերթ ընտրությունների պարագայում իրենք պարտվելու են: Ճիշտ է, Փաշինյանը կեղծելու է ընտրությունների արդյունքները, բայց, կեղծելով հանդերձ, ինքը պարտվելու է: Արտահերթ ընտրություններն իրեն ձեռք չեն տալիս»:
Նրա խոսքով, եթե Փաշինյանը հիմա քաղաքական գործընթացներով կարողանում է երկարաձգել իր պաշտոնավարումը, այլ իրավիճակ է լինելու, երբ դաշտ գան մարգինալ ուժերը. «Այդ պարագայում չի կարողանալու այդ ամենը վերահսկել: Այս ամենի համար վաղ թե ուշ պատասխանատվության է ենթարկվելու: Պատմության մեջ կան հստակ օրինակներ, թե ինչ է սպասվում ղեկավարներին՝ խայտառակ կապիտուլ յացիաներից հետո»:
Արթուր Համբարձումյանի դիտարկմամբ, մենք, սակայն, մեր պետությունը փաստացի արդեն կորցրել ենք. «Այն ամենամեծ արժեքը, որը կար, արդեն կորսված է: Մեր պատմական հայրենիքի մի մասն է կորսված, իսկ ՀՀ-ն փաստացի այսօր այլևս միջազգային իրավունքի սուբյեկտ չէ: Ի՞նչ կարող է տեղի ունենալ նախընտրական կամպանիայի ընթացքում, եթե ընտրությունների անցկացման գաղափարը, ավելի շուտ՝ ստատուսը «չչեղարկվի». Փաշինյանն ու իր ուսապարկերը դուրս են գալու և, ինչպես հիմա, այդ ժամանակ էլ են ասելու՝ «հարգելի՛ ժողովուրդ, «պատերազմի ոչ լավ արդյունք» ունեցանք, որովհետև նախկինները 30 տարի թալանել էին մեր երկիրը»:
Չգիտեմ՝ ովքեր են լինելու նրանց ընդդիմախոսները, բայց նրանք էլ ասելու են՝ «չէ, մեղավորը դո՛ւ ես»: Նախընտրական կամպանիան այս տրամաբանության մեջ կլինի, որը սովորական որևէ քաղաքացու չի էլ հետաքրքրելու: Եթե ուզեին ներողություն խնդրել ու պատասխանատվություն վերցնել, իրենք ընտրություններ չէին անցկացնի: Ուղղակի հրաժարական կտային: Բայց անմեղսունակություն կա, ինչը հիվանդություն է: Այն պատասխանատվության իսպառ բացակայություն է ենթադրում: Այս մարդիկ բացարձակապես պատասխանատվության զգացողություն չունեն և տեղի ունեցածի համար շարունակում են մեղադրել, ինչպես իրենք են ասում, «նախկին, թալանչի, մարդասպան» իշխանություններին»:
