«Նիկոլը չէ՞ Ալիևի հետ նստում ու վեր կենում, հետո ասում էր, թե բավականին կիրթ մարդ է, հիմա քանի որ իրենք էլ են կրթվում, թող գնան Ալիևին ասեն՝ դուրս եկեք մեր տարածքներից, մեր տարածքները տվեք ու գնանք խաղաղության։ Բայց վստահ եմ, որ չեն ասելու, ու Ալիևն էլ չի անելու, որովհետև իրենց նման «կիրթ ու կառուցողական է»»,- ընդգծեց Արարատ Աղաբեկյանը։
1919 թվականի նոյեմբերին Սյունիքի ռազմական բախումները կարևոր հաղթանակ էին հայկական ուժերի համար, քանի որ ադրբեջանական ռազմական ծրագիրը հստակ էր՝ գրավել Հայաստանն ամբողջությամբ: Սյունիքում հաջողելու դեպքում կոտրվելու էր պետության ողնաշարը, ու գործի էին անցնելու Ղազախում գտնվող մի քանի հազարանոց զորքերը, որոնց առաջադրանքն էր՝ գրավել Երևանը: Սյունիքում և ռազմաճակատի այլ ուղղություններում հայկական զորքերը կարողացան կանխել թուրք-ադրբեջանական ծրագիրը:
Արդեն երեք օր է, լրատվադաշտում լուրեր են շրջանառվում, թե Բերձորն ու Աղավնոն թշնամուն հանձնելուց առաջ, Սյունիքի մարզում գյուղապետերից և զենք ունեցող այլ բնակիչներից հավաքել են դրանք՝ հնարավոր միջադեպերից խուսափելու համար։
Ես չգիտեմ՝ այդ ճանապարհն ինչով լավը կլինի, հարց է՝ Աստված ոչ անի, պատերազմի դեպքում մենք կկարողանա՞նք հասնել Արցախ, Արցախից էլ հասնել Հայաստան։ Ուզում եմ մեր իշխանությանը հարց տալ, իրենք էլ թող պատասխանեն՝ այդ ճանապարհն ինչո՞վ է մեզ համար լավը։ Քաշաթաղը հանձնում են, Աղավնոյից հրաժարվում են, Սյունիքից էլ՝ հետը, այսքանից հետո լավ բան պե՞տք է սպասենք։
