Արցախահայության շրջանում մտահոգություններ կան, որ Հայաստանի քաղաքացիություն ստանալը խոչընդոտ կդառնա արցախահայերի վերադարձի իրավունքի իրացման համար․ այսպիսի արձանագրում է արվել այսօր Ազգային ժողովում բռնի տեղահանված արցախահայերի քաղաքացիության հարցերի վերաբերյալ քննարկման ժամանակ՝ շեշտելով, որ դրա պատճառն Արցախ վերադարձի իրավունքի հարցը բանակցային գործընթացից դուրս թողած, քաղաքացիության իմպերատիվ պահանջը պետական աջակցության ծրագրերում ներառած գործող իշխանությունների վարքագիծն է։
Ռազմական փորձագետ Կարեն Վրթանեսյանի գնահատմամբ, Հայաստանում այսօր տեղի է ունենում մարդկանց իրենց քաղաքական իրավունքներից, այդ թվում՝ ՀՀ քաղաքացի լինելու իրավունքից զանգվածաբար զրկելու գործողություն:
«Մեր հայրենիքը՝ Արցախը, գերեվարված է: Մնացել է ժողովուրդը: Նրանց նույնպես պետք է գրանցել ու ներկայացնել՝ որպես ցեղասպանության հետևանքով բռնի տեղահանվածներ: Իսկ գույքագրում այս պահին չի արվում: Չէ՞ ոնց հենց այդ փաստերն են հետագայում միջազգային ատյաններ դիմելու դեպքում ապացույց դառնալու տեղի ունեցած իրադարձությունների մասով»,- հայտարարեց Արցախի ԱԺ «Արդարություն» խմբակցության պատգամավոր, ադրբեջանական ցեղասպանական գործողությունների հետևանքով Արցախից բռնի տեղահանված մեր հայրենակից Մետաքսե Հակոբյանը:
Շրջանառության մեջ է դրվել «Տնտեսության, գիտության, կրթության, մշակույթի, առողջապահության, սպորտի բնագավառներում նշանակալի ավանդի նկարագրությունը և գնահատման չափանիշները սահմանելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության կառավարության որոշման նախագիծը, որի ընդունման արդյունքում կապահովվի տնտեսության, գիտության, կրթության, մշակույթի, առողջապահության, սպորտի բնագավառներում նշանակալի ավանդ ունեցող անձանց «Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիության մասին» օրենքով պարզեցված կարգով քաղաքացիություն շնորհելը:
Հայաստանի փոխոստիկանապետ Արա Ֆիդանյանը վստահեցնում է՝ միայն 150 հազար դոլարի ներդրում անելու դիմաց չէ, որ պետք է օտարերկրյա քաղաքացիները ստանան ՀՀ քաղաքացիություն, դրա համար սահմանվում են այլ չափորոշիչներ ևս։
«Այդ վտանգները ներկայացնելու համար բերեմ Արաբական Միացյալ Էմիրությունների օրինակը, որտեղ ապրում է 10 միլիոն մարդ, որից միայն 900 հազարն է ԱՄԷ քաղաքացի, այսինքն՝ այդ պետությունը չի տալիս օտարերկրացուն քաղաքացիություն, տալիս է ընդամենը կացության և այլ իրավունքներից օգտվելու հնարավորություն, որովհետև օտարերկրացիները թվաքանակով շատ լինելու դեպքում կարող են մի օր դուրս գալ փողոց և պայքարել քաղաքացիություն ստանալու համար։
