Բժիշկը զգուշացրել է երեխաների մոտ ծուռթաթության վտանգավոր հետևանքների մասին
Ծուռթաթությունը ոտնաթաթի բնածին կամ ձեռքբերովի դեֆորմացիա է, որը չբուժվելու դեպքում կարող է հանգեցնել առողջական լուրջ խնդիրների: Մասնավորապես, այն կարող է հաշմանդամություն առաջացնել երեխաների մոտ։ Այս հիվանդության պատճառների, հետևանքների, ախտորոշման և բուժման մասին «Իզվեստիա»-ին ասել է ՍՄ-Կլինիկայի վնասվածքաբան-օրթոպեդ Վերոնիկա Մերեժկոն։
Նրա խոսքով, մեծահասակների և երեխաների մոտ ամենից հաճախ ծուռթաթություն նկատի ունեն ոտքի կամարների կորությունը, երբ այն բացվում է դեպի ներս (կոճ հոդի վալգուսային դեֆորմացիա) կամ արտաքին (վարուսային դեֆորմացիա):
Բժիշկը միաժամանակ նշել է, որ բնածին ծուռ ոտնաթաթը լուրջ հիվանդություն է, որը հանգեցնում է ողնաշարի թեքության, ծնկների հոդերի դեֆորմացիաների, ստորին վերջույթների մկանների ատրոֆիայի։ Իսկ առանց ժամանակին բուժման՝ երեխան ի վերջո կարող է հաշմանդամ դառնալ։
«Մեծահասակների մոտ ձեռք բերված ծուռ ոտնաթաթը կարող է առաջանալ կոտրվածքների ոչ պատշաճ միավորման, մկանների կամ կապանների լուրջ վնասման դեպքում: Հազվագյուտ դեպքերում խնդիրը նույնիսկ կոճի մեջ չէ, այլ ծնկահոդերի։ Ստորին վերջույթների դեֆորմացիան մեծահասակների մոտ հանգեցնում է վաղ արթրոզի, ողնաշարի կորության, գլխացավերի, թերակուլյացիայի և ստորին վերջույթների մշտական ցավերի»,- ըստ shantnews-ի՝ ասել է Մերեժկոն։
Խոսելով ախտորոշման մասին՝ նա նշել է, որ նախ կատարվում է տեսողական հետազոտություն, հոդերի շոշափում, պլանտոգրաֆիա (կատարվում է պլանտոգրամ՝ ոտնաթաթի ոտնաթաթի մակերևույթի դրոշմում)։ Հազվագյուտ դեպքերում կամ բնածին դեֆորմացիաների դեպքում կատարվում է փափուկ հյուսվածքների ռենտգեն հետազոտություն և ուլտրաձայնային հետազոտություն։
«Մեծահասակների և երեխաների մոտ հոդերի վալգուսային և վարուսային դեֆորմացիաների դեպքում նշանակվում են ֆիզիոթերապևտիկ վարժություններ, ընտրվում են անհատական ուղղիչ ներդիրներ կամ օրթեզներ, որոնք «դնում են» ոտքերը ճիշտ դիրքի։ Ֆիզիոթերապևտիկ վարժությունների հետ համատեղ արդյունավետ են նաև ստորին վերջույթների ուղղիչ մերսման և ֆիզիոթերապիայի կուրսերը»,- ասել է Մերեժկոն։
Բացի դրանից, ըստ նրա, ցուցադրվում են նաև լաբորատոր ախտորոշումներ՝ արյան ամբողջական հաշվարկ, արյան թեստեր ընդհանուր կալցիումի, իոնացված կալցիումի, վիտամին D-ի, ֆոսֆորի, պարաթիրոիդ հորմոնի, ընդհանուր սպիտակուցի համար։
«Մանկության այս ցուցանիշները ազդում են մկանային և ոսկրային հյուսվածքի զարգացման վրա և թերությունների առկայության դեպքում կարող են սրել դեֆորմացիաները: Հասուն տարիքում այն ազդում է ոսկրային և մկանային հյուսվածքի վիճակի վրա, իսկ թերությունները պահանջում են շտկումներ՝ վաղ արթրոզի և օստեոպորոզի զարգացումից խուսափելու համար»,- բացատրել է Մերեժկոն։
Ինչպես ասել է բժիշկը, ոտնաթաթի և կոճի հոդերի դեֆորմացիան կանխելու հիմնական մեթոդը օրթոպեդին ժամանակին այցելելն է, նույնիսկ եթե ոչինչ չի անհանգստացնում։ Ծնողները պետք է ուշադրություն դարձնեն հանկարծակի աճին, երեխաների քայլվածքի փոփոխություններին, ցավերից բողոքներին, հոգնածությանը քայլելուց կամ սպորտային գործունեությունից հետո:
Ինչ վերաբերում է մեծահասակներին, ապա, ըստ նրա, պետք է զգույշ լինել, եթե կոշիկները մաշվում են անհավասարաչափ կամ եթե հանկարծ մեկ չափով մեծ կոշիկների կարիք է առաջանում։
«Ցավոք, ամենից հաճախ ստորին վերջույթների դեֆորմացիաները զարգանում են երկար ժամանակ և հիվանդի կողմից աննկատ, առանց լուրջ ախտանիշների։ Չափազանց դժվար է ինքնուրույն գնահատել ձեր քայլվածքը, ստորին վերջույթների բիոմեխանիկան քայլելիս, ոտնաթաթի դեֆորմացիաների առկայությունը, եթե չունեք բժշկական կրթություն։ Ոտնաթաթի բարդություններից խուսափելու համար արժե առնվազն տարին մեկ անգամ այցելել օրթոպեդ վնասվածքաբանին»,- ամփոփել է Մերեժկոն։
