«Յուրաքանչյուրը գտնում է միայն այն, ինչ կարողանում է փնտրել». Իմաստուն ու դիպուկ առակ ձգողականության մասին
– Ես ոչ մի անգամ այստեղ չեմ եղել: Ասա, ծերուկ, ինչպիսի՞ մարդիկ են ապրում այս քաղաքում:
Ծերունին նրա հարցին հարցով պատասխանեց.
– Իսկ ինչպիսի՞ մարդիկ էին այն քաղաքում, որտեղից դու հեռացել ես:
– Նրանք եսասեր ու չար մարդիկ էին: Ի դեպ, հենց այդ պատճառով էլ ես ուրախությամբ լքեցի այդ քաղաքը:
– Այստեղ դու կհանդիպես ճիշտ այդպիսի մարդկանց,- պատասխանեց նրան ծերունին:
Մի քիչ սպասելով՝ մեկ այլ մարդ մոտեցավ այդ վայրին ու տվեց նույն հարցը.
– Ես հենց նոր եմ եկել: Ասա, ծերուկ, ինչպիսի՞ մարդիկ են ապրում այս քաղաքում:
Ծերունին նրան պատասխանեց ճիշտ նույն կերպ, ինչպես նախորդ հարց տվողին՝
– Իսկ ասա, որդյակ իմ, ինչպե՞ս էին իրենց պահում մարդիկ այն քաղաքում, որտեղից դու եկել ես:
– Օ՜, նրանք բարի, հյուրընկալ ու վեհանձն հոգիներ էին: Ես այնտեղ շատ ընկերներ եմ թողել, և ինձ համար շատ դժվար էր նրանցից բաժանվել:
– Դու այդպիսի մարդկանց այստեղ էլ կգտնես,- պատասխանեց ծերունին:
Ողջ այս տեսարանին հետևում էր իր սայլի կողքին պտտվող մի քաղաքաբնակ: Նա մոտեցավ ծերունուն ու հարցրեց.
– Ինչո՞ւ դու մեկին ասացիր, որ այստեղ ստոր մարդիկ են ապրում, իսկ մյուսին՝ որ այստեղ լավ մարդիկ են ապրում:
– Ամեն տեղ էլ կան թե լավ, թե վատ մարդիկ,- պատասխանեց նրան ծերունին,- պարզապես յուրաքանչյուրը գտնում է միայն այն, ինչ կարողանում է փնտրել…
Պատրաստեց 168.am-ը