«Նրանք փաստացի ցանկանում են Արցախի տարածքի համար ասել, որ այդ հատվածում գտնվող բոլոր զինված մարդիկ, իրենց համար զինված խմբավորում են, ահաբեկիչներ են։ Այսինքն՝ այդ զորավարժությունները բազմաթիվ խութեր ունի։ Այդուհանդերձ, մենք դրանց մասին որքան էլ բարձրաձայնենք, միևնույն է՝ Ադրբեջանն այս զորավարժություններն անցկացնելու է, մենք որևէ միջազգային արձագանքի չպետք է սպասենք»,- հավելեց Կարեն Հովհաննիսյանը։
«Նույն իրավիճակն է, ոնց գիտեք»,- 168.am-ի հետ զրույցում ասաց Գեղարքունիքի մարզի Վերին Շորժա համայնքի ղեկավար Արտյոմ Երանոսյանը՝ անդրադառնալով օրեր առաջ թշնամու առաջ գալու և գյուղի վերևի հատվածում տեղակայվելու հարցին։
Սյունյաց քառօրյա բանակցությունները, ըստ իրարամերժ լուրերի, ավարտվել են, թե ինչ արդյունքներով՝ անհայտ է․ արդյունքների մասին մարզային իշխանությունները հորդորում են դիմել ավելի բարձր ատյաններին, իսկ բարձր ատյաններից խնդրում են դեռ սպասել հստակեցման։
Նիկոլ Փաշինյանը ֆեյսբուքյան իր էջում տարածել ա ԱԱԽ նիստում իր ելույթը՝ գրելով․ «Սա առավոտյան ԱԽ նիստում իմ ունեցած ելույթն է: Նիստից հետո հայ-ադրբեջանական սահմանի որոշ հատվածներում նկատվում է լարվածության եւ ադրբեջանական ուժերի ագրեսիվության աճի միտում:
Իմ պատուհանից ուշ երեկոյան հրավառություն էր երևում, իսկ առավոտյան՝ զուռնադհոլով հարսանիք։ Զուգահեռ երկրի գիտակից հատվածը որերորդ գիշերն է՝ չի քնում, հասկանալով իրավիճակի ծայրահեղությունը, ինչը, սակայն, չի փոխանցվում հասարակության լայն շերտերին։ Դվորնիկովի, Մուրադովի, 102-րդ բազայի տեղաշարժերին լարված հետևող, Լավրովի ու Պետդեպի ամեն բառը ֆիքսող մարդիկ այսօր չունեն լծակներ և առ այս պահը չեն կարողանում կոնսոլիդացնել հասարակությունը։
Տարեսկզբի 3 ամիսներին Հայաստանի տնտեսությունը շարունակել է անկումային լինել։ Չնայած դրան՝ Նիկոլ Փաշինյանն ու կառավարության անդամները կրկին սկսել են թռիչքային աճեր կառուցել ապագայի վրա ու ապագայի հետ կապված ապառիկով խոստումներ տալ, այն հույսով, որ նախորդ տարվա կտրուկ անկման ֆոնին այս տարի որոշ առաջընթաց կլինի։
Իշխանությունները սկսել են չբավարարվել տնտեսության «աննախադեպ» աճերով. հիմա էլ սկսել են «պատմական ռեկորդներ» խփել։ «Աննախադեպ» աճերն այլևս չունեն նախկին ազդեցությունը, հատկապես որ, դրանցից հետո տնտեսությունը կոլապսի ենթարկվեց ու մինչև հիմա ուշքի չի գալիս։
Ժողովրդագրական խնդիրները մեր հասարակական-քաղաքական կյանքում ամենամոռացվածն են: Թերևս: Ո՛չ իշխանությունը, ո՛չ ընդդիմությունը չի վերլուծում ժողովրդագրության գործընթացները մեր երկրում: Ներկա իշխանություններից քաղաքական ու քաղաքականամերձ անցյալ ունեցող դեմքերը նախկինում միայն արտագաղթի մասին էին խոսում՝ չնկատելով (հնարավոր է նաև՝ չնկատելու տալով, կամ պարզապես չըմբռնելով) մյուս գործընթացները:
Վարդենիսում ծառայող զինվորներից մեկի հարազատը րոպեներ առաջ մեզ ահազագնգեց, որ զինծառայողներին գյուղերից իջեցնում են Վարդենիս և խոսակցություն կա, որ նոր տարածքներ ենք հանձնելու թշնամուն:
«Ինձ համար ամոթ էր գնալ մեր մարտական ընկերների շիրիմներին, ես չգիտեի՝ ի՞նչ ասեի նրանց։ Հաղթանակը մեր մեջ է, մենք գիտենք՝ ինչ պետք է անենք ու ինչ պետք է լինի։ Մենք մեղքի զգացում ունենք, որ չգիտեմ՝ ինչ-ինչ պատճառներով թույլ տվեցինք, որ մեզ այդ ամենից հեռացնեն։ Ես ում ճանաչում եմ՝ պատվախնդրությունն ունեն, սակայն միշտ խնդիր է եղել, որ նրանք ազգի մեջ քիչ են եղել, հարցն այն է, թե որքան շատ մարդկանց այդ պատվախնդիրները կկարողանան վարակել պատվախնդրությամբ»,- եզրափակեց Ժաննա Գալստյանը։
Թռչունների ծլվլոցների և բակի կատուների մլավոցների ներքո Նարեկի հետ «Ստեղծագործողը և հետպատերազմյան շրջանը» շարքի շրջանակներում զրուցել ենք պատերազմից, լուսանկարչությունից, Մարջիկից (Նարեկի կատուն) և այգուց, որը զրույցից հետո Նարեկը խնամքով մշակեց:
Տնտեսության «հեղափոխական» զարգացումների ու «թռիչքային աճերի» արդյունքում 3 տարում ՀՆԱ չնչին աճ ունենք։ Դեռ չհաշված, որ աճի մի մասն էլ հաշվարկային է։ Փոխարենը՝ պետական պարտքն իսկապես հեղափոխական տեմպերով ավելացել է։ Ու եթե նույնիսկ ոչինչ, բացարձակ ոչինչ չարվեր տնտեսության մեջ՝ միայն պետական պարտքի ավելացման հաշվին ՀՆԱ աճը հիմա պիտի ավելի մեծ լիներ, քան կա։
1918 թվականի մայիսյան հերոսամարտերում հայ մարդու ոգին և տոկունությունը ցույց տվեց, որ հայ ազգը ցանկանում է ունենալ պետություն։ Այդ ցանկությունը կյանքի կոչվեց, քանի որ դարեր շարունակ տևած մեր տքնաջան աշխատանքն ու արյունը արդարացրեցին պետություն ունենալու մեր նվիրական ցանկությունը։
Մայիսի 16-ի, ժամը 11:00-ի դրությամբ հաստատվել է կորոնավիրուսային հիվանդության ընդհանուր 220860 դեպք, որոնցից 208454-ն` առողջացած, 4323-ը` մահվան ելքով:
Ճիշտ է, այսօր դրանք գտնվում են բավական բարձր մակարդակում, բայց միայն այն պատճառով, որ տարեսկզբին 750 մլն դոլարի նոր պարտք ներգրավեցինք՝ եվրոպարտատոմսերի հերթական թողարկման միջոցով։ Տարադրամային այդ միջոցները համալրեցին Կենտրոնական բանկի պահուստները։ Այլապես՝ հիմա դրանք անհամեմատ ավելի քիչ կլինեին։
«Ինձ համար ուղղակի անընդունելի է այս փաստը, որ մենք ամբողջ աշխարհին ի ցույց ենք դնում մեր խայտառակ անճարությունը: Հասկանո՞ւմ եք, 250 զինվորական ոտքով հատել է հայ-ադրբեջանական այս պահին գործող սահմանը, հայտնվել ՀՀ տարածքում, և Հայաստանի իշխանությունները ուղղակի մեկ օր խաբում էին հասարակությանը, որ նման բան չկա, իրենց հայտնի ֆեյքերի ՊՈԱԿ-ին էին լծել աշխատանքի, որոնց ներկայացուցիչները լկտիաբար հարձակվում էին բոլոր այն անձանց վրա, ովքեր մանրամասն ներկայացնում էին, թե ինչ է տեղի ունենում»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց նա:
Հավանաբար շատերն են հիշում, թե ժամանակին Նիկոլ Փաշինյանն ինչ էր ասում հանրային ծառայությունների սակագների վերաբերյալ. սպառողները շատ են վճարում, որովհետև համակարգը կոռումպացված է, սակագները չհիմնավորված բարձր են, իշխանությունները թալանում են ժողովրդին։ Երբ գան իշխանության, կվերացնեն թալանն ու գողությունը, կիջեցնեն սակագները։ Թե ինչ եղավ հետո, հայտնի է. հանրային ծառայությունների սակագները ոչ միայն չնվազեցին, այլևս՝ ի հեճուկս Նիկոլ Փաշինյանի խոստումների, բարձրացան ու շարունակելու են բարձրանալ։
Քննարկումների արդյունքում պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել բանակցությունները շարունակել վաղը, մայիսի 16-ին, ժամը 14։00-ին։
Փիլիսոփայության մեջ կարևոր մի օրենք կա, որի նշանակությունը կյանքում հաճախ անտեսում ենք։ Խոսքը հակադրությունների միասնության և պայքարի օրենքի մասին է։ Այս օրենքը հատկապես կարևոր դեր ունի կրթության ոլորտում։ Մի քանի հայտնի գրքերի հեղինակ Սեթ Գոդինի վերջին գրքերից մեկը կոչվում է «Անվերջ խաղ»։ Այդ գրքում նա նշում է, որ կյանքում կան վերջավոր և անվերջ խաղեր։ Վերջավոր խաղերը մի օր ավարտվում են, քանի որ գտնվում է դրանց լուծման եղանակը։ Անվերջ խաղերը երբեք չեն ավարտվում, քանի որ դրանցում չկան հաղթողներ ու պարտվողներ, դրանք չունեն հանգուցալուծում։
Ուշագրավ է, որ ինչ-որ ծրագրեր իրականացնելու համար այդ գումարը հատկացվել է 9 մարզի մարզպետարաններին: Բայց այդ ցանկից բացակայում է Սյունիքի մարզը, և հիմա պարզվում է, որ Կառավարությունը Սյունիքի մարզի համար պետական բյուջեից հատկացրել է 500 միլիոն դրամ, սակայն այդ գումարը հատկացրել է ոչ թե մարզպետարանին, այլ Սյունիքի մարզի զարգացման և ներդրման հիմնադրամին՝ մարզում առաջնահերթ լուծում պահանջող հիմնախնդիրների լուծման համար։
Պատերազմից հետո փոխվում է ամեն ինչ՝ արժեքներ, աշխարհայացք, առաջնահերթություններ: Իսկ ինչպե՞ս են փոխվում արտիստները, ինչպե՞ս են իրենց մեջ ուժ գտնում ստեղծագործելու և առաջ ընթանալու, «Ստեղծագործողը և հետպատերազմյան շրջանը» շարքի շրջանակներում զրուցել ու պարզել ենք դերասանուհի Անի Պետրոսյանի հետ:
«168 Ժամի» ստեղծագործական խումբը սկսում է նոր հաղորդաշար՝ «Իրական Հայաստան»՝ ոչ ֆեյսբուքյան Հայաստան։
Կառավարությունը «ԷՅԷԼՋԻ ԴԵՎԵԼՈՓՄԵՆԹ ԿՈՆՑԵՊՏ» ընկերությանը 4448.79 քմ ընդհանուր մակերեսով գույք է հանձնել՝ 50 տարով անհատույց օգտագործման իրավունքով, որպեսզի ընկերությունն իրականացնի 2 մլն ԱՄՆ դոլարի ներդրում։ Անշարժ գույքը գտնվում է Շիրակի մարզի Գյումրի քաղաքի Գործարանային փողոցում:
«ՀՀ-ի՝ միջազգայնորեն ճանաչված պետական սահմաններից այս կողմ ցանկացած ներթափանցում հանդիսանում է սահմանախախտում, և մենք իրավունք ունենք ձերբակալելու սահմանախախտներին»,- նշեց նա:
«Սահմանի իրավիճակի շուրջ ևս դրսևորվում է աշխարհաքաղաքական պայքար»,- այս մասին մեզ հետ զրույցում ասաց ռուս քաղաքական վերլուծաբան Ալեքսեյ Մալաշենկոն՝ անդրադառնալով հայ-ադրբեջանական սահմանին ստեղծված աննախադեպ սահմանային միջադեպին։
«Մեր զինված ուժերը մինչև հիմա որևէ բան չեն անում, բնական է, որ վերադասից հրաման չունեն, իսկ վերադասն էլ փորձում է տարածքները սուսուփուս զիջել։ Հավատում եմ, որ սրանք արդեն պայմանավորվել են, որ Սիսանի տարածքները տան։ Փաստացի ստացվում է, որ քանի դեռ այս կառավարությունը կա, պետք է Հրազդանն էլ զիջենք, Հանքավանն էլ, Մեղրաձորն էլ։ Կործանարար քաղաքականություն է վարվում, անկեղծ, չեմ էլ պատկերացնում, թե մեր ընդդիմադիրներն ինչի մասին են մտածում, պատրաստվում են ընտրությունների, ի՞նչ ընտրության մասին է խոսքը, ուղղակի չեմ հասկանում»,- նշեց Աշոտ Սևյանը։
«2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի կապիտուլյացիոն համաձայնագրի ստորագրումից հետո նոր սահմանային հատվածներում նպաստավոր դիրքեր զբաղեցնելու մեծ առավելություն ունեինք, ամրաշինական աշխատանքներն արագ կազմակերպելու ու տեղակայվելու հնարավորություն։ Որքան էլ ԱԽՔ-ն և այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաներ, որպես պատճառաբանություն, եղանակային պայմաններն են առաջ բերում, սակայն հարց է առաջանում՝ ինչպե՞ս են ադրբեջանցիները միշտ մեզանից առաջ ընկնում։ Սրա պատասխանը կա՝ որովհետև ռազմաքաղաքական ղեկավարությունը նախաձեռնողականություն չի ցուցաբերել ու չի ցուցաբերում: Ավելին, մեր կողմից թափթփվածության ու անկազմակերպվածության հետևանքով է, որ այսպիսի ճգնաժամային իրավիճակ ունենք։
Հունիսի 20-ին նախատեսված արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններին ընդառաջ Հայաստանի Կառավարությունը պահուստային ֆոնդից հերթական ֆինանսավորումն է հատկացրել ՀՀ մարզերին բնակչության կենսապայմանները բարելավելու նպատակով։
Անշուշտ, սա մեկ կամ նույնիսկ երկու քաղաքական ուժերի գործ չէ․ այստեղ պահանջվելու է բոլոր առողջ քաղաքական ուժերի համախմբումը, որոնք այս ընթացքում կողք կողքի պետք է պայքարեն չարի իշխանության դեմ, իսկ հետո համախմբեն բոլորի մասնագիտական, ինետլեկտուալ, կազմակերպչական և այլ կարողություններն ու ռեսուրսները, որպեսզի վերականգնեն հավատը պետության և հույսը վաղվա օրվա նկատմամբ։
«Բա եթե չեմ մասնակցելու, այստեղ ես ի՞նչ եմ անում: Ցուցակում չլինելը չի նշանակում՝ ընտրություններին չմասնակցել, իսկ ինչո՞ւ ցուցակում չեմ, ավելի ճիշտ, ինչո՞ւ ցուցակը ես չեմ գլխավորում, որովհետև տարրական քաղաքագիտությունն այս մասին տարրական ճշմարտություն է ասում՝ նրանք, ովքեր գլխավորում են նախընտրական ցուցակները, հավակնում են ունենալ պետական բարձր պաշտոններ, իսկ, ինչպես հայտնի է, ես հայտարարել եմ, որ ես այլևս չեմ զբաղեցնելու պետական բարձր պաշտոն: Ընդամենը ես իմ խորհուրդներով օգնելու եմ, եթե դրա անհրաժեշտությունը լինի»:
