Ուռուցքաբանը նշել է բանջարեղեն, որը կարող է հրահրել քաղցկեղի զարգացում
Եվրոօնկոյի կլինիկայի բժշկական բաժնի գլխավոր բժշկի տեղակալ, ուռուցքաբան-քիմիաթերապևտ Մաքսիմ Աստրախանցևն ասել է, թե որ բանջարեղենը կարող է հրահրել քաղցկեղի զարգացումը։
Նրա խոսքով, բանջարեղենը կարող է վտանգավոր լինել, եթե այն աճեցվել է ազոտական պարարտանյութերով։
«Այստեղ արձագանքների շատ երկար շղթա կա։ Նախ, պարարտանյութերի հետ միասին բանջարեղենի մեջ մտնում են նիտրատները: Դրան հատկապես ենթակա են արմատային մշակաբույսերը՝ կարտոֆիլն ու գազարը:
Բանջարեղենի ներսում նիտրատի մի մասը դառնում է նիտրիտ: Նիտրիտները մարսողական համակարգի տարբեր ֆերմենտների ազդեցության տակ վերածվում են նիտրոզամինների՝ բարձր թունավոր միացությունների՝ քաղցկեղածնության բարձր մակարդակով: Ելնելով վերը նշվածից՝ կարող ենք եզրակացնել, որ գրեթե ցանկացած ապրանք կարող է դասվել վտանգավորների կատեգորիային»,- shantnews-ի փոխանցմամբ՝ մեջբերում է RT մասնագետը։
Բժիշկը նաև նշել է, որ քաղցկեղի առաջացման պատճառները, որպես կանոն, ալկոհոլային խմիչքների չափից ավելի օգտագործումն է՝ դրանցում առկա էթանոլի պատճառով, որը վտանգավոր քաղցկեղածին է, ինչպես նաև ծխելը։
Բացի դրանից, տրանս ճարպերը, հիշեցրել է մասնագետը, Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության կողմից ճանաչված են որպես սննդի ամենավտանգավոր բաղադրիչ։
Դրանք հանդիպում են մարգարինում, ինչպես նաև դրա հիման վրա պատրաստված արտադրանքներում, այդ թվում՝ կիսաֆաբրիկատներում, արագ սննդի և հրուշակեղենի մեջ։
Ինչպես մայիսի 8-ին «Իզվեստիային» ասել է SM-Clinic-ի գլխավոր ուռուցքաբան, բարձրագույն կատեգորիայի դոկտոր, բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Ալեքսանդր Սերյակովը, մելանոմայի զարգացման գործոնները ներառում են գենետիկ նախատրամադրվածությունը, բազմաթիվ խալերի առկայությունը (որքան ավելի շատ խալ մարմնի վրա, այնքան բարձր է վտանգը) և պատկանելը որոշակի ֆենոտիպին:
Մելանոմայի նշաններից մեկը, ըստ նրա, կարող է լինել մարմնի վրա նոր խալի առաջանալն ու արագ աճը։ Կարևոր է ուշադրություն դարձնել արդեն գոյություն ունեցող խալերին, որոնք սկսել են աճել, հավելել է մասնագետը։
Բացի դրանից, ուռուցքաբան, Եվրոպական բժշկական կենտրոնի (EMC) ուռուցքաբանության ինստիտուտի փոխտնօրեն, բ.գ.թ. Պավել Կոպոսովը «Իզվեստիա»-ին ասել է, որ չարորակ ուռուցքները կարող են մետաստազներ տալ մարմնի տարբեր օրգաններում և մասերում՝ կախված քաղցկեղի տեսակից, դրա տեղայնացումից և այլ գործոններից։ Այսպիսով, նա ասել է, որ թոքերի քաղցկեղն ինքնին վերջին փուլերում սովորաբար մետաստազներ է տալիս թոքերում, ինչպես նաև կրծքագեղձի քաղցկեղը, ստամոքսի քաղցկեղը, մաշկի մելանոման, երիկամների, ուղիղ աղիքի չարորակ ուռուցքները, ոսկրային սարկոմաները և արգանդի վզիկի քաղցկեղը։
