«Արտասովոր փոքր մարդ, վտիտ ու գունատ, խիտ ու խարտյաշ մազերով»․ ահա այսպես են ժամանակին նկարագրել աշխարհի բոլոր ժամանակների լավագույն կոմպոզիտորներից մեկին՝ Մոցարտին։ Իսկ նրա նախասիրությունները և՛ միմյանց նման էին, և՛ տարբեր։ Նա սիրում էր ընտանի կենդանիներին, սիրում էր պարել և երբեմն բիլիարդ խաղալ։ Առաջին հայացքից առօրյա թեթև կյանք վարող մարդը Մոցարտն էր, ում համար, թերևս, ծանր էին նրա ստեղծագործական ու աշխատանքային ժամերը։ Այս ծանր ու թեթև կյանքն ուներ նաև իր մութ ու սև կողմերը, որոնցից մեկի մասին ներկայացնելուց զատ՝ պետք է նաև նշենք, որ զարմանալիորեն Մոցարտի կյանքի այդ դրվագը փոքրիկ կապ ունի նաև մեզ հետ:
ԱՄՆ նախկին նախագահ Բիլ Քլինթոնը՝ Ջեյմս Փաթերսոնի հետ համահեղինակությամբ, կթողարկի իր դեդեկտիվ երկրորդ վեպը՝ «Նախագահի դուստրը»: Հեղինակներին արդեն անվանել են «նախագահական թրիլլերի վարպետներ», հայտնում է Publishers Weekly-ը:
Հետաքրքիր ու խելագար է արվեստի աշխարհը․․․ Տիեզերքի ու բնության հետ կապ ունեցող մարդիկ՝ արվեստագետները, իրենց կերտած ֆանտաստիկ աշխարհի հետ մեկտեղ՝ նաև հանդիսանում են բնության աշխարհի մասնիկները։ Երբեմն զարմանալի է թվում, թե ինչպե՞ս են կարողանում իրարից 100, 200, 500 տարի տարբերությամբ ծնված արվեստագետներն ունենալ հոգու նույն մասնիկներից։ Մի շարք պայծառ մտածողներ նշել են, որ արվեստն այս ու մյուս աշխարհների միջև կապն է։ Միգուցե այդպես է, միգուցե՝ և ոչ, քանի որ այս պահին թե՛ ես, թե՛ ընթերցողը չի կարող պատասխանել այս հարցին։ Որովհետև մենք ապրում ենք։
20-րդ դարասկզբին տեղի ունեցած Հայոց ցեղասպանության մասին հայ ժողովուրդը շարունակում է բարձրաձայնել մինչ օրս։ Այդ ձայնում կա հուսահատության ճիչ, ոճիրի դեմ պատիժ տեսնելու ցանկություն, անմեղ զոհերի արյան դիմաց վճարվելիք հատուցում։ Հայ ժողովուրդը շարունակում է բարձրաձայնել, աշխարհի ամենամեծ ատյաններում ներկայացնել ապացույցներ, փաստաթղթեր ու լուսանկարներ, սակայն կա միայն լռություն։
Թերթելով պատմության էջերը, հասկանալով անցյալի մեր բնավորությունն ու դրա ներկայի դրսևորումները՝ հասկանալի է դառնում, որ հայ ժողովուրդը քիչ անգամներ է իր առաջնորդների հետևից սգացել։ Դա միգուցե պայմանավորված է մեր ժողովրդի վերաբերմունքով։ Գուցե դա կախված է նաև նրանից, որ մեզ քիչ անգամներ է բախտ վիճակվել ունենալ լավ առաջնորդ։ Սակայն այստեղ էլ առաջնորդի, պետական գործչի լավի ու վատի ընկալման հարց կա։
Միտքն այն մասին, որ ես շուտով պիտի մեռնեմ, ամենակարևոր գործիքն է, որն ինձ օգնում է իմ կյանքում բարդ որոշումներ կայացնել, քանի որ մնացած ամեն բան՝ ուրիշի կարծիք, ողջ այս հպարտությունը, շփոթմունքի կամ տապալման ողջ այս վախը, ոչինչ են մահվան դեմքի առաջ: Դրանք հերթով ընկնում են՝ թողնելով սոսկ այն, ինչն իսկապես կարևոր է: Մահվան մասին միտքը լավագույն եղանակն է՝ խուսափել այն մտքերից, որ դուք կորցնելու բան ունեք: Դուք արդեն մերկ եք: Դուք արդեն պատճառ չունեք չլսելու սրտի կանչին:
Պատմությունն ու անցյալն աշխարհին տվել է մեծ թվով թագավորներ, զորավարներ ու կայսրեր, ովքեր իրենց կատարած բացառիկ աշխատանքով ու նվաճումներով՝ մինչ օրս շարունակում են մնալ մեծ, երբեմն՝ նաև անգերազանցելի։ Այդ փառավոր մատյանում իր անունը ոսկե տառերով գրեց Նապոլեոն 1-ին Բոնապարտը։ Նա կարողացավ ստեղծել հզոր կայսրություն, դնել ներկայիս Ֆրանսիայի հիմքերը։ Թերթելով Նապոլեոն Բոնապարտի կյանքի ու կենսագրության էջերը՝ հանդիպում ենք շատ տխուր, դրամատիկ ու ողբերգական էջերի։
Աշխարհում շատ են տարօրինակ թանգարանները։ Կան նաև թանգարաններ, որոնք սարսափելի են, ու ոչ բոլորն են ցանկանում այցելել այդ թանգարանները։ Օրինակ, Իտալիայում է գտնվում Քրեական թանգարանը, որում ցուցադրվում են մարդկային գանգեր, դիակներ, մարդու մարմնի մասեր։ 19-րդ դարավերջին բացված այդ թանգարանը մինչ օրս գրավում է զբոսաշրջիկներին։
Եղիշե Չարենցի անվան «Գրականության ու արվեստի» թանգարանում կա մի ցուցափեղկ, որտեղ ցուցադրվում են Եղիշե Չարենցի անտիպ ձեռագրերից պատառիկներ, որոնք թղթի կտորներ են, քայքայված, անընթեռնելի։ Թղթի այդ կտորտանքներում Չարենցի ոգին է, ժամանակաշրջանի կոլորիտը։
Իր հայտնագործության հեղինակությունը Սարաֆյանը պաշտպանում էր մոտ 8 տարի՝ պայքարելով ավտոմեքենաներ արտադրող ընկերությունների դեմ: Արդյունքում՝ նրա առաջարկությունն ընդունվեց, և «General Motors» ընկերությունը, որը մինչ այդ ավտոմեքենաների մեջ տեղադրում էր բազմաթիվ թերություններ ունեցող կիսաավտոմատ փոխանցման տուփեր, սկսեց իր արտադրանքն առաջինը հագեցնել ավտոմատ փոխանցման տուփերով: Իր հայտնագործությունը Սարաֆյանը գրանցեց 1935թ.:
Forbes ամերիկյան հանդեսը Wildberries ռուսաստանյան առցանց ռեթեյլերի հիմնադիր Տատյանա Բակալչուկին ներառել է առավել աչքի ընկնող այն մարդկանց ցանկում, որոնք այս տարի համալրել են միլիարդատերերի ցուցակը:
Սլավիկ Չիլոյան պոետի մասին կարելի է անվերջ խոսել, քանի որ այս մարդու, քաղաքացու, բանաստեղծի մասին հուշերն իր նման թափառում են Երևանի փողոցներում, երբեմն՝ Համալսարանի դռներից ներս։ Հիմա նրան հիշում են միայն իր ժամանակակիցներից ոմանք, քանի որ անկախության սերունդն այդպես էլ չգիտի նախորդ դարի ամենախարիզմատիկ պոետներից մեկին։
Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելը, ինչպես եւ մեկ տարի առաջ, գլխավորել է, Forbes հանդեսի վարկածով, 2019 թվականի աշխարհի հարյուր ամենաազդեցիկ կանանց վարկանիշը:
Այս մեղեդիների շարքում կա ցանկացած տրամադրության մոտիվ՝ ռոմանտիկ, դրական կամ երազկոտ, հանգստանալու և որևէ բանի մասին չմտածելու կամ, ընդհակառակը, մտքեր հավաքելու համար:
Աղասի Խանջյանը հայ իրականության մեջ երբևէ եղած ամենասիրված ղեկավարներից մեկն էր։ Խանջյանին սիրում էին բոլորը, քանի որ այդ բարդ ու խառնակ ժամանակներում նա ամեն ինչ անում էր իր ժողովրդի ու հայրենիքի համար։ Պատահականություն չէր, որ վերևում «ինչ-որ» ուժեր դա հասկանում էին ու ամեն ինչ արեցին, որ խաղից դուրս գա Խանջյանը։ Խանջյանին սիրում էին մտավորականները։ Չարենցի նման տիտանը սոնետների մի ամբողջ շարք նվիրեց Խանջյանին..․
Microsoft ընկերության հիմնադիր Բիլ Գեյթսը աշխարհի ամենահարուստ մարդկանց վարկանիշում երկրորդ տեղը զիջել է ֆրանսիացի գործարար, Louis Vuitton Moսt Hennessy ընկերությունների խմբի նախագահ Բեռնար Առնոյին, ինչը հետեւում է Forbes-ի վարկանիշից։
1936/37-1953 թվականների հայկական մամուլը թերթելիս տեսնում ենք հոդվածներ, որոնք, առաջին հայացքից՝ ունեն տարօրինակ վերնագրեր, սակայն իրականում այդ վերնագրերի, արտահայտությունների տակ թաքնված է մի ամբողջ գաղափարախոսություն։ Այդ թվականներին կարելի էր հանդիպել, մասնավորապես, այսպիսի վերնագրերի՝ «Դաշնակցական տականքը», «Տրոցկիստ-նացիոնալիստական որջերը Հայաստանում», «Հակահեղափոխական տեռորիստների գործունեությունը Խորհրդային Հայաստանում», և այլն։ Տարօրինակ տրամաբանությամբ էին մեղադրում նաև այն մտավորականներին, որոնք համարվում էին «ժողովրդի թշնամիներ»։
Այս հուշերից, թանգարանում պահվող կապույտ ծաղիկից հետո ենք միայն հասկանում, թե իրականում որքան էր պաշտում Չարենցը Կոմիտասին։ Ու պատահականություն չեն նաև գրված այն գործերը, որոնցում մեծ պոետը ներկայացնում է Կոմիտաս վարդապետի կատարած աշխատանքը, նրա վեհությունն ու ողբերգական հոգին։
1936 թվականի հուլիսի 9-ին, երբ Թիֆլիսում սպանվեց Աղասի Խանջյանը, Խորհրդային Հայաստանի բռնաճնշումների հիմքը դրվեց։ 1930-1938 թթ. ընթացքում Խորհրդային Հայաստանում ձերբակալվեց մոտ 15 հազար մարդ, որոնցից մոտ 4500-ը գնդակահարվել են։ Հենց այդ նույն ժամանակաշրջանում եկեղեցիների փակվելու հետ մեկտեղ՝ գնդակահարվում էին նաև հոգևորականները։
Ակտիվիստ, ձեռնարկատեր, գեղեցկության մոգուլ և պրոդյուսեր Քիմ Քարդաշյան-Վեսթը, ով այս օրերին Երևանում է, մասնակցում է «WCIT 2019» ՏՏ 23-րդ համաշխարհային համաժողովին՝ որպես հատուկ հիմնական զեկուցող և պանելիստ։ Այսօր Քիմ Քարդաշյանը հանդես եկավ «Գաղափարների շուկա» լիագումար նիստում, որտեղ քննարկեց իր հաջողության պատմությունն ու այն, թե ինչպես և որքանով են տեղեկատվության տարածման նոր մեթոդները՝ սոցիալական ցանցերն օգնել նրան իր բիզնեսում:
«Գիտե՞ք` ինչու է ինձ դուր գալիս երջանկացնել ու մոտիվացնել ուրիշներին, որովհետև ես ինքս արդեն երջանիկ եմ: Հնարավոր է` հնչում է էգոիստական, բայց առաջին հերթին պետք է երջանկացնել ու մոտիվա գտնել ինքդ քեզ համար, և հետո նոր կարելի է զբաղվել ուրիշներին երջանկացնելով»:
1937 թվականը հայ գրականության ամենաարյունոտ տարին էր։ Այդ թվականը կտրեց հայ գրականության պորտալարը։ Ու ամեն անգամ, երբ հիշատակում ենք 1937 թվականը, մեր աչքի առաջ գալիս է Եղիշե Չարենցը։
Հետևեք նրանց օրինակին և ավելի լավ պատրաստվեք առաջիկա աշխատանքային շաբաթվան:
Սեպտեմբերի 21-ին սարսափների հայր Սթիվեն Քինգը դարձավ 72 տարեկան:
Վերցրեք Իլոն Մասկի, Օփրա Ուինֆրիի և Մարկ Ցուկերբերգի օրինակները:
1970-ականներին «Առագաստ» սրճարանը համարվում էր քաղաքում թափառող պոետների ու մտավորականների հավաքատեղին։ Այդ սրճարանում էին արվեստագետներն իրար քննադատում, քարկոծում և գնահատում։ Սրճարանում էին հանդիպում նաև բեմից հեռացված դերասանները, Լենինին հայհոյած մտավորականներն ու համալսարանի ճնշող պատերից փախած դասախոսները։
Ինչո՞վ կհարստանա նրա տաղանդը` աստիճանաբար մղվելով դեպի Ասիայի սիրտը: Դեպի ի՞նչ հորիզոններ կուղղի նրան Հնդկաստանը, որի մասին երազում է: Ինչպիսի՞ մարմնավորում կստանա Արեւելքի նկատմամբ իր անսահման սերը, երբ իր համար կավարտվեն շրջագայությունների տարիները, եւ նրա աչքը կկշտանա Ասիայի տեսիլքներից: Դրան կպատասխանի միայն ապագան:
Ամեն ինչ չես ասի այն մասին, թե ինչպիսին պետք է լինի լավ մարդը. Ժամանակն է դառնալ այդպիսին:
Ի տարբերություն արտագաղթողների, որոնք երկիրն օրինական ճանապարհով են լքել, վտարանդիները երկիրը լքում էին` դեռևս պետական ծառայության մեջ գտնվելով: Եթե վտարանդին զինվորական էր, ապա այստեղ տեղ էր գտնում նաև երդմնազանցությունը:
Հաստատակամություն, ինքնատիրապետում, դաժանություն և այլ հատկություններ, որոնք օգնեցին հասարակ ընտանիքի տղային դառնալ առաջին միլիարդատերը աշխարհում:
