«Հայոց վահանը կարող էր օգնել ԻՊ-ին». Նոր մանրամասներ. «Հայկական Ժամանակ»

«Հայկական Ժամանակ» թերը գրում է. «Մեր տեղեկություններով, Նորքում ԱԱԾ հատուկ ջոկա­տայինների վնասազերծած խմբի ձերբակալված ան­դամների թիվը 15-ից անցել է։ Ենթադրվում է, որ ԱԱԾ քննչական վարչության պե­տի տեղակալ Միքայել Համբարձումյանը այսօրվա ասուլիսում նոր թիվ կհրապարակի։ Երեկ ուժայիննե­րը շարունակել են ուժեղաց­ված աշխատանքը։

ԼՂՀ Աժ նախկին պատգամավոր Վահան Բադասյանը, որը հայտնի է իր արմատական ընդդիմադիր հայացքներով, շփում է ունեցել «Հայոց վահան» խմբի ղեկա­վար Արթուր Վարդանյանի հետ եւ խիստ բացասական տպավորու­թյուն ստացել։ Բադասյանը, հիշեցնենք, 2014-ին մի քանի հոգու հետ Քեսաբ էր մեկնել։ Երեկ մենք զրույցել ենք նրա հետ։

Պարոն Բադասյան, պարզվում է ծանոթ եք Արթուր Վարդանյանին։

– Այդ տղային ես հանդիպեցի Բեյ­րութում։ Սեր տղաներից մեկի միջո­ցով նա ցանկություն էր հայտնել հանդիպել, մենք ուրախացանք, որ ուզում է միանալ մեզ։ Բայց եկավ, պարզվեց, որ ուզում է մեզ միացնել իրեն եւ տանել չգիտես՝ ուր։ Ինքը ար­դեն հանդիպել էր սիրիական բանա­կի սպաների հետ, զենք էր ստացել, հագուստ, որ գնա, կռվի Դամասկոսում, Հալեպում։ Ես նրա մոտ ոչ թե արկածախնդրություն տեսա, այլ տե­սա ոչ հայեցի եւ շատ վտանգավոր պահվածք։

Ես նրան զգուշացրի, որ այդ մտադրություններով Քեսաբ չմտնի եւ գործիք չդառնա։ Նույնիսկ հիվանդության նշույլներ տեսա այդ մարդու մոտ։ Երբ ես խոսում էի Քեսա բի ինքնապաշտպանության ջոկա­տի տղաների հետ, նրանք էլ նույնը ասացին, որ արկածախնդրի մեկն է, չենք հասկանում՝ ինչն է իր խնդիրը։ Փոքր ջոկատ էր ստեղծել, չգիտես ինչու, ջոկատի անունը դրել «Հայոց վահան», հետագայում տեսա, թե ինչպես է սիրիական բանակի հա­գուստ հագած այստեղ-այնտեղ նկարվում։ Չի կարելի սիրիական քանակի տարազով Սիրիայի հողի, մեջ կանգնել եւ Հայաստանի իշխանությունների վրա զենքով հոխոր­տալ։ Նա իրավունք ունի դա որպես ՀՀ քաղաքացի անել միայն այստեղ, Հայաստանի մեջ։ Մենք չէինք գնա­ցել այնտեղ կռվելու, Սիրիայի ներքին խնդիրներին խառնվելու։ Եթե այդ­պես անեինք, դա կլիներ արկա­ծախնդրություն ազգային հարցերի վերաբերյալ ազգին, պետությանը ներքաշել կեղտոտ խաղերի մեջ։ Խայտառակություն է հայկական դրոշով խումբ ստեղծել։ Ես նրա հետ քառորդ ժամ զրույցից նկատեցի, որ դա նրա ուղեղի բանը չէր, նրան ղե­կավարել են։

Կոնկրետ ի՞նչ էր ասում։

–   Դուք պետք է միանաք ինձ, գնանք Սիրիա։ Ասում էր՝ ես եղել եմ Սիրիայում, հատուկ մարդկանց եմ հանդիպել, ինչ-որ գեներալների եմ հանդիպել, ինձ խոստացել են, որ պետք Է գնանք այնտեղ, զենք վերց­նենք, կռվենք։ Ո՞ւմ համար, ինչո՞ւ։

Եթե ղեկավարել են, ստացվում է՝ նրա այստեղի գործողություններն էլ դրսից են կառավարել։

– Հնարավոր է, դա մեր գործը չէ, դա պետք է քննությունը ցույց տա։

Կարո:ղ էր այդ զենքերը Սիրիա­յից բերած լինել։

– Քննությունը ցույց կտա։ Շատ հնարավոր է, գուցե Իսլամական պե­տության կողմից է ֆինանսավորվել կամ Ասադի ընդդիմադիրներից է ստացել։ Ես բառեր չեմ գտնում նկարագրելու, թե նա ինչ ահավոր մտքեր ուներ։ Ես հնար չունեի նրան ձերբա­կալելու կամ ձերբակալության առա­ջարկ անելու Բեյրութում, բայց միշտ մտածում էի, որ այս տղան ինչքան շուտ ձերբակալվի, այնքան նախեւառաջ կփրկվի ինքը։ Նրա մտքերը հեռուն տանող էին, երբ երեկ տեսա, ուրախացա, որ վերջապես ձերբա­կալված է:

Իսկ ի՞նչ մտքեր աներ։

– Ասացի՝ զենք-զրահ վերցնել եւ կռվել օտարի բանակում, չգիտես ին­չու, եւ դա շոուներով, ներկայանալով որպես հայաստանցի, հայ եւ այլն։

Բայց այդքան զենք ձեռք բերելը թերևս շատ դժվար է:

– Բայց եթե ծառայություններ կան, որոնք աջակցում են, երեի թե դժվար չէ Միայն ԻՊ-ը չէ, կարող է՝ թուրքա­կան ծառայություններ, ամեն ինչ հնարավոր է:

Իսկ Հայաստանի վերաբերյալ իր պլանների մասին խոսե՞լ է:

– Չէ, չէր խոսում, բայց պարզ չէ՞, որ նա գնացել է այնտեղ զենք վերցնի, հետո տեքստ կարդա, հետո պետք է փորձեն մյուս բաներում։

Ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում:

Տեսանյութեր

Լրահոս