Հոգեբանները նշել են բարձր ինքնավերահսկողության բացասական կողմերը
Ձեր զգացմունքները լիովին կառավարելու և ձեր զգացմունքներին ազատություն չտալու ունակությունը համարվում է լավ հատկություն: Այնուամենայնիվ, նման վերաբերմունքը կարող է վնասել մարդու հոգեկան առողջությանը, ասվում է ամերիկացի հոգեբան, պրոֆեսոր Թոմաս Լինչի ուսումնասիրության մեջ, որի ակնարկը, ըստ shantnews-ի՝ հրապարակել է The Conversation-ը։
Գիտնականի տեսության համաձայն՝ մարդկանց մեծ մասը հակված է ծայրահեղություններից մեկի՝ գերվերահսկողության: Սա կախված է բազմաթիվ գործոններից, այդ թվում՝ գեներից, սոցիալական ազդեցություններից, մեր կյանքի փորձից և հաղթահարման ռազմավարություններից, որոնց վրա մենք հիմնվում ենք առօրյա կյանքում:
Շատ ավելին է հայտնի անվերահսկելիության բացասական կողմերի մասին, քան գերվերահսկողության խնդիրների մասին: Առանց բավարար ինքնատիրապետման և կարգապահության, մարդիկ թույլ են վերահսկում իրենց զգացմունքները, ինչը կարող է բացասաբար ազդել նրանց հարաբերությունների, ուսման, աշխատանքի, առողջության և այլնի վրա:
Միևնույն ժամանակ, հասարակության մեջ բարձր է գնահատվում իրեն կառավարելու, համառ լինելու, ծրագրեր կազմելու և դրանց հավատարիմ մնալու կարողությունը։ Այնուամենայնիվ, այս նույն հատկությունները խանգարում են մարդուն հարմարվել փոփոխություններին, ընդունել քննադատությունը և նոր փորձ ձեռք բերել: Արդյունքում, գերվերահսկող անհատները կարող են նախանձել ավելի ազատ մարդկանց, քանի որ նրանք իրենք չեն կարողանում հանգստանալ և զվարճանալ սոցիալական շփումների ընթացքում: Նաև սուպերկոնտրոլը ստիպում է իր տիրոջը ամեն կերպ թաքցնել իր զգացմունքները։
Միասին այս գործոնները մարդուն ստիպում են ավելի հաճախ զգալ սոցիալական մեկուսացում և մենակություն, ինչը, ի վերջո, հանգեցնում է հոգեկան առողջության վատթարացման:
Եթե անվերահսկելի մարդկանց համար կան բազմաթիվ բուժումներ, գերվերահսկողության համար շատ ավելի քիչ միջոցներ կան:
Գերվերահսկողության ներկայիս գնահատականը բավականին երկար է և բարդ։ Գործընթացը ներառում է մի քանի հարցաթերթիկներ և հարցազրույց, որը պետք է անցկացվի հատուկ պատրաստված բժշկի կողմից: Սա կարող է սահմանափակել աջակցության հասանելիությունը և դանդաղեցնել հետազոտությունը:
Գիտնականը նաև խորհուրդ է տվել հույզերն արտահայտելու անկարողությամբ տառապող մարդկանց, հնարավորության դեպքում, չզբաղվել ինքնաբուժմամբ և դիմել մասնագետների օգնությանը։
