«Բռնի տեղահանումից հետո արցախահայության սոցիալ-տնտեսական և հոգեբանական խնդիրներն այս իշխանությունները փորձում էին գումարով լուծել: Այս խնդիրները համակարգային լուծում են պահանջում, որովհետև այնպես չէ, որ արցախցիները միայն գումարը թողեցին Արցախում և բռնի տեղահանվեցին. Նրանք այնտեղ թողեցին իրենց սոցիալական կապերը, սոցիալական կարգավիճակը, ամբողջ ապրած կյանքի ձեռքբերումները»:
«Պատճառները շատ են՝ սկսած, օրինակ, երկրաշարժից, որի փորձը հայ ժողովուրդը, ցավոք սրտի, ունի, մինչ այդ մոտ 110 տարի առաջ ցեղասպանությունը, կարող ենք նաև դիտարկել Հոլոքոստի օրինակը, որը նույնպես համարվում է կոլեկտիվ տրավմա: Բայց այստեղ շատ հետաքրքիր մի առանձնահատկություն կա, որ կոլեկտիվ տրավմայի դեպքում կան զոհեր, որոնք անմիջապես են իրենց «կաշվի վրա» զգում տեղի ունեցածի հետևանքները, և կան ոչ մասնակից, բայց տրամայի ենթարկված այլ անձինք»,-նկատեց մասնագետը:
