Բացառիկ նշանակում. երկու ուժայիններում նույն անձն է պաշտոնավարում

Նիկոլ Փաշինյանի վարչապետության օրոք պետական օղակներում իրականացվող կադրային քաղաքականությունը գրեթե ամեն օր քննարկման նյութ է դառնում:

Հերթական տարօրինակ նշանակումներից մեկը բացահայտել է 168.am-ը, այս անգամ՝ ուժային կառույցներում: Ընդ որում, այս նշանակումն ուշագրավ է նրանով, որ նույն անձը ստանձնել է, միևնույն ժամանակ՝ երկու գերատեսչություններում պարտականությունների կատարում. երկուսն էլ՝ ուժային կառույցներում:

Եվ այս նպատակահարմարությունը տվյալ անձի համար ստեղծվել է ոչ թե հանուն ազգին նվիրաբար ծառայելու՝ նրա բացառիկ գիտելիքները հաշվի առնելով, կամ ոլորտային մեծ կենսափորձի հմտություններն ի շահ բանակի ծառայեցնելու մղումով:

Խոսքն Արտակարգ իրավիճակների նախարարությունից (ԱԻՆ) օրերս Պաշտպանության նախարարություն տեղափոխված Մարգարիտա Հակոբյանի մասին է, և տեղափոխությունից հետո նա շարունակում է փաստացի մնալ ԱԻՆ-ում՝ Աղետների ռիսկի նվազեցման Սենդայի 2015-2030թթ. գործողությունների ծրագրի ազգային համակարգողի պաշտոնում։ Այս պաշտոնից բխող անձի պարտականությունները լոկալ չեն, ավելին՝ դրանց մի մասն իրականացվում է ամենատարբեր երկրներ հաճախակի կատարվող ուղևորությունների, կոնֆերանսներին և միջազգային մասշտաբների հանդիպում-քննարկումներին մասնակցության միջոցով:

Ու թերևս հենց այդ նկատառումով է, որ Մարգարիտա Հակոբյանի բարձրաստիճան հովանավորը բացառիկ նշանակման համար այնքան է ջանացել, որպեսզի վերջինս չզրկվի բարձրակարգ ավիափոխադրողներով հաճախակի իրականացվող ճամփորդություններից, մեծ հոնորարներից, ՄԱԿ-ի անդամ երկրներում միջազգային բարձր ամբիոններում երևալու հնարավորությունից, և, ի վերջո, ինչպես ասում են՝ «կարիերնի ռոստ» կերտելու բացառիկ շանսից: Իսկ այդ «մեծահոգի» պաշտոնյան, որքանով ամենատարբեր օղակներից մեզ հաջողվեց պարզել, ՀՀ Արտաքին գործերի նախարարությունից է:

Նշենք, որ Հայաստանը, տասնյակ այլ երկրների նման, միացել է ՄԱԿ-ի մակարդակով ընդունված «Աղետների ռիսկի նվազեցման Սենդայի 2015-2030թթ. գործողությունների ծրագրին»։ Եվ ի թիվս այլ երկրների՝ մեր երկիրն էլ պարտավոր էր ունենալ ծրագրի իր ազգային համակարգողը, և այս նշանակումը, բնականաբար, պետք է արվեր Արտակարգ իրավիճակների նախարարի միջոցով, ու համակարգողը պետք է աշխատեր հենց ԱԻՆ-ից:

Ավելի քան երկու տարի Մարգարիտա Հակոբյանն է հանդիսանում Հայաստանի ծրագրի համակարգող պաշտոնյան, ով, ի դեպ, ըստ նույն աղբյուրների, ԱԻՆ է տեղավորվել կրկին նույն ճանապարհով՝ նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյաներից մեկի հովանավորությամբ:

Համակարգի ներսում նրա առավելությունների մասին հարցուփորձի ժամանակ մարդիկ սկսում և կանգ են առնում երիտասարդ կնոջ միևնույն ունակության վրա՝ անգլերենի փայլուն իմացություն: Իսկ երբ հարցնում ես՝ որքանո՞վ է անգլերենն օգնում, օրինակ, աղետների ռիսկի նվազեցման դեպքերում՝ ծիծաղելով արձագանքում են՝ «ճգնաժամի ժամանակ առհասարակ լեզվի իմացություն գործի չի դրվում, ճկունություն է պետք ունենալ»: Իսկ ճկունության առումով՝ Մ. Հակոբյանի հնարավորությունների վրա ԱԻՆ-ում, թերևս, ոչ մեկը կասկածներ չունի:

Մ. Հակոբյանն իր խոստումնալից գործին ԱԻՆ-ում նշանակվել է նախկին նախարար Դավիթ Տոնոյանի պաշտոնավարման ժամանակահատվածում, ու այսօր էլ Պաշտպանության նախարարությունում նույն անձն է նախարարը:

Միջազգային կառույցի համար, հնարավոր է, այնքան էլ էական չլինի, թե անդամ երկրներից մեկում պետական որ կառույցի աշխատակիցն է իր ծրագրի մասով ազգային համակարգող աշխատում, խնդիրն ուժային կառույցի գործոնի և ծրագրի աշխատանքներն առավելագույնս արդյունավետ իրականացնելու մեջ է, բայց սա հիպոթետիկ դիտարկում կարող է լինել՝ ՄԱԿ-ի տեսանկյունից:

Մինչդեռ երկրի ներսում՝ համակարգի ներքին կոնյունկտուրայի մակարդակում, առնվազն անընդունելի է, որ պետական կառույցի իրավասության դաշտում գտնվող հարցով անհասկանալի պատճառով սկսի զբաղվել պետական մեկ այլ կառույցի աշխատակից։

Այս տարօրինակ մոտեցումը չունի ոչ մի տրամաբանություն, այն կարող է ընկալելի լինել միայն Նոր Հայաստանում, որտեղ հեղափոխական կառավարությունն անխոնջ լծված է պետական ծախսերը նվազեցնելուն և լուծումներ է տալիս՝ նախարարությունները միմյանց ձուլելով:

Ու չենք զարմանա, եթե մի օր էլ պարզվի, որ, օրինակ, Արդարադատության նախարարությունը կարող է զբաղվել գյուղացիներին երկարաժամկետ վարկեր տրամադրելու հարցով, Բնապահպանության նախարարությունը՝ օպերատիվ-հետախուզական գործողություններ իրականացնելով, և այլն, և այլն։

Սյուզի Բադոյան