Ինչո՞ւ է մեծամասնությունը զբաղված «Ժառանգության» վրա «ցեխ շպրտելով». Պարզաբանում է Արմեն Մարտիրոսյանը

168.am-ի զրուցակիցն է «Ժառանգություն» կուսակցության փոխնախագահ Արմեն Մարտիրոսյանը

– Պարոն Մարտիրոսյան, հայտնի է, որ «Ժառանգությունը» բանակցությունների և խորհրդակցությունների շարք է սկսել ընդդիմությանը միավորելու և, այսպես ասած, «Սերժ Սարգսյանի վերարտադրության դեմ պայքարելու համար»: Ի՞նչ փուլում է այդ գործընթացը, և ո՞ր ուժերի հետ եք այս պահին բանակցում:

– Խոսքը վերաբերում է դեռևս գարնանից սկսված պրոցեսին, այս ամառվա ընթացքում այդպես առանձնահատուկ որևէ բան չի եղել, որովհետև ես այստեղ չէի, և պարոն Հովհաննիսյանն այստեղ չէր, Արևմտյան Հայաստանում էր: Կարծես թե մի փոքր տեղեկատվական թյուրիմացություն է եղել, իբր հիմա նմանատիպ քննարկումներ են ընթանում, բայց նման բան չկա, ինչ եղել է, ամառն է եղել: Թե աշնանն ինչ կլինի, չեմ կարող ասել, աշունը կգա, բարին՝ հետը, ինչ պրոցեսներ կլինեն, չեմ կարող ասել, որովհետև միայն միասնական պայքարով կարող է ինչ-որ բան փոխվել: Այն, ինչ տեսնում եմ քաղաքական դաշտում, որևէ դրական տրամադրություն չի թողնում, որովհետև բացարձակապես մեծամասնությունը, ցավոք սրտի, մեր ուղղությամբ «ցեխ շպրտելով» են զբաղված, բայց տեսնենք:

– Ինչո՞վ եք պայմանավորում Ձեր նկատմամբ «ցեխ շպրտելը»:

– Տարբեր են. Մարդիկ անձնական խնդիրներ ունեն, մի մասը քաղաքական պատվեր ունի իշխանության կողմից, մի մասն անձնական ինչ-որ ամբիցիաներ ունի, մի մասը գաղափարական առումով չի ընդունում, մի մասն աշխարհաքաղաքական կողմնորոշման պատճառով չի ընդունում: Տարբեր են:

– Քաղաքական դաշտում ո՞ւմ եք համարում Ձեր պոտենցիալ դաշնակիցները:

– Բոլոր նրանք, ովքեր ուզում են երկրում արմատական բարեփոխումներ իրականացնել, ովքեր ուզում են, որ այս ամենաթողությունը երկրում վերանա, ովքեր ուզում են, որ հանրային ռեսուրսները ծառայեն ողջ բնակչության, բոլոր քաղաքացիների համար, ոչ թե մի քանի կլանների: Բոլոր այդ մարդիկ մեր պոտենցիալ դաշնակիցներն են:

– «Սասնա ծռերի» քաղաքական խորհրդի անդամ Ալեք Ենիգոմշյանը մեզ հետ զրույցում, խոսելով Ձեզ հետ հնարավոր համագործակցության մասին, նշել է, որ, եթե «Ժառանգությունը» չի ուզում արտահամակարգային բևեռ ստեղծել, բացառված է համագործակցությունը Ձեզ հետ: Նկատենք, որ արտահամակարգային ասելով՝ նա նկատի չունի միայն արտախորհրդարանական, այլ՝ ընդհանրապես համակարգից դուրս: Ինչքանո՞վ եք Դուք պատրաստ այդ արտահամակարգային բևեռը ստեղծելուն:

– Ես կարծում եմ՝ մենք պարոն Ենիգոշյանի հետ այնպիսի հարաբերություններ ունենք, որ բոլոր տեսակի խնդիրները կարող ենք անձնական հանդիպումների ժամանակ քննարկել և մոտեցումների համադրում իրականացնել, որևէ խնդիր չեմ տեսնում, դրա համար, թե ի՞նչ պատկերացումների շրջանակում է տեսնում պարոն Ենիգոմշյանը, մենք կարող ենք դա շատ հանգիստ քննարկել: Մի բանում ուղղակի կասկած լինել չի կարող, որ և՛ «Ժառանգությունը», և՛ պարոն Ենիգոմշյան՝ իր ընկերներով, ցանկանում են տեսնել Հայաստանը՝ որպես ինքնիշխան, ազատ ու զարգացող երկիր, և ոչ թե այնպես, ինչպես տարիներ շարունակ է, որի հետևանքն ուղղակի դատարկվող երկիրն է: Պարոն Ենիգոմշյանի հետ կապված որևէ խնդիր չի կարող լինել, մենք ինչ-որ մի պահի կհամագործակցենք, թե ոչ, մեր հարաբերությունները բացառապես հարգալից են, և մեկս մյուսին ցանկացած պարագայում և՛ հասկանում ենք, և՛ անհրաժեշտության դեպքում՝ զորակցում ենք:

– Մի ճշտող հարց. փաստորեն Դուք նաև խորհրդարանակա՞ն ուժերի մեջ եք տեսնում դաշնակիցներ:

– Պարոն Հովհաննիսյանն ասաց՝ նույնիսկ ՀՀԿ-ականների մեջ ենք տեսնում նման մարդիկ: Պարոն Հովհաննիսյանի ասածը վերաբերում է նրան, որ բոլոր նրանք, ովքեր պատրաստ են Հայաստանում արմատական բարեփոխումներ իրականացնել և երկիրը վերադարձնել քաղաքացիներին և երկիրը դարձնել  պետություն, ոչ թե այնպես, ինչպես հիմա է, մենք պատրաստ են նրանց հետ համագործակցել: Ակնհայտորեն, մենք իսկապես խնդիր ունենք երկիրը պետություն դարձնել, բնակչությունը, որը 10 հազար դրամ վերցնող բնակչություն է, դարձրել են զանգված, դարձնենք քաղաքացի, ունեզուրկ մարդկանց դարձնենք հանրային ռեսուրսների մուտք ունեցող մարդիկ: Ինչ-որ նոր Ամերիկա չէ, որ պետք է հայտնագործվի:

– Իսկ Դուք տեսնո՞ւմ եք խորհրդանական ուժերի կողմից Ձեզ հետ համագործակցելու պատրաստակամություն, և որո՞նք են այդ ուժերը:

– Ոչ, չեմ տեսնում:

– Այդ դեպքում ինչպե՞ս եք պատկերացնում այդ համագործակցությունը, փաստորեն չի՞ ստացվի:

– Դե, մենք ասացինք՝ ինչ խնդիրների շուրջ ենք համագործակցում, այս պահին, կարծես թե, նրանցից որևէ մեկն այդ խնդիրները չունեն իրենց օրակարգում:

– Փաստորեն չկա՞ որևէ խորհրդարանական ուժ, որը, Ձեր կարծիքով, այդ խնդիրների շուրջ կհամախմբվի Ձեզ հետ:

– Ես ուժի մասին չեմ խոսում, ես անհատների մասին եմ խոսում:

– Անհատների կողմից է՞լ չեք տեսնում պատրաստակամություն:

– Դե, պարզ է, այս պահին այդ անհատները որևէ բան չեն անի, բայց երբ պրոցես լինի, այդ անհատները միշտ էլ լինում են:

– Հայտնի է, որ Դուք նախկինում լավ հարաբերություններ եք ունեցել ԱԻՄ-ի և նրա առաջնորդ Պարույր Հայրիկյանի հետ, սակայն օրերս նա հարցազրույցով է հանդես եկել և բացասական է արտահայտվել «Ժառանգության» առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի մասին՝ ասելով, որ «Րաֆֆի Հովհաննիսյանը՝ որպես երևույթ, մեծագույն բացասական երևույթն է» հայ քաղաքական կյանքում. «ԱԻՄ-ը որ կար՝ դու ո՞վ էիր, ա՛յ հայկական համագումարի գործակալ»: Ինչպե՞ս եք գնահատում նրա նման ձևակերպումները:

– Մի օր էլ «Մոսկվա» կինոթատրոնում Պարույր Հայրիկյանն ինձ «Կագեբե»-ի գործակալ ասաց, ընդամենը հումորով վերաբերվեցի նրա այդ հայտարարությանը: Իհարկե, այն, ինչ ասում է Րաֆֆի Հովհաննիսյանին, կարծում եմ՝ կոռեկտ չէ, բայց քանի որ պարոն Հայրիկյանն անցած ուղի ունի, ես այդ անցած ուղին հարգելով՝ որևէ պատասխան իրեն չեմ կարող տալ:

– Բայց ինչո՞վ եք բացատրում Ձեր հարաբերությունների սրվելը:

– Փաստորեն, այս պահին որևէ հարաբերություն չկա, իսկ այն վիրավորանքները, որ անընդհատ պարոն Հայրիկյանը տալիս է, ուղղակի անընդունելի է: Պարոն Հայրիկյանը, այնուամենայնիվ, քաղաքական դաշտի այն սուբյեկտներից է, ովքեր անցած հետագիծ ունեն, և անկախ նրանից, որ իր արտահայտությունները որևէ կերպ ընդունելի չեն և խիստ վիրավորական են, որպես նաև տարիքով կրտսեր և իր պայքարի ուղին հարգելով՝ ես որևէ մեկնաբանություն չէի տա:

– Ինչքանո՞վ է «Սերժ Սարգսյանին թույլ չտալ, որ դառնա վարչապետ» հարցն ընդգրկված լինելու Ձեր օրակարգում:

– Թե աշնանն ինչ կլինի, չեմ կարող ասել, շարժում կսկսվի՞, թե՞ ոչ, չեմ կարող ասել, որովհետև դա բազմաթիվ գործոններից է կախված: Շարժման նպատակը, բնականաբար, չի կարող լինել միայն Սերժ Սարգսյանի հեռացումը, եթե նմանատիպ գործընթաց լինի: Նաև անհրաժեշտ է, որ ՀՀԿ-ն կորցնի իշխանությունը՝ որպես իշխանությունը յուրացրած կուսակցություն, անհրաժեշտ է, որպեսզի երկրում արմատական բարեփոխումներ լինեն, անհրաժեշտ է, որպեսզի երկրում ինքնիշխանությունը վերականգնվի, ոչ թե մեկ գիշերվա որոշումով ԵՏՄ մտնեն: Իհարկե, Սերժ Սարգսյանին հեռացնելն առաջին քայլն է, անհրաժեշտ քայլ է, բայց դա բավարար չէ: