
Պարտադիր չէ խորհրդարան բերել կանանց, որոնք չգիտեն՝ այնտեղ ինչի համար են. Նաիրա Զոհրաբյան

«Չեմ ուզում տարանջատել կանանց իրավունքները. Հայաստանում ընդհանրապես մարդու իրավունքները պաշտպանված չեն, թավշյա տեռորից հետո Հայաստանում մարդու կյանքը, իրավունքը, խոսքը, խոսքի ազատությունն ամենաէժան ապրանքն է»,- 168.am-ի հետ զրույցում Հայաստանում կանանց տոնի համատեքստին ու իրողություններին անդրադառնալով՝ նշեց ԱԺ մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախկին նախագահ Նաիրա Զոհրաբյանը:
Նա նաև ցավով արձանագրեց, որ տարբեր սոցիոլոգիական հարցումներով կանանց հանդեպ ամենաանհանդուրժողը հենց կանայք են:
«Թավշա տեռորից հետո հայհոյանքն ու անեծքը դարձավ մարդկանց հետ հարաբերվելու գործիք. պարզվեց՝ սոցիալական ցանցերում այդ հայհոյողների 80 տոկոսը կանայք են: Իսկ ո՞ր դեպքում է կինը հայհոյում. երբ չսիրված է, չռեալիզացված ու չգնահատված է: Այս ատելությունը, չարությունը, որ կա, նաև կանանց հանդեպ վերաբերմունքի հետևանքն է, կնոջ հանդեպ պետության հոգածության թերացման պատճառը»,- հավելեց նա:
Կանանց իրավունքների մասին իր դիտարկումներում՝ ԱԺ մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախկին նախագահը հիշեցրեց՝ այսօր Հայաստանում բռնության տարբեր տեսակների են ենթարկվում կանանց 65-70 տոկոսը:
«Խոսքը վերաբերում է ոչ միայն ծեծին, այլև տնտեսական ու հոգեբանական բռնությանը: Ու այդ մենթալիտետն օրենքներով չի փոխվելու. երբ նաև իմ ջանքերով մենք ընդունեցինք ընտանիքում բռնության կանխարգելման մասին օրենքը, դա չմեծացրեց այն վիճակագրությունը, ըստ որի՝ կանայք շատ ավելի համարձակ կդիմեին իրավապահ մարմիններին (աննշան է մեծացել այդ կանանց տոկոսը), որովհետև հասարակությունը կնոջ հանդեպ անհանդուրժող է, և հենց կանայք կանանց հանդեպ են անհանդուրժող,- մանրամասնեց մեր զրուցակիցը, ապա մի քանի այլ փաստերի վրա ևս ուշադրություն հրավիրեց,- Սրանք վիճակագրություն հրապարակեցին, ըստ որի՝ ՀՀ-ն առաջին տեղն է զբաղեցնում կանանց զբաղվածության առումով: Իհարկե, դա ինչ-որ առումով լավ է, բայց մենք պետք է դրա շերտերը հասկանանք. կինը թիկունք ու հենարան չունի այսօր ու ստիպված է դառնալ ընտանիքի միակ կերակրողը: Ինչը բերում է նաև այդ նեգատիվին, սա շատ մեծ, համակարգային խնդիր է, որն օրենքներով չի կարգավորվելու:
Ես չեմ սիրում պոզիտիվ դիսկրիմինացիայի սկզբունքը, որ բերեցին ընտրական ցուցակներում էլ ներառեցին, թե՝ ընտրական ցուցակներում ամեն երրորդը պետք է լինի կին: Դա սխալ է. ամեն պրոֆեսիոնալ պետք է լինի իր տեղում, և պարտադիր չէ՝ խորհրդարան բերել կանանց, որոնք չգիտեն՝ այնտեղ ինչի համար են»: