«Ստացվում է, որ Ադրբեջանը սահմանին պետք է ապակայունացնի իրավիճակը, սրանք էլ, պատերազմ թույլ չտալու պատրվակով, գնան հնարավոր զիջումների». Դավիթ Ջամալյան
Թշնամին շարունակում է սադրանքների դիմել ինչպես Արցախում, այնպես էլ Հայաստանում։
Նոյեմբերի 8-ին թշնամին կրակել էր Շուշի քաղաքի մոտակա խաչմերուկում ջրատար խողովակների վրա աշխատանքներ կատարող քաղաքացիական անձանց վրա։
Միջադեպի հետևանքով Ստեփանակերտի հիվանդանոց է տեղափոխվել չորս քաղաքացիական անձ, որոնցից մեկը մահացել է, երեքին ցուցաբերվում է բժշկական օգնություն:
Նոյեմբերի 9-ին էլ թշնամին կրակել է Արենի համայնքի Խաչիկ գյուղի ուղղությամբ՝ կրակոցները եղել են թիրախային, դրանք փշրել են հողային աշխատանքներ իրականացնող քաղաքացիական բնակչի տրակտորի հետևի ու կողային ապակիները:
168.am-ի հետ զրույցում ռազմական փորձագետ Դավիթ Ջամալյանն անդրադառնալով թշնամու սադրիչ գործողություններին, նկատեց՝ այս ամենի պատասխանը շատ հստակ է՝ առաջին հերթին ադրբեջանական կողմն այդպիսի սանձարձակ ու լկտի գործողություններով այնպիսի ֆոն է ստեղծում Արցախում, արցախահայության շրջանում, որ իբր ռուս խաղաղապահները չեն կարող երաշխավորել իրենց անվտանգությունը, որ դրության տերն իրենք են։
«Այս կերպ թշնամին արցախահայության շրջանում տագնապների ու վախերի մթնոլորտ է ձևավորում՝ խթանելու համար հայաթափումը։ Բնականաբար, սա լրջագույն հարված է ռուս խաղաղապահների հեղինակությանը, բնականաբար, ադրբեջանական կողմը գոհ չէ այն իրողություններից, որոնք այսօր ձևավորված են Արցախում։ Բրիտանա-թուրքա-ադրբեջանական կոալիցիան կցանկանար վայրկյան առաջ ձերբազատվել Արցախում ռուսական ներկայությունից։ Այսուհետև նույնպես իրենք հետևողականորեն փորձելու են վարկաբեկել ռուսական խաղաղապահ առաքելությունը։ Կա նաև երրորդ՝ ըստ իս՝ ամենացավոտ կողմը, սա արդեն կապիտուլյանտական իշխանության և ալիևյան կլանի փոխհամաձայնեցված և ներդաշնակ գործողություններն են, որովհետև թշնամին արդեն կրակում է Խաչիկ գյուղի ուղղությամբ։ Այդ տեղանքն ինքս շատ լավ գիտեմ, տարիներ շարունակ պատիվ եմ ունեցել այդ տեղանքում լինելու և գիտեմ, որ շատ վաղուց այդ հատվածում կրակոցներ չեն եղել։ Թեպետ Խաչիկ գյուղն իր աշխարհագրական դիրքով մխրճված լինելով Նախիջևանի տարածքի մեջ, միշտ խոցելի է եղել, բայց Խաչիկի տարածքում հրադադարի խախտում վերջին անգամ շատ վաղուց է եղել»,- նշեց Դավիթ Ջամալյանը։
Շարունակելով միտքը, ռազմական փորձագետը նշեց, որ թշնամին բոլոր կողմերով ապակայունացնում է իրավիճակը։ Հետևաբար, թշնամին նպատակ ունի ճնշում բանեցնել հայաստանյան հանրության վրա։ Այստեղ սխեման հստակ է՝ ՀՀ սահմաններին, Արցախում իրավիճակը պետք է ապակայունացնեն, մոտալուտ պատերազմ վերսկսելու տպավորություն ստեղծեն։
«Այս ֆոնին էլ Հայաստանի կապիտուլյանտական իշխանությունը նոր պատերազմ թույլ չտալու պատրվակով կգնա բոլոր հնարավոր զիջումների։ Եթե մենք հետևում ենք իրադարձություններին և փորձում ինչ-որ զուգահեռներ տանել, ապա կապիտուլյանտական իշխանություների հայտարարությունները և ադրբեջանական կողմի գործողությունները սինխրոնիզացված են՝ մեկը մյուսին լրացնում են։ Ստացվում է, որ Ադրբեջանը սահմանին պետք է ապակայունացնի իրավիճակը, սրանք էլ պատերազմ թույլ չտալու պատրվակով՝ գնան հնարավոր բոլոր զիջումներին»,- հավելեց նա։
Հարցին՝ Հայաստանն ի՞նչ ունի զիջելու թշնամուն, քանի որ Ադրբեջանի կողմից Արցախի 75 տոկոսն օկուպացված է, Սյունիքում ու Գեղարքունիքում էլ բոլոր բարենպաստ դիրքերը հանձնված են, Դավիթ Ջամալյանը պատասխանեց, որ ըստ ՀՀ թրքացած իշխանությունների, չի բացառվում «անկլավների» հարցը։
«Այսինքն՝ այս իշխանությունների կողմից թշնամուն զիջելու շատ բաներ կան։ Ի վերջո, ամենամեծ զիջումը Արցախի վերջնական նվիրաբերումն է Ադրբեջանին։ Եթե սահմաների դելիմիտացիայի և դեմարկացիայի հարց է բարձրացվում՝ առանց Արցախի կարգավիճակի ու օկուպացրած տարածքների դեօկուպացիայի, պարզ է դառնում, որ ՀՀ ներկայիս կապիտուլյանտական իշխանության պարագլուխը խոսում է հենց այդ հատվածում սահմանազատում իրականացնելուց։ Իրենք ընդունելով սահմանազատման գործընթացին ընդառաջ գնալու այդ խաղի կանոնները, ըստ էության, ընդունում են, որ այն սահմանները, որոնք գծվում են Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև, արդարացնում են Ադրբեջանի կողմից Արցախի տարածքների օկուպացիան։ Խաչ են քաշում Արցախի, արցախահայության բոլոր հնարավոր իրավունքների վրա, այսինքն՝ Արցախին թողնում են միայնակ»,- շեշտեց նա։
Այս համատեքստում ռազմական փորձագետը ցավով արձանագրեց, որ այս պահին Արցախի անվտանգության միակ երաշխավորը ռուսական խաղաղապահների ներկայությունն է այնտեղ, նաև Արցախի պաշտպանական ռեսուրսը, նույնը նաև Սյունիքում է։
