Ժողովուրդը վառվում է, պայքարում է խեղճ ժողովուրդը, բայց փաստորեն ոչ ոք չի լսում ժողովրդին: Խեղճ ժողովուրդը տուժում է հա՛մ հոգեպես, հա՛մ ֆինանսապես: Ամեն ինչը թանկացնում են, պետական տուրքերը, հարկերը բարձրացնում են: Հեչ լավ չի: Հայաստանը պետք է ծաղկի, բայց Ցեղասպանության հարցը ո՞նց կարելի է մի կողմ դնել, որ նորից կրկնե՞ն:
Ի՞նչ է նշանակում ազգ-նահատակ: Եթե այս երկիրը նահատակ է, դու էլ այդ երկրի վարչապետն ես, դու նահատակության ջահակի՞րն ես: Քեզ բերել են, որ վերք բուժե՞ս, թե՞ վերջնական անհույս վիճակի հասցնես: Այո, մեր գործերը լավ չեն, որովհետև փոթորկից փախչելիս՝ ընկանք ջրհեղեղի գիրկը: Հիմա շատ են մեր ժողովրդին որպես զոհ ներկայացնում, ասում են՝ կամք չունի, թուլամորթ է, ինչ ասում են՝ ենթարկվում է:
«Տարին հակասական էր` «Աշխատում ենք, որ չխելագարվենք կարգախոսը գործեց»,- մեզ հետ զրուցում ամփոփելով 2022 թվականը՝ ասաց գրող Դավիթ Սամվելյանը: