Ո՞ր ուժերին էր ձեռնտու Գյումրվա ոճրագործությունը՝ ըստ Զարուհի Փոստանջյանի
ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր Զարուհի Փոստանջյանը համոզված է, որ հունվարի 12-ին Գյումրիում ընտանիքի 6 անդամների դաժան սպանության ոճրագործները գործել են քաղաքական թելադրանքի ներքո: Երեկվա ասուլիսում նա նշեց, որ հանցանքը կենցաղային լինելու դեպքում որևէ խնդիր չէր լինի հանցագործին ՀՀ իրավապահներին փոխանցելու հարցում, և հայ հանրությունը կտեսներ թափանցիկ դատավարություն:
Զ. Փոստանջյանի դիտարկմամբ՝ ՀՀ ինքնիշխանությունը ոտնահարելու փորձերն անընդհատ են, օրինակ` 2013-ին գազի պայմանագրի քվեարկության ժամանակ: ՌԴ-ի կողմից վարքագծի փոփոխություն, պատգամավորի կարծիքով, կարող ենք նկատել միայն այն դեպքում, երբ հանցագործին հանձնեն ՀՀ իրավապահներին. «Մնացած այլ դեպքերում, ես համոզված եմ, որ ՌԴ-ն խնդիր ունի կոծկելու ինչ-որ հանգամանքներ, որ չի ցանկանում հրապարակային քննարկման առարկա դարձնել:
Հայտարարությունները, որ սա ուղղակի կենցաղային սպանություն էր, անհիմն են: 9 տարի իմ փաստաբանական գործունեության ընթացքում ես մասնակցել եմ նաև սպանության գործերի, և գիտեք, այդքան հեշտ չէ, որ ջուր խմելու պատրվակով վախ ունեցող մարդը կարող է կոտրել մեկի տան պատուհանը: Նա պարզապես ջուր չի ուզեցել, խնդրանքով չի գնացել այդ տուն: Նա հանցագործություն գործելով է մտել, և գործ ունենք ոչ թե պաշտոնական վարկածի, այլ լրիվ այլ վարկածի հետ»:
Զ.Փոստանջյանը վստահ է՝ այստեղ եղեռնագործի ձեռագիր է, որ երեք սերունդ է վերացրել՝ տատիկ-պապիկի, երիտասարդների ու երեխաների. «Դանակով հարվածելը եղեռնագործի ձեռագիր է: Այն, որ ասում են` ինքը խնդիր է ունեցել իր զորամասում, բայց այդ դեպքում նա ում հետ որ խնդիր ուներ, նրանցից կփորձեր իր վրեժը վերցնել, նրանց նկատմամբ բռնություն կգործեր: Վախեցած մարդը չի փորձի մտնել անծանոթի տուն, պատուհան կոտրի ու ջուր խմի: Վախեցած մարդը ծարավ կմնա ու ջրի պահանջը չի գիտակցի: Եթե իրոք որոշել էր փախնել իր զորամասից, ինչո՞ւ պետք է գնար քաղաքի կենտրոն, որտեղ բնակչությունը շատ է: Նա կգնար սահման` փախուստի դիմելու համար: Եվ հետո զենքն ինչո՞ւ էր թողել»:
«168 Ժամի» հետ զրույցում Զ. Փոստանջյանը մանրամասնեց, թե իր կարծիքով` ո՞ր ուժերին էր ձեռնտու Գյումրվա ոճրագործությունը:
– Տիկին Փոստանջյան, թուրքական ուժերի հետ համագործակցության վարկածը հավանակա՞ն եք համարում:
– Ես մի բան կարող եմ ասել՝ միայն այն փաստը, որ այդ անձին առևանգել և տարել են ապօրինի և իրենք են ցանկանում քննությունն անել, այստեղ արդեն կան շատ խնդիրներ: Նրանք պարտավոր էին հարգել մեզ: Ի՞նչ ունեն թաքցնելու: Թե հիմա ո՞ր շահագրգիռ շրջանակի համար է այդ ոճրագործությունը, ես այս պահին չեմ կարող ասել: Մենք պետք է քննությունն անենք, որ պարզենք: Բայց հիմա մեր ձեռքերը կապված են, մենք ոչ մի իրավազորություն չունենք ու չենք կարող քննություն կատարել: Ուր էլ ուզում է տանեն թելերը, եթե տանում են ինչ-որ մի տեղ, հետևաբար, ռազմաբազայի ներկայությունը հսկայածավալ սպառնալիք է հայ ժողովրդի համար: Այնքան անկանոն են այդ ռազմաբազայում իրավահարաբերությունները, այնքան անկառավարելի է այդ ռազմաբազայի ղեկավարությունը, որ նա կարող է կաշառվել ցանկացած ուժի կողմից, և մեզ համար արդեն սպառնալիք է: Հայաստանի իշխանությունները հստակ պահանջներ պետք է դնեն, որ այս խայտառակ վիճակը գոնե դադարի: Հետո չգիտեմ` այս ամենին ինչ գնահատականներ կտրվեն:
– Ռուսական ռամաբազան Գյումրիից հանելո՞ւ մասին եք խոսում, նման պահա՞նջ պետք է դրվի:
– Ռազմաբազան հանելուն այսօր նույնիսկ ՌԴ-ում կողմ է, իրենց տվյալներով` բնակչության 43%-ը, և ՌԴ ժողովուրդն ասում է, թե իրենց պետք չէ այստեղ ռազմաբազա: Գուցե մի օր էլ իրենք են որոշում գնալ այստեղից: Մենք` որպես ինքնիշխան պետություն, պետք է պատրաստ լինենք: Մենք հիմա հասկանում ենք, որ այս պահի դրությամբ այն սահմանապահը, որ այնտեղ կանգնած է, իր գործառույթները փաստացի չի իրականացրել, այդ անձին չի վերցրել արգելանքի տակ և չի փոխանցել մեզ: Նրա ուղղակի գործառույթը դա է եղել: Իր պայմանագիրը չի վերաբերում ռազմաբազային, իր պայմանագիրը վերաբերում է միայն այդ տարածքը վերահսկելուն: Ցանկացած հանցագործի այդ սահմանապահը պետք է արգելանքի տակ վերցնի ու հանձնի ՀՀ իշխանություններին: Դա չի արվել: Ինչո՞ւ չի արվել: Այդ հարցերը պետք է տրվեն պետական պաշտոնական մակարդակով, ու պետք է պահանջատեր լինել: Մինչ օրս չենք տեսել մեր պաշտոնյաների կողմից որևիցե պաշտոնական պահանջ:
