Երկուսն էլ ճիշտ են. Նախկին ոստիկանապետը՝ Քոչարյան-Սարգսյան բանավեճի մասին. «Ժամանակ»
«Ժամանակի» զրուցակիցն է «Հանրապետություն» կուսակցության քաղխորհրդի անդամ, Երևանի նախկին քաղաքապետ, նախկին ոստիկանապետ, գեներալ-մայոր Սուրեն Աբրահամյանը։
-ՊարոՆ Աբրահամյան, օրերս Մեղրիի մաքսային անցակետում մոտ 1 տոննա հերոին հայտնաբերվեց։ Ձեր կարծիքով՝ ինչպե՞ս էր հնարավոր այդքան մեծ քանակությամբ թմրանյութ անցկացնել սահմանը։ Կարո՞ղ ենք ենթադրել, որ եթե այս անգամ փորձ է արվել նման խմբաքանակի թմրանյութ անցկացնել, ապա մինչ այդ էլ, իհարկե՝ ոչ մեծ քանակությամբ,նման դեպքեր եղել են եւ հաջողություն են գրանցել։
– Անկեղծ ասած, այս դեպքը մտորումների տեղիք է տալիս, որովհետեւ եթե խոսքը 1 տոննա հերոինի մասին է, դա արդեն հանցավոր աշխարհի պրոֆեսիոնալ կարտելների, սինդիկատների մակարդակով խնդիր է։ Բայց դրանք էլ այդքան պրիմիտիվ, առանց երաշխիքների փորձ չէին անի անցկացնել այդքան թմրանյութ։ Բոլոր դեպքերում ես զերծ կմնամ ավելորդ մեկնաբանություններից։ Եթե ես իրավիճակին լիարժեքորեն չեմ տիրապետում, չեմ կարող։
– Պարոն Աբրահամյան, ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանը օրերս Շիրակի մարզ կատարած այցի ժամանակ գնահատելով ուկրաինական «Բերկուտի» գործողությունները՝ դրանք որակել էր լկտիություն, ապա ուշագրավ հայտարարություն արել՝ ասելով, որ առաջ իրենք էլ էին ծեծում, ջարդում, ստորացնում, բայց հիմա չեն ծեծում՝ հանդուրժում են։ Որպես նախկին ոստիկանապետ՝ ինչպե՞ս եք գնահատում ներկայիս ոստիկանապետի այս «անկեղծ» հայտարարությունը։
– Նախ՝ ավելի ճիշտ կլինի այդ հարցն իրեն տալ, ինքն ամեն ինչին պատասխան ունի։ Համենայնդեպս, եթե անկեղծ լինենք՝ Գասպարյանի օրոք Սի քանի էպիզոդներում ոստիկանական գործողությունները նրա ասածի ապացույցն են։ Ես չգիտեմ՝ ավելի խորը քաղաքական պրոցեսների ժամանակ ինչի են ընդունակ, բայց մինչև հիմա զանգվածային միջոցառումների ժամանակ իրենք բավականին զսպվածություն են ցուցաբերել։ Դա քիչ բան չի։ Երբ մարտի 1-ի ողբերգական դեպքերի վերաբերյալ իմ եզրակացությունն էի գրում, զուտ քաղաքական, իպավական, բարոյական գնահատականներից բացի՝ ես մասնագիտական գնահատական տվեցի, որ նման լկտիությունը սանձարձակությունը պայմանավորված է նաև ոստիկանության բացարձակ անգրագիտությամբ։ Այնպես որ, այդ մասնագիտական մոտեցումները շատ կարևոր են, և Գասպարյանը մինչ օրս զանգվածային միջոցառումների ժամանակ կարծես թե կարողանում է ճիշտ շեշտադրում անել։ Չնայած, ես կրկնում եմ, դա նաև կապված է քաղաքական «իշխանությունների թույլատրելիության չափ» հասկացության հետ։ Ինչ որ է, տա Աստված՝ միշտ էլ այդպես լինի։
– Պարոն Աբրահամյան, իսկ ինչպե՞ս եք վերաբերվում Ռոբերտ Քոչարյան– Տիգրան Սարգսյան հակամարտությանը։ Շատերը սա համարում են Քոչարյանի վերադարձի հայտ։ Դուք ի՞նչ եք տեսնում այդ ամենի հետևում։
– Ասեմ, որ սա քաղաքականության մեջ բացառիկ երևույթ էր։ Ոչ միայն երևույթը գնահատելու առումով, որովհետև երկուստեք մեղավորությունն առկա է, այլև այն առումով որ նրանք «ազնիվ» պիտակավորեցին միմյանց, ու այդ առումով երկուսն էլ ճիշտ են։ Իսկ այդ հեռուն գնացող հարցերին՝ վերադառնում է, չի վերադառնում, չեմ էլ ուզում անդրադառնալ։
Հարցազրույցն ամբողջությամբ կարդացեք «Ժամանակ» օրաթերթի այսօրվա համարում։
