«Կարծում եմ՝ Գագիկ Ծառուկյանը գիտեր, որ իր նկատմամբ քրեական հետապնդում է լինելու, դրա համար դարձավ ակտիվ ընդդիմադիր, որպեսզի դա ներկայացվի՝ որպես քաղաքական հետապնդում». Դանիել Իոաաննիսյան
Ինչպես արդեն տեղեկացրել ենք, վաղ առավոտից ԱԱԾ-ն խուզարկություններ էր իրականացնում «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանի առանձնատանը, ապա վերջինս հրավիրվեց ԱԱԾ՝ հարցաքննության: Այդ ընթացքում ԲՀԿ առաջնորդի համակիրները հավաքվեցին ԱԱԾ շենքի մոտ: Ոստիկանությունը ուժ կիրառեց, եղան բախումներ: 168.am-ի ֆոտոխցիկը Նալբանդյան փողոցում որսացել էր նաև «Իրազեկ քաղաքացիների միավորում» հ/կ նախագահ Դանիել Իոաննիսյանին: Ավելի ուշ 168.am-ը մի քանի հարց ուղղեց նրան:
– Մեր ֆոտոխցիկը Ձեզ ԱԱԾ-ի մոտ էր ֆիքսել: Ի՞նչ տեսաք Դուք տեղում:
– Ես ԱԱԾ-ի մոտ էի: Ըստ էության ես տեսա էպիդեմիայի ժամանակաշրջանում հավաք, որը շատ-շատ մտահոգիչ է էպիդեմիոլոգիական տեսանկյունից, և մտահոգիչ էր նաև այն առումով, որ ոստիկանությանը 2-3 ժամ պահանջվեց հավաքը դադարեցնելու համար: Սա խնդրահարույց էր, սա էպիդեմիայի տարածման բուն է: Մարդիկ կային, որ դիմակ չէին կրում:
– Համարում եք, որ ոստիկանական ուժերը Ձեր նշած գործողությունը կատարելիս կիրառել են համաչա՞փ ուժ:
– Ճիշտն ասած, ես անհամաչափ ուժի կիրառման էպիզոդ չեմ տեսել: Ես, իհարկե, չեմ բացառում, որ կարող էր լինել, բայց ես ինքս չեմ տեսել:
– Չե՞ք տեսել, որ ԲՀԿ-ական կին պատգամավորներին քարշ տալով փողոցից հանում էին:
– Ինչ վերաբերում է պատգամավորներին, այստեղ անձեռնմխելիության ինստիտուտի քննարկման հարցն է, և արդյո՞ք պատգամավորի նկատմամբ ոստիկանական ուժի կիրառումը այն դեպքում, երբ այլ քաղաքացու նկատմամբ դրա կիրառումը կլիներ իրավաչափ, այն կիրառելը իրավաչա՞փ է, թե՞ ոչ: Ճիշտն ասած, այստեղ իրավաբանական վերլուծության մեջ ավելի խորանալու կարիք կա, որովհետև ըստ էության Սահմանադրությամբ անձեռնմխելիության ինստիտուտը կարծես թե ենթադրում է, որ խոսքը վերաբերում է ավելի շուտ քրեական հետապնդումից պատգամավորի պաշտպանության ինստիտուտին: Ես հիշում եմ, որ այդ հարցերը քննարկվել էին 2010 կամ 2011 թվականներին, երբ Հանրապետության հրապարակում «Ժառանգության» պատգամավորների նկատմամբ կիրառվեց ֆիզիկական ուժ: Այն ժամանակ էր այդ հարցը մանրամասն քննարկվում, և կարծես թե եզրակացությունն այն էր, որ անձեռնմխելիության հարցը կարծես թե վերաբերում է քրեական հետապնդումից պատգամավորի պաշտպանությանը, և ոչ թե՝ օրինական ֆիզիկական ուժի կիրառումից պաշտպանված լինելուն:
– ԲՀԿ-ական պատգամավորներն ասում են, որ իրենք ոչ մի հավաք չեն կազմակերպել, մարդկանց հավաքվելու կոչով հանդես չեն եկել, և ժողովուրդն ինքնաբուխ է հավաքվել: Հասկանալի է, որ հիմա արտակարգ դրություն է, ու հավաքներ չեն թույլատրվում, բայց կարող է անվերջ արտակարգ դրությունը երկարաձգվել, և ի՞նչ է ստացվում. ժողովուրդն իրավունք չունի՞ որևէ հարցով դժգոհել կամ բողոքել իշխանությունների այս կամ այն գործողության դեմ: Վերանանք այսօրվա իրավիճակից:
– Ժողովուրդն իրավունք ունի դժգոհել կամ բողոքել, բայց ոչ հավաքներ կազմակերպելով, որովհետև երկրում էպիդեմիա է, պանդեմիա է: Հիվանդանոցներում տեղ չկա: Հավաքի մասնակիցներից մեկը կարող է հիվանդ լինել, իսկ հավանականությունը, որ գոնե մեկը հիվանդ կլիներ, եկեք համաձայնենք, որ շատ-շատ մեծ էր: Եվ քանի՞ մարդու նա վարակած կլինի… Եվ սա լրջագույն խնդիր է: Կրկնում եմ, հիվանդանոցներում տեղ չկա:
– Հիվանդանոցներում տեղ չկա, բայց մյուս կողմից էլ՝ ոչ բոլոր հիվանդանոցներն են օգտագործվում, ընտրովի են օգտագործվում: Սա ինչպե՞ս կմեկնաբանեք:
– Այո, որովհետև հիվանդանոցների մի մասը, այնուամենայնիվ, սպասարկում է ոչ կորոնավիրուսային հիվանդների, որովհետև, այդուհանդերձ, կան հիվանդներ, որոնք տառապում են այլ հիվանդություններից և ունեն այլ տեսակի բուժումների կարիք:
– «Նաիրի» բ/կ-ն օրինակ, հայտարարեց, որ իր մահճակալային ֆոնդի 10 տոկոսը պատրաստ է կորոնավիրուսային հիվանդներ ընդունելու համար, սակայն իրենց ոչ ոք չի դիմել: Իսկ այդ հայտարարությունից հետո, առանց որևէ պատճառաբանություն ներկայացնելու, առողջապահության նախարարն ասաց, որ «Նաիրի» բժշկական կենտրոնը չի օգտագործվելու կորոնավիրուսային հիվանդներ բուժելու նպատակով:
– Որովհետև մասամբ ընդունելը խնդիր է, ինչքան որ ես գիտեմ, հիվանդանոցում մյուս հիվանդների վրա տարածման մասով: Ըստ էության այն մոտեցումն է որդեգրված, որ ամբողջ հիվանդանոցը կամ կորոնավիրուսով հիվանդների է սպասարկում, կամ՝ ոչ: Ես հիմա չեմ ուզում խորանալ առողջապահական խնդիրների մեջ, բայց հավաքների ազատության հետ կապված՝ ևս մի բան ասեմ, որ մենք Հանրային խորհրդում հավանաբար հաջորդ շաբաթ օրը քննարկելու ենք այն հարցը, թե ինչպե՞ս կարելի է ապահովել հավաքների ազատությունը պանդեմիայի պայմաններում: Եթե ունենանք հետաքրքիր առաջարկներ, այդ թվում՝ նաև եթե հանրությունը հետաքրքիր լուծումներ առաջարկի, մենք դրանք անպայման կներկայացնենք կառավարությանը:
– Իշխանությունները հայտարարում են, որ մենք պատերազմական դրության մեջ ենք գտնվում՝ կապված կորոնավիրուսի համավարակի տարածման ահագնացող տեմպերի հետ: Որքանո՞վ եք Դուք ճիշտ գնահատում իրավապահ մարմինների քայլերն այս իրավիճակում, որովհետև սա նաև սադրանքի է նման, քանի որ ի սկզբանե ակնհայտ էր, որ Գագիկ Ծառուկյանի աջակիցները փողոց են դուրս գալու: Պատահակա՞ն եք համարում ԲՀԿ առաջնորդի սուր ընդդիմադիր ելույթներից օրեր անց այս գործողությունների սանձազերծումը նրա նկատմամբ:
– Քննչական և քրեական հետախուզության մարմինների գործողությունները պետք է անեն իրենց աշխատանքը, և եթե կան մարդիկ, ովքեր գործել են հանցագործություններ, ոչ ոք չի ասել, որ կորոնավիրուսի ժամանակաշրջանում նրանք պետք է խուսափեն քրեական հետապնդումից: Արձանագրենք նաև մի շատ կարևոր բան, որ Հայաստանում արդեն 1.5-2 տարի մի շատ հետաքրքիր երևույթ է դիտվում: Բոլոր այն անձինք, ում նկատմամբ արդեն ակնհայտ է, որ քրեական գործեր կան, այն փուլում, երբ պետք է մեղադրանք առաջադրվի, երբ հասկանում են, որ իրավապահ մարմինները գալիս են իրենց հետևից, հանկարծ դառնում են ընդդիմադիր, սկսած Դավիթաշենի նախկին թաղապետից՝ մինչև Գագիկ Ծառուկյան: Իսկ քրեական գործերը միանգամից են սկսվում: Դրանք տևում են ինչ-որ ժամանակ, ապացույցներ են հավաքվում, հարցումներ են ուղարկվում, ամիսներ են տևում սովորաբար: Ես կարծում եմ, որ Գագիկ Ծառուկյանը գիտեր, առավել ևս, որ այդ պրոցեսը նոր չի սկսվել, սկսվել է ավելի վաղ, քան իր ընդդիմադիր հայտարարությունը, և չնայած այդ երկուսը փոխկապակցված են, բայց պատճառահետևանքային կապը հակառակն է:
– Այսինքն՝ Դուք կարծում եք, որ ժամկետները պատահաբա՞ր են համընկել:
– Ոչ, ես չեմ կարծում, որ պատահականություն է: Ես կարծում եմ, որ Գագիկ Ծառուկյանը գիտեր, որ իր նկատմամբ քրեական հետապնդում է լինելու, և դրա համար դարձավ ակտիվ ընդդիմադիր, որպեսզի իր նկատմամբ քրեական հետապնդումը ներկայացվի՝ որպես քաղաքական հետապնդում:
