Միխայիլ Շվիդկոյի դիտարկմամբ՝ մշակույթը միայն երկխոսություն չէ, այն մարդկանց բացատրում է, թե ինչ կարելի է անել և ինչ չպետք է անել:
Թե ի՞նչ է ուզում ավտոբուսի վարորդը, որն իր ուղևորներին տանում է սխալ ուղիով՝ պարզ չէ։ Վարորդի ուզածը տարբեր բաներ է՝ մեկ ուզում է գնալ հայրենի գյուղ, մեկ մոր թխած հացն է ուզում, մեկ էլ՝ պապի թուրը։ Այդպես էլ որևէ մեկը չի հասկանում՝ ինչ է նրա ուզածը։
Նվիրյալներ են, խենթեր: Մեծամասնությունն այդ ժամանակ աշխատում էր նվազագույն աշխատավարձով: Հիմա զուգահեռ մի քանի տեղ են աշխատում՝ վազելով են գալիս, որ հասցնեն: Սակայն էներգիան, էմոցիան չի մնում: Մարդիկ 12 ժամ աշխատում են:
