«Բնականն ու անբնականը». «Հրապարակ»
«Հրապարակ» թերթն իր խմբագրականում գրում է. «Բարձրաստիճան պաշտոնյաների, անգամ՝ նախկին, ինքնասպանությունը կամ մահը միշտ տարբեր վարկածների ու մեկնաբանությունների տեղիք է տալիս։ Իսկ եթե այդ մարդը նաեւ անցնում է որեւէ քրեական աղմկոտ գործով, կարեւոր չէ՝ որպես մեղադրյալ, թե վկա, ապա անխուսափելիորեն նրա մահը պետք է կապվի այդ քրգործի հետ։
Բնականաբար, տարբեր ենթատեքստեր կփնտրեն այդ մահվան մեջ, եւ բամբասանքներ կտարածվեն։ Մեկը կասի, որ դա ինքնասպանություն էր, քանի որ մարդը չէր ուզում դատարանում հայտնվել եւ նախընտրել է մահը՝ դատարանում ցուցմունք տալուց։
Մյուսը կասի, թե նա վախենում էր վկայից վերածվել ամբաստանյալի եւ կալանավայրում հայտնվելուց։ Երրորդը կպնդի, որ նրան ստիպում էին իր զինակիցների դեմ ցուցմունքներ տալ, եւ նա ճնշումներին չդիմացավ։ Չորրորդը կենթադրի, որ մահացու հիվանդ էր, հինգերորդը ֆինանսական ու անձնական այլ պատճառներ կտեսնի հիմքում։
Այս վարկածների մեջ, անշուշտ, կլինեն ոչ միայն լեգենդներ, այլեւ ճշմարտությանը մոտ տարբերակներ։ Եվ հասարակության «ասել-խոսել-քննարկելու» պրոցեսն էլ բնական է։
Այնպես, ինչպես բնական է, որ մամուլը կարող է անդրադառնալ այս տարբերակներին եւ ներկայացնել դրանք՝ որպես վարկածներ։ Անբնական է ֆեյսբուքյան «գեստապոյականների» արձագանքը, թե վարկածներ ներկայացնողներն ազգի թշնամի են, պետք է պատժվեն։
Անբնական է իրավապահների արձագանքը, որոնք իրենց համար անցանկալի վարկածներ հրապարակած լրատվամիջոցների ներկայացուցիչներին հրավիրում են հարցաքննության՝ տեղեկատվության աղբյուրը բացահայտելու, իրենց հայտնի հանգամանքների շուրջ բացատրություններ տալու համար։ Մենք, փաստորեն, ետ ենք շպրտվել դեպի հեռավոր 90-ականներ, երբ չկային ազատ մամուլի իրավունքները պաշտպանող օրենսդրություն եւ քաղաքացիական հասարակություն»։
