«Սամվել Բաբայանը քաղաքական հավակնություններ ունի, բայց…». Մոդեստ Կոլերով

Հունիսի 5-ին Ստեփանակերտ մեկնած Արցախի պաշտպանության նախկին նախարար Սամվել Բաբայանի և նրա համախոհների ելույթներն ու գործողությունները՝ երթը դեպի նախագահի նստավայր, որի մասնակիցները, ԼՂՀ ԱԺ պատգամավոր Հայկ Խանումյանի գլխավորությամբ, ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանից պահանջել են Բաբայանին նշանակել պաշտպանության նախարարի պաշտոնում, որոշակի հարցեր են առաջացնում։ Ավելին, քիչ չեն Բաբայանի անվան շուրջ տարածվող հրապարակումները նրա քաղաքական ծրագրերի մասին, որոնք կապված են Մոսկվայի և ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի հետ։ «Որքանո՞վ են իրատեսական շրջանառվող սցենարները», և «ի՞նչ է կատարվում Արցախում» հարցերի շուրջ «168 Ժամը» զրուցել է ՌԴ առաջին կարգի պետական խորհրդական, քաղաքական վերլուծաբան Մոդեստ Կոլերովի հետ։

– Պարոն Կոլերով, տպավորություն է ստեղծվում, որ Լեռնային Ղարաբաղի ներքաղաքական կյանքում ակտիվ խմորումներ են հասունանում, և դա սկսվեց ԼՂՀ ՊԲ նախկին հրամանատար, ԼՂՀ պաշտպանության նախկին նախարար, գեներալ-լեյտենանտ Սամվել Բաբայանի այցով Արցախ, որտեղ նրան ընդունեցին հավաքով Ստեփանակերտի կենտրոնական հրապարակում, ապա պահանջներ հնչեցին՝ նրան վերադարձնել իր նախկին պաշտոնին, իսկ այսօր հայտնի դարձավ, որ ծեծի է ենթարկվել նրա համախոհ Հայկ Խանումյանը, ով նման պահանջներ էր հնչեցնում։ Ի՞նչ առաքելությամբ է Բաբայանը վերադարձել Արցախ, ըստ Ձեզ։

– Կարող եմ հետևյալն ասել տեղի ունեցողի վերաբերյալ։ Սամվել Բաբայանին ես ծանոթ եմ անձամբ, դեռևս տարիներ առաջ էի ծանոթացել նրա հետ, ուստի նրա մասին անձնական տպավորություններով կարող եմ կիսվել։ Իմ կարծիքով՝ Սամվել Բաբայանը ոչ մի կերպ, նույնիսկ 1%-ով իրենից քաղաքական գործիչ չի ներկայացնում, նա հասարակ ռազմական գործիչ է, նա քաղաքական գործիչ չէ, ուստի քաղաքական հեռանկարներ նա չունի։

Ներկայումս այն մարդիկ, այն համակիրները՝ խոսքը 2-3 հոգու մասին է, որոնք պահանջում են նշանակել նրան Պաշտպանության նախարարի պաշտոնում, պարզապես սադրանքների են դիմում, դա սադրանք է, քանի որ, եթե այն բոլոր որոշումները, որոնք կայացվում են, կայացվեին այնպես, ինչպես այդ մարդիկ են ցանկանում, Արցախ պետություն վաղուց չէր էլ լինի։ Այսօր այս մեկը մի բան է ցանկանում, մյուսը՝ մեկ այլ, երրորդը՝ մեկ այլ։

Եթե այդ երկու-երեք հոգին կարծում են, որ Լեռնային Ղարաբաղի տերերն են, նրանք իրավունք ունեն «բարձր ոռնալ», պարզապես չեմ հասկանում, թե ինչպես են նրանք առաջ քաշում նման պահանջներ։ Ես կարծում եմ՝ Դուք ևս նույն հաջողությամբ կարող եք նման պահանջներ առաջ քաշել։ Որևէ կշիռ այդ պահանջը չունի, առավել ևս, երբ այն վերաբերում է պետության ճակատագրին։ Նրա կողմնակիցների ելույթները, նրանց ակտիվությունը սադրանք է։

– Այսինքն, ըստ Ձեզ՝ նա չունի հեռանկարներ, բայց չունի նաև քաղաքական հավակնություննե՞ր, չէ՞ որ այդ ելույթները, թեև նա հերքում է, որ ունի նման ցանկություններ, նրա ներկայությամբ հնչեցին։

– Սամվել Բաբայանը քաղաքական հավակնություններ ունի, բայց նա չունի տվյալներ, որպեսզի զբաղվի քաղաքականությամբ, նա քաղաքական գործիչ չէ։ Բաբայանի բոլոր քաղաքական հավակնությունները կործանարար բնույթ են կրում այն երկրի համար, որին նա պաշտպանել է Արցախյան պատերազմի ժամանակ։

– Պարոն Կոլերով, մի շարք հրապարակումներ եղան այն մասին, որ Սամվել Բաբայանը ռուսական գործակալ է, և նա պատահականորեն չի հայտնվել Լեռնային Ղարաբաղում, ունի հատուկ առաքելություն, և Մոսկվան նրա օգնությամբ իր ծրագրերն է փորձում առաջ մղել Ղարաբաղում, հատկապես՝ հաշվի առնելով նաև շրջանառվող խոսակցություններն այն մասին, որ Բաբայան-Քոչարյան որոշակի կապեր կան։ Կա՞ այս ամենում ռուսական գործոն։

– Ես կարող եմ հստակ և միանշանակ կերպով ասել՝ պնդումը, որ Սամվել Բաբայանը ռուսական գործակալ է, սուտ է և մտացածին։ Չկա նման բան։

– Որքանո՞վ է Ձեզ իրատեսական թվում Քոչարյան-Բաբայան համագործակցությունն իշխանափոխության համար։

– Ես այդ մասին ոչինչ չգիտեմ։ Գիտեմ, որ Սամվելին բանտից ազատեց ոչ Քոչարյանը, և Դուք շատ լավ գիտեք, թե ով նրան ազատ արձակեց։

– Պարոն Կոլերով, հայտնի դարձավ, որ ապրիլյան քառօրյա պատերազմից հետո երկրորդ անգամ՝ այս ամիս, կկայանա Սարգսյան-Ալիև հանդիպում։ Ի՞նչ կարելի է սպասել այդ հանդիպումից։ Ի՞նչ արդյունքների դեպքում այն հնարավոր կլինի հաջողված համարել։ Կա՞ արդյոք հաջող հանդիպում ունենալու համար հիմք։

– Բոլոր միջնորդները և կարգավորման նորմալ մասնակիցներն այդ հանդիպումից ակնկալում են, որ Ադրբեջանը հաստատի իր պարտավորությունները, որոնք ստանձնել է Վիեննայում և որոնք վերաբերում են խաղաղության պահպանման նոր մեխանիզմների ներդրմանը ԼՂ հակամարտության շփման գծում՝ ԵԱՀԿ առաքելության ընդլայնում և այլն։ Հնարավո՞ր է՝ սա տեղի ունենա։ Չգիտեմ։ Բայց եթե Ադրբեջանը հաստատի իր պարտավորությունները, դա կարելի է լավ արդյունք համարել։