«Վոժդի ու վոժդիկի ինքնասիրահարվածության» մասին

Հրապարակախոս Հրանտ Տեր-Աբրահամյանը ֆեյսբուքի իր էջում առանձնացրել է հայաստանյան հին քաղաքական դաշտին, այդ թվում ընդդիմությանը բնորոշ գծերը։ Ըստ Տեր-Աբրահամյանի՝ դրանք են.

«1. Ամեն տեղական վոժդի ու վոժդիկի ինքնասիրահարվածություն, անհամարժեք ինքնագնահատական,

2. Որևէ քաղաքական շարժման վերելքի պահին՝ գերուղղափառություն, Հռոմի պապից ավելի կաթոլիկ լինելու մոլուցք, ներքին քննադատության բացակայություն,

3. Ճգնաժամային պահերին՝ առնետավազք, քննադատողականության հանկարծակի և հետադարձ «բացահայտում»,

4. Ղզիկական նվնվոց և աբիժնիկություն առնետավազքից հետո»:

Հ. Տեր-Աբրահամյանի համոզմամբ, այս ամենին պետք է հակադրվի՝

1. Համարժեք ինքնագնահատական՝ առանց այս կամ այն կողմ չափազանցման, իրապաշտական հայացք,

2. Ներքին առողջ քննադատություն ճիշտ պահին, այլ ոչ թե պոստֆակտում,

3. Ճգնաժամային պահերին՝ հավատարմություն և կայունություն,

4. Ուրախ և հաստատողական ոճ, ասպետականություն, քաղաքակիրթ բաժանում: